home design 800Χ400

home design 1170Χ320

Σπάρτη: Έπεσε η αυλαία για το 7ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου

This data type requires the ACF plugin installed and activated!

Έπεσε η αυλαία του Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου στην Σπάρτη, με την ανακοίνωση του «Βραβείου Σπάρτης» για το καλύτερο ελληνικό ντοκιμαντέρ της διοργάνωσης από τον Κωνσταντίνο Μπλάθρα, μέλος της κριτικής επιτροπής.

Υπενθυμίζεται πως η 7η έκδοση της διοργάνωσης ξεκίνησε το ταξίδι του στις 18 Ιουνίου από την πόλη της Καλαμάτας και εξακτινώθηκε σε 10 ακόμα περιοχές της ευρύτερης γεωγραφικής περιφέρειας της Πελοποννήσου (Σπάρτη, Πάτρα, Γύθειο, Ξυλόκαστρο, Αμαλιάδα, Ακράτα, Δημητσάνα, Στυμφαλία, Λεβίδι, Δερβένι), φέρνοντας στο κοινό 58 διεθνή ντοκιμαντέρ αλλά και 27 ταινίες τεκμηρίωσης Ελλήνων δημιουργών.

Στιγμιότυπο από την ταινία «Η μουσική των πραγμάτων» του Μένιου Καραγιάννη (Φωτο: Δήμος Σπάρτης)

Στην Σπάρτη φιλοξενήθηκε το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού προγράμματος του φεστιβάλ από τις 16 Ιουλίου, με καθημερινές προβολές στο 2ο Δημοτικό Σχολείο της πόλης, σε συνδιοργάνωση με το ΝΠ Πολιτισμού και Περιβάλλοντος Δήμου Σπάρτης, με ελεύθερη πάντα είσοδο.

Η αυλαία έπεσε την Κυριακή 25 Ιουλίου, στις 9 το βράδυ με την ανακοίνωση του βραβείου που έχει υιοθετήσει από φέτος ο οικείος Δήμος και απονέμεται στο καλύτερο ελληνικό ντοκιμαντέρ της διοργάνωσης, όπως προέκυψε από την κριτική επιτροπή που αποτελούνταν από τους Ελένη Αλεξανδράκη (σκηνοθέτις), Ρόμπι Εκσιέλ (δημοσιογράφος-κριτικός κινηματογράφου) και Κωνσταντίνο Μπλάθρα (δημοσιογράφος-κριτικός κινηματογράφου). Το βραβείο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 2.000 ευρώ.

Στην τελετή λήξης παραβρέθηκε η Καλλιτεχνική Διευθύντρια του φεστιβάλ Τζίνα Πετροπούλου και η Αντωνία Πτερνέα, μέλος της Διοργανωτικής Επιτροπής.

Αμέσως μετά, προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ του Μένιου Καραγιάννη «Η μουσική των πραγμάτων» (90’): Τρεις άνθρωποι απόλυτα προσηλωμένοι και αφοσιωμένοι σε αυτό που κάνουν. Ένας μουσικός, ένας ξυλουργός κι ένας φωτογράφος, μας προσκαλούν στον προσωπικό τους κόσμο και μας αποκαλύπτουν τις πιο ευαίσθητες πτυχές της δουλειάς τους. Χωρίς λόγια, οι εικόνες και οι ήχοι αποκτούν άλλη σημασία, ενώ η μουσική γεννιέται ζωντανά, στις συναντήσεις με τα πράγματα. Η ταινία μας ταξιδεύει σε μια πορεία χωρίς προορισμό, στις λεπτομέρειες όπου κρύβεται το σύμπαν.

Σχόλια

my school my choice (2)
newsletter banner anagnostis