Η αμηχανία της ελληνικής δημοσιογραφικής αποστολής στη σύνοδο του ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο είναι έκδηλη, με όσα αποδίδονται στην ευρωβουλευτή Εύα Καϊλή. Μια αποστολή που ενώ είχε προγραμματιστεί να γίνει πολύ πριν ξεσπάσει το σκάνδαλο που συγκλονίζει συθέμελα όλη την Ευρώπη, έγινε τελικά μέσα στην καταιγίδα. Όμως, το πώς νοιώθουν τα μέλη μιας δημοσιογραφικής αποστολής που άλλωστε οφείλουν απλά να κάνουν τη δουλειά τους, δεν είναι το ζητούμενο.
Άρθρο του Άκη Γκάτζιου
Η αμηχανία των Ελλήνων ευρωβουλευτών, είναι αυτή που προβληματίζει και φαίνεται έντονα στα μάτια τους, όσο κι αν θέλουν να φαίνονται ψύχραιμοι. Ίσως κάποιοι να προτιμούσαν να ανοίξει η γη και να τους καταπιεί, παρά να αντέξουν τη βάσανο της καχυποψίας που πνέει στην ατμόσφαιρα γύρω από τον Ιλλ, τον σημαντικότερο παραπόταμο του Ρήνου, που διαπερνά το Στρασβούργο.
Τα όποια off the record σχόλια στα πηγαδάκια ευρωβουλευτών και παραγόντων του ευρωκοινοβουλίου περί διαφθοράς, δεν συμβαδίζουν με το μούδιασμα που προηγείται των on the record απαντήσεων σε ερωτήσεις που σχετίζονται με την μπόχα η οποία κατέλαβε ξαφνικά το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που υπηρετούν.
Η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Ο ανοιχτός, ελεύθερος, δημοκρατικός χαρακτήρας των κοινωνιών καταρρέει, κάτω από το βάρος ενός σκανδάλου, που κανείς δεν ξέρει ακόμα πόσα πλοκάμια έχει.
Ο πανικός άλλωστε της προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Ρομπέρτα Μέτσολα, που τα είδε όλα στη θητεία της, ήταν φανερός τη Δευτέρα, όταν αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι η περίοδος αυτή είναι από τις δυσκολότερες μέρες της καριέρας της.
Αλλά, δεν θα σταθώ τόσο στη δικαστική – αστυνομική διερεύνηση του θέματος, όσο στην ψευδή αίσθηση που επιχειρούσαν τόσα χρόνια να δίνουν στους πολίτες οι ευρωπαϊκοί θεσμοί. Την ώρα που οι ευρωπαίοι πολίτες καλούνται να μην διανοηθούν να κάνουν λαμογιές με ευρωπαϊκά κονδύλια, και ελέγχονται αυστηρά για την ορθή διάθεση όσων από αυτά φτάνουν στα χέρια τους για να τα διαχειριστούν μέσω διαφόρων προγραμμάτων, τα σωθικά της Ευρωπαϊκής χρηματίζονται για εξυπηρετούνται αλλότρια συμφέροντα.
Στέκομαι στους μηχανισμούς που λείπουν από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, και στα παραθυράκια που υπάρχουν για να μην ελέγχουν τα σωθικά τους, τους ανθρώπους τους, τους ίδιους τους μηχανισμούς τους, οι οποίοι εντέλει έχουν χαλασμένα αρρύθμιστα γρανάζια.
«Το σκάνδαλο διαφθοράς φαίνεται να επιβεβαιώνει την παλιά προκατάληψη, ότι οι Βρυξέλλες είναι ένας τόπος, όπου η γραφειοκρατία διαρκώς πολλαπλασιάζεται και το ένα χέρι νίβει το άλλο», σχολίασε εύστοχα μεγάλη Γερμανική εφημερίδα, η οποία χαρακτηρίζει τη σύλληψη της Εύας Καϊλή ως «καταστροφή» για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Και επειδή το τεκμήριο της αθωότητας πάντα υπάρχει και μέχρι να αποδειχθεί ή όχι η ενοχή, και να ξεκαθαρίσει το θέμα αυτό μετά από το πρώτο σοκ, η Ελλάδα και Ευρώπη θα λικνίζονται στο χορό της Εύας.
Άκης Γκάτζιος
