Βρισκόμαστε στην Παλαιά Επίδαυρο. Αν και αρκετοί από όσους έχουν φτάσει ως τη συγκεκριμένη ακτή συνηθίζουν να την ονομάζουν «Βυθισμένη Πολιτεία Αρχαίας Επιδαύρου», το πραγματικό όνομα της παραλίας είναι Γκλιάτη ή αλλιώς Καλυμνιός.
Ερχόμενοι εδώ θα βρείτε μια ακτή περίπου 500 μέτρων, με άμμο, ψιλό πετραδάκι και καθαρά, γαλανά νερά, τα οποία είναι συνήθως ήρεμα και βαθαίνουν ομαλά. Το μόνο που χρειάζεται να προσέξετε είναι η συχνή παρουσία αχινών. Για να αποφύγετε τις συναντήσεις μαζί τους, λοιπόν, συστήνεται να χρησιμοποιήσετε παπουτσάκια θαλάσσης μπαίνοντας και βγαίνοντας. Επιπλέον, η Γκλιάτη είναι ανοργάνωτη παραλία, οπότε μην περιμένετε υποδομές. Θα πρέπει να φέρετε ομπρέλα, ψάθα, κρύο νερό και ό,τι άλλο κρίνετε απαραίτητο.
Σίγουρα, πάντως, αξίζει να μεριμνήσετε να φέρετε μάσκα (κατά προτίμηση με αναπνευστήρα), ώστε να απολαύσετε το θέαμα της βυθισμένης πολιτείας σε όλο του το μεγαλείο, ενώ θα κολυμπάτε.
Βουλιαγμένη βέβαια σε βάθος μόλις 2 μέτρων, είναι ορατή απλά και με ένα μακροβούτι (όπως είπαμε και πιο πριν). Ωστόσο είναι καλύτερο να την εξερευνήσετε με μάσκα, καθώς έτσι θα σας αποκαλυφθούν όλες οι λεπτομέρειες που την κάνουν να μοιάζει ως μια Ατλαντίδα στα παράλια της Αργολίδας.
Αν και θα δείτε να γίνεται λόγος και για μυκηναϊκά κατάλοιπα ηλικίας πολλών χιλιάδων χρόνων, η κατεξοχήν βυθισμένη «πολιτεία» είναι μια εκτενής αγροτική έπαυλη της Ρωμαϊκής εποχής, η οποία στην ακμή της πρέπει να φιλοξενούσε μεγάλο αριθμό ανθρώπων και κάμποσα αγαθά –το δείχνουν λ.χ. τα κάμποσα ευμεγέθη πιθάρια, που εξακολουθούν να είναι ορατά στις δικές μας ημέρες. Τα ερείπια εντοπίστηκαν κάτω από τα νερά χάρη σε μια πτήση με αερόστατο (1971) και κηρύχτηκαν αρχαιολογικός χώρος το 1998. Μέχρι σήμερα, όμως, δεν έχει πραγματοποιηθεί λεπτομερής, επίσημη ανασκαφή, αν και από το 2017 είμαστε πια στον δρόμο για κάτι τέτοιο, χάρη στη σύμπραξη της Εφορίας Εναλίων Αρχαιοτήτων με την Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή, η οποία θα κομίσει την εμπειρία από τη βυθισμένη πόλη Baiae στη Νάπολη.
