Ο Πανελλήνιος θρήνος για το «τελευταίο αντίο των θυμάτων» του τρένου του τρόμου, και το πολύπλευρο αθλητικό, συμμετοχικό και κοινωνικό γεγονός – όπως διαφημίζεται -, ο Μαραθώνιος του Ναυπλίου, μπορούν να συμπέσουν χρονικά;
Εν μέσω κλίματος ανείπωτης θλίψης και οδύνης για τους αδικοχαμένους της σιδηροδρομικής τραγωδίας στα Τέμπη και του δράματος που ζουν αυτήν την ώρα συγγενείς, συνάδελφοι και φίλοι των θυμάτων που ταυτοποιήθηκαν βυθίζοντας στη θλίψη όλη τη χώρα, στο Ναύπλιο διοργανώνεται μια γιορτή για πόλη, που συνεχίζει να προσπαθεί να ζει στους δικούς της ρυθμούς.
Οι απόψεις που εκφράζονται τοπικά τα τελευταία 24ωρα για την διοργάνωση αυτή συγκρούονται, ακόμα και αν οι διοργανωτές αποφάσισαν να προσαρμόσουν τον γιορτινό Μαραθώνιο σε πένθος, αφήνοντας στον ουρανό τόσα «λευκά μπαλόνια όσες και οι αθώες «ψυχές» που χάθηκαν» – όπως ανακοίνωσε η Οργανωτική Επιτροπή, ως μια συμβολική στήριξη αλληλεγγύης και συμπαράστασης στις οικογένειες των θυμάτων.
Παράλληλα, εξακολουθεί η διαδικασία των ταυτοποιήσεων, που προστίθενται στην μακάβρια λίστα των νεκρών.
Όλα αυτά, ενώ εξέπνευσε την Παρασκευή το τριήμερο εθνικό πένθος που κηρύχθηκε για την σιδηροδρομική τραγωδία. Όμως την κοινωνία συνεχίζει να πληγώνει η τραγωδία.
Η άποψη ότι η ζωή συνεχίζεται, επικρατεί στο Ναύπλιο, αλλά ο Μαραθώνιος της Κυριακής διχάζει…
