Εχω στο άμεσο και απώτερο παρελθόν, τοποθετηθεί κατ΄επανάληψη για την κάλυψη πολλαπλών αναγκών των τοπικών κοινωνιών από τους χώρους και τα κτίσματα των 137 στρατοπέδων σε όλη τη χώρα που αδειάζουν άμεσα και συνολικά θα φθάσουν σε αριθμό τα 250.
Γράφει ο Γιάννης Γκιόλας
Η διάθεσή τους με παραχώρηση στους οικείους Ο.Τ.Α. μπορεί, με τον καλύτερο τρόπο να καλύψει ανάγκες στέγασης (Φοιτητικές Εστίες, Κοινωνική Στέγαση) Εκπαιδευτικές (κατασκευή Νέων Σχολείων και των τριών βαθμίδων), πολιτιστικές (θέατρα, πολιτιστικά κέντρα κ.ά), πρασίνου και αθλητισμού.
Επανέρχομαι, όμως γιατί επιτέλους και το Δημοτικό Συμβούλιο Ναυπλίου, την περασμένη Τρίτη, 18 του Νοέμβρη και μόνο μετά από αίτημα πολιτών, μελών και φίλων της δημοτικής παράταξης Λαική Συσπείρωση Ναυπλίου ευδόκισε να συνεδριάσει δημόσια, ώστε να ανοίξει η σχετική συζήτηση, να κατατεθούν σκέψεις και προτάσεις, κατι που δεν είχε γίνει επί τέσσερα ολόκληρα χρόνια, αφού οι …ειδικοί συνομιλούσαν και συσκέπτονταν σε κλειστά γραφεία.
Γνωρίζετε, είναι αυτοί που κατέχουν το Know How. Αποφασίζουν πριν από μας για μας, αφου δεν τους ενδιαφέρουν οι απόψεις της κοινωνίας και των πολιτών, που ίσως να τους θεωρούν αδαείς και άσχετους ή και μη ειδικούς.
Ξεκινάω από μια πρώτη παρατήρηση που σχετίζεται με την απόκτηση, την εγκατάσταση και συγκρότηση όλων των στρατιωτικών μονάδων.
Οι χώροι αυτοί προέκυψαν στο κάπως μακρινό παρελθόν απο: 1) Επίταξη δημόσιων γαιών, αζημίως για το κράτος. 2) από εξαγορά κτημάτων με δαπάνες που εβάρυναν τον κεντρικό κρατικό, προυπολογισμό (Το ΥΕΘΑ δεν είχε ούτε χρηματα, ούτε ακίνητα για να προσφέρει).
Παρατήρηση δευτερη: Ο λόγος ύπαρξης και διατήρησης των 137 στρατιωτικών εγκαταστάσεων πλέον έχει εκλείψει καθώς το ίδιο το Υπουργείο είναι αυτό που αποφάσισε να κλείσει τις μονάδες αυτές.
Επισήμανση τριτη, που περιέχει δυο σκέλη:
α. Το Υπουργείο αφού ουσιαστικά δεν προσέφερε τίποτε εξ ιδίων (χρήματα ή ακίνητα) δεν νομιμοποιείται ουσιαστικά, ηθικά, κοινωνικά και μάλλον και συνταγματικά να επιθυμεί να αξιοποιήσει (διάβαζε κερδοσκοπήσει) τους εν λόγω χώρους.
β. Αντίθετα οι χώροι αυτοί επανερχόμενοι στο Δημόσιο, υπό εξέταση πλέον για την τύχη και μετεξέλιξή τους, με την πιο ωφέλιμη επιλογή να αποτελει η παραχώρησή τους στους οικείους ΟΤΑ προκειμένου να καλυφθούν απαραίτητες κοινωνικές ανάγκες αυτών.
Δυοιν θατερον έλεγαν οι αρχαίοι ημων πρόγονοι.
Τώρα συνεπως είναι η κατάλληλη στιγμή να αποφασισθεί ποιοι θα ωφεληθούν και ποιες ανάγκες θα μείνουν πίσω.
Θα επιλεγεί εν προκειμένω να προκύψει άλλη μια άχαρη πολυκατοικιούπολη ή με το βλέμμα στο μέλλον θα δώσουμε στην πόλη μας πνοή, ανάσα και χώρο για να καλύψει και να βελτιώσει τις κοινωνικές της ανάγκες και τις αντίστοιχες υποδομές;
Στο αμείλικτο αυτό ερώτημα οφείλουν όλες οι δημοτικές παρατάξεις να τοποθετηθούν υπεύθυνα και επί τέλους, όλοι μαζί Δημοτική αρχή, Παρατάξεις και κοινωνικοί φορείς, ενεργοί πολίτες καθώς και όλος ο Ναυπλιακός λαός να καταθέσουν τις προτάσεις τους, να συσκεφθούν, να συναποφασίσουν και κυρίως να δράσουν, προτού να είναι πολύ αργά.
Το Ναύπλιο και όλος ο Δήμος έχει τη μεγάλη ευκαιρία να ωφεληθεί κοιτάζοντας μπροστά, αποφασιστικά και δημιουργικά.
Να μην αφήσουμε το Real Estate να ξεπουλήσει ένα από τα εναπομείναντα τελευταία αγαθά που παρέμειναν αλώβητα, καθώς πρέπει να περιέλθουν στην κυριότητα του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα επ ωφελεια των πολλαπλών κοινωνικών αναγκων!
Οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις που εκκενώνονται δεν είναι ούτε τσφλίκια ούτε κληρονομιες κανενός.
Ανήκουν σε όλο το λαό!
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ: Παραθέτω από τα πρακτικα της συνεδριασης του Δημοτικου Συμβουλιου, την παρέμβασή μου.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΓΙΑΝΝΗ ΓΚΙΟΛΑ ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΚΕΜΧ
«Θα προσπαθήσω, κύριε Πρόεδρε, το συντομότερο δυνατό.
Μιλάμε για το στρατόπεδο. Η τελευταία εγγραφή τουλάχιστον επιστολή που είδα στα μάτια μου ήταν 18/6/21 όταν ετέθη το θέμα της συνεργασίας Δήμου και κατέληξε στο πρωτόκολλο. Επί τέσσερα χρόνια δηλαδή, επί δύο χρόνια, η προτέρα δημοτική αρχή και επί δύο η δική σας δεν έχει κοινοποιήσει στον ναυπλιακό λαό τι διακυβεύεται, ποιες είναι οι προθέσεις, ποια είναι τα δώρα που πρόκειται να λάβουμε από αυτόν τον χώρο, τι μπορεί να καρπωθεί ο ναυπλιακός λαός, ποιες κοινωνικές ανάγκες μπορεί να καλύψει.
Άκρα του τάφου σιωπή. Κανένας δεν ήξερε τίποτα. Κανένας δεν ήθελε να σηκωθεί από την καρέκλα του κάτι να πει «Κύριοι, έχουμε μπροστά μας 160 στρέμματα.
Πώς θέλετε να τα διαχειριστούμε;».
Άλλες πόλεις, στην αφάνεια, που ήταν χωριά, έχουν καταφέρει και έχουν πατήσει στα πόδια τους, έχουν εκσυγχρονιστεί, έχουν ανανεωθεί, έχουν φτιάξει ένα πρόσωπο. Το Ναύπλιο που έχει αυτό το τεράστιο εφόδιο, που έχει το άνοιγμα στην ανατολή, που θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί τα παλιά κτίρια, να συνομιλήσουν με τα απέναντι, το φουγάρο και να καλύψει κοινωνικές ανάγκες ευρύτερες, μέχρι τώρα, επί τέσσερα χρόνια κάποιοι πηγαινοφέρνουν σε γραφεία χαρτιά και ο κόσμος δεν ήξερε τίποτα. Εγώ ήμουν ο γραφικός που έγραφα κατά καιρούς «Τι θα κάνουμε με το 2ο και 5ο Δημοτικό, την Γκράβα του Ναυπλίου; Γιατί δεν δίνουμε έναν χώρο από τους κοιτώνες, να γίνει η εστία των φοιτητών, ώστε να μπορέσουν οι φοιτητές να επανέλθουν στην πόλη μας; 50% μόνο των φοιτητών διαμένουν εδώ.
Να δώσουν ζωντάνια, να δώσουν πνοή, να δώσουν πνευματική ζωή στο Ναύπλιο. Να έχουμε ενδεχομένως και κτίρια άλλα, να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε και άλλες πανεπιστημιακές σχολές. Γιατί το Ναύπλιο αξίζει, γιατί εκεί έπρεπε να σταθούμε και όχι στους μηρυκασμούς και στο τι κάνουμε και πόσα θα πάρουμε στρέμματα.
Σίγουρα θέλουμε να τα πάρουμε. Να σας πω κάτι; Επειδή κατά καιρούς που το ανακοίνωνα, το κουβέντιαζα με συναδέλφους, με φίλους, στο δημόσιο λόγο, καλά λέει και το ΤΕΘΑ τώρα που έγινε και ταμείο αξιοποίησης, άντε να του πάρεις, άντε να κάνεις.
Στρατόπεδο Καρατάσιου Θεσσαλονίκης. Από τα 640 στρέμματα τα 150 στρέμματα έχουν αποδοθεί για να γίνει το Θεαγένειο, το αντικαρκινικό δηλαδή, το πρώτο μεγάλο σύγχρονο νοσοκομείο της Βόρειας Ελλάδας. Είναι κανένας που δεν το θέλει; Όχι να μεταφερθεί, να συγκροτηθεί εξ υπαρχής, 150 στρέμματα. Ποιος θα έλεγε όχι; 200 στρέμματα διεκδίκησε η Δήμαρχος Αράπογλου της Καλαμαριάς και πήρε ως προαστιακό δάσος, που καλύπτει ανάγκες όλων των δήμων της Βόρειας και ανατολικής Θεσσαλονίκης. 203 στρέμματα δάσος για περιπατητικό, ψυχαγωγικό, αθλητικό άλσος.
Το στρατόπεδο του Παύλου Μελά. Παπακυριαζής στον Εύοσμο. Μεταφέρονται σε χώρο 75 στρεμμάτων από τα 180. Αυτά έχουν γίνει. Για να διανοιχτούν δρόμοι και για να μεταφερθούν οι υπηρεσίες που διεκδικεί και μπορεί να καταλάβει ο Δήμος του Εύοσμου.
Δεν πάμε μακριά. Ο Δήμος της Πάτρας, τον χώρο του στρατοπέδου του τεχνικού τμήματος τον παραχωρεί στην Αστυνομική Διεύθυνση της Αχαΐας, του Νομού Αχαΐας και της Περιφέρειας. Πού αλλού θα μπορούσε να πάει καλύτερα; Και το τελευταίο το δικό μας, ο χώρος που κατελήφθη και δικαίως και σωστά και μπράβο και αξιολογώ με τον καλύτερο τρόπο όσους σκέφτηκαν και εφάρμοσαν τη μεταφορά της Πυροσβεστικής εκεί, σε ένα καίριο πόστο που μπορεί να γίνει ταχύτατα, γρήγορα, χωρίς παζάρια και λαϊκές και ούτω καθεξής. Αυτά σαν εισαγωγή.
Το τι μπορούσαμε να φτιάξουμε; Παπάδες· σχολεία 2ο – 5ο, τα Λύκεια που πρέπει και είναι ανάγκη να εκσυγχρονιστούν, εστία για το Πανεπιστήμιο, χώροι για το Πανεπιστήμιο, αίθουσα πολιτισμού που ψάχνουμε και λέμε να πάμε στο υπόγειο του Αγίου Αναστασίου, δεν ξέρω τι άλλο κυοφορείται.
Ένα γήπεδο φοβερό. Εγώ δεν είχα μπει, ήμουν στο ναυτικό. Έτυχε σε κάποιες από τις εκδηλώσεις, επισκέφθηκα και το στρατόπεδο εκεί με τις παρελάσεις, με όλα τα υπόλοιπα και ήταν ένα γήπεδο θαυμάσιο. Τα πεύκα που το περιβάλλουν είναι τουλάχιστον 20 μέτρων. Αυτό δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν ένα ψυχαγωγικό, περιπατητικό αθλητικό κέντρο; Να κάνουμε και δύο καφενεία δημοτικά και να πηγαίνει ο κόσμος να έχει και εκεί έναν άλλο ορίζοντα, έναν άλλον πνεύμονα; Είναι πνεύμονας που δίνει διέξοδο στην πόλη μας. Πρέπει οπωσδήποτε να μεταφερθεί μόνο στην πόλη, στον Δήμο δηλαδή, πρωτίστως για τη χρήση κοινωνικών αναγκών, που εγώ τουλάχιστον με το μυαλό μου συνέλαβα αυτά.
Μακάρι η επόμενη ή η μεθεπόμενη συνεδρίασή σας να απευθυνθεί και στον κόσμο και να δεχτεί προτάσεις για να μπορέσουμε να διαμορφώσουμε αυτόν τον χώρο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Όμως, έτσι όπως έχουν μπλεχτεί τα πράγματα, καταρχήν μπορώ να πω ότι δεν παίρνει τίποτα άλλο. Είναι βαριά η κουβέντα, καταγγελία της σύμβασης, δεν γίνεται διαφορετικά. Για να μπορέσουμε να επαναδιαπραγματευτούμε, με όλα αυτά τα εχέγγυα που σας είπα.
Η Καρδίτσα έχει πάρει 300 στρέμματα, δύο συνεχόμενα παλιά οικόπεδα το 2018.
Μπορούμε λοιπόν να διαπραγματευτούμε, να απαιτήσουμε, να πάρουμε εκείνα που πρέπει, όμως όχι εν κρυπτώ. Για ανοίξτε λιγάκι τις πόρτες να ακούσουμε τι θέλει ο κόσμος, τι ζητάει, ποιες είναι οι ανάγκες. Εγώ είπα πέντε πράγματα. Εσύ Κώστα φαντάζομαι θα έχεις άλλες δυο, δέκα, να μπορέσουμε να τα διαμορφώσουμε, να τα σχηματοποιήσουμε, να τα βάλουμε σε μια τάξη και να πούμε κύριοι, εδώ τώρα κάπου πρέπει να ορθώσουμε ανάστημα.
Κύριοι, αυτά δεν είναι τσιφλίκια των πατεράδων σας. Να ξέρετε τα περισσότερα στρατόπεδα έγιναν με την εγκαθίδρυση. Πήγε δηλαδή το κράτος σε δημόσιες γαίες και είπε αυτό θα γίνει στρατόπεδο. Ορισμένα αγοράστηκαν κιόλας. Όμως αυτό είναι για να καλύψει τις στρατιωτικές ανάγκες.
Εξέλιπε λοιπόν η αναγκαιότητα των κοινωνικών αναγκών ή καλύπτονται από τα 110 στρέμματα, αυτά που ακούγονται…»
