Στα μονοπάτια των Κοντοβουνίων, εκεί όπου η γη διψά και τα χωριά σιωπούν, κάποιοι άνθρωποι συνεχίζουν να περπατούν. Είναι μέλη, φίλοι, συνοδοιπόροι της πεζοπορικής βιωματικής ομάδας. Δεν κάνουν θόρυβο, ούτε ζητούν αναγνώριση. Με βήμα σταθερό και βλέμμα παρατηρητικό, επιτηρούν τον τόπο που αγαπούν.
Καθώς διασχίζουν τα εγκαταλελειμμένα καλντερίμια και τις παλιές στράτες, δίνουν ζωή στον έρημο τόπο. Βλέπουν, ακούν, καταγράφουν, ειδοποιούν. Είναι πάντα έτοιμοι να συνδράμουν, χωρίς να περιμένουν εντολές. Η διακριτική παρουσία τους αποτρέπει τους επιτήδειους – αυτούς που θα έβαζαν φωτιά και θα έσβηναν τα ίχνη ενός τόπου που επιμένει να ανασαίνει.
Είναι οι σκιώδεις φρουροί του καλοκαιριού. Ανώνυμοι, ακούραστοι, πολύτιμοι. Ο Άρης, η Νίκη, ο Θανάσης, ο Γιώργος, ο Τάκης, ο Κώστα δείχνουν τον δρόμο. Άλλωστε όλοι οι φίλοι και τα μέλη της ομάδας έχουν τον ίδιο σκοπό. Στις ομαδικές μας εξορμήσεις έχουμε στόχο την διαφύλαξη και αναγέννηση της υπαίθρου.
Γιάννης Λασκαρης μέλος της ομάδας τα Γεράκια.
