Την Κυριακή της Τυρινής διαβάζεται στις εκκλησίες η περικοπή του Ευαγγελίου του Ματθαίου που αναφέρεται στην αξία της συγχώρεσης και της νηστείας. Το απόγευμα ψάλλεται ο κατανυκτικός εσπερινός της συγγνώμης, κατά τον οποίο ιερείς και πιστοί αλληλοασπάζονται, ζητώντας συγχώρεση ο ένας από τον άλλο, ενόψει της επερχόμενης Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Σύμφωνα με το«Χωριό μου σε Νοστάλγησα», «Την τελευταία μέρα της Αποκριάς, την Κυριακή της Τυρινής, όλα τα τζάκια στο χωριό ήταν αναμμένα.
Μπροστά στο τζάκι λοιπόν, στη χόβολη, έβαζαν αυγά όσα ήταν τα μέλη της οικογένειας. Τα έβαζαν όρθια και κατά ηλικία του κάθε μέλους.
Τα αυγά ψήνονταν και ίδρωναν.
Όταν το αυγό κάποιου ίδρωνε τότε αυτός θα ήταν γερός όλη τη χρονιά.
Αν κάποιου το αυγό δεν ίδρωνε ήταν σημάδι ότι αυτός θα αρρώσταινε μέσα στη χρονιά.
Έτρωγαν το αυγό και με αυτό «έκλειναν το στόμα», δηλαδή άρχιζαν την νηστεία αφού την άλλη μέρα άρχιζε η Μεγάλη Σαρακοστή.
Με ένα κόκκινο αυγό «άνοιγαν το στόμα» το Πάσχα.
Στη συνέχεια έπαιρναν συγχώρεση ο ένας από τον άλλο, τα παιδιά φιλούσαν το χέρι των παππούδων και των γονέων και πήγαιναν για ύπνο.
Σύμφωνα πάντα με το «Χωριό μου σε Νοστάλγησα»: Η Τυρινή της Συγχώρεσης, ένα από τα ωραιότερα έθιμα του τόπου μας, συνηθιζόταν παλαιότερα σε αρκετά μέρη της Ελλάδας. Τη μέρα αυτή, μικροί και μεγάλοι, συγχωρούσαν ο ένας τον άλλον λέγοντας τη λέξη “συγχωρεμένα” για να αρχίσει με ψυχική καθαρότητα η μακρά περίοδος της νηστείας.
…….Το έθιμο ήθελε το βράδυ της Κυριακής της Μεγάλης Αποκριάς να συγκεντρώνονται όλοι στο σπίτι του γηραιότερου… Οι φωτογραφίες προέρχονται από το fb του «Χωριό μου σε Νοστάλγησα».
