Η βραδιά ξεκίνησε επεισοδιακά όταν στον δρόμο για το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου χρειάστηκε αλλαγή διαδρομής μέσω Ναυπλίου, λόγω μεγάλης φωτιάς που βρισκόταν σε εξέλιξη στην Κορινθία. Και σα να μην έφτανε αυτό, τον Οιδίποδα του Τόμας Οστερμάγιερ «τύφλωσε» πρόωρα η βροχή που ξέσπασε 1 ώρα και 10 λεπτά αφότου είχε ξεκινήσει η παράσταση.
Τότε άρχισαν να πέφτουν οι πρώτες ψιχάλες. Ένα τέταρτο αργότερα, λίγο πριν τις 22:00, η βροχή άρχισε να δυναμώνει. επιβεβαιώθηκαν οι ανησυχίες του κοινού. Οι Γερμανοί ηθοποιοί της Σαουμπύνε συνέχιζαν ακάθεκτοι, ώσπου κάποια στιγμή άρχισαν να μονολογούν «Και τώρα τι πρέπει να κάνουμε; Εξακολουθούμε να παίζουμε;».
Οι δύο ηθοποιοί σήκωσαν τα χέρια τους ψηλά, τα παρακάλια δεν έπιασαν τόπο. Η παράσταση διακόπηκε και το κοινό αποχώρησε. Είχε αρχίσει με έναν μικρό λόγο της καλλιτεχνικής διευθύντριας του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου Κατερίνας Ευαγγελάτου για την απώλεια του Μίκη Θεοδωράκη και κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή.
Μέχρι τότε το κοινό είχε δει το διάλογο δύο αδελφών, του Μίκαελ και της Κριστίν για την οικογενειακή βιομηχανία. Η Κριστίν είχε δώσει για υιοθεσία το παιδί της προ ετών και τώρα είχε σχέση με έναν άνδρα στα μισά της χρόνια. Ο μύθος της Οιδίποδα άρχισε να ξετυλίγεται δειλά δειλά στο σύγχρονο έργο της γερμανίδας δραματουργού Μάγδας Τσάντε.
Στις 22.30 κι όταν πια σχεδόν όλοι οι θεατές είχαν αποχωρήσει από το αρχαίο θέατρο, η βροχή σταμάτησε. Όμως το κακό είχε ήδη γίνει. Γκαντεμιά…
