Το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Ναυπλίας – Ερμιονίδας δηλώνει τη στήριξή του στη σημερινή Πανελλαδική απεργία την Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2022. Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του:
«Η ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΤΖΑΚΙΖΕΙ
Απαιτούμε:
– Αύξηση Μισθών
– Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας
– Καθολική Κοινωνική Προστασία.
Το Δ.Σ. του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Ναυπλίας – Ερμιονίδας, στην έκτακτη συνεδρίαση του στις 2 Νοεμβρίου 2022 αποφάσισε ομόφωνα να συμμετέχει στην 24ωρη Πανελλαδική απεργία που κήρυξε η ΓΣΕΕ για την Τετάρτη 9 Νοεμβρίου καλώντας τους εργαζόμενους σε μαζική συμμετοχή.
Οι τιμές στην ενέργεια, τα τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης εκτοξεύονται σε επίπεδα που οδηγούν εκατομμύρια εργαζόμενους στη φτώχεια, ενώ την ίδια ώρα Κυβέρνηση, «αναλυτές» και κεντρικοί τραπεζίτες μας λένε ότι η αύξηση των μισθών δεν είναι αποδεκτή λύση για την αντιμετώπιση του πληθωρισμού.
Τους απαντάμε ότι οι μισθοί δεν είναι η αιτία του πληθωρισμού. Οι ισχυρισμοί τους συνιστούν καθαρά και απλά μισθολογική καταστολή που πρέπει να σταματήσει. Οι εργαζόμενοι είναι τα θύματα αυτής της κρίσης αύξησης του κόστους ζωής, με την αξία των μισθών να μειώνεται ενώ οι τιμές των καθημερινών αγαθών αυξάνονται. Αυτό αυξάνει τις υπάρχουσες ανισότητες, με τους χαμηλόμισθους εργαζόμενους και τα ευάλωτα άτομα να πλήττονται περισσότερο.
Τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη στιγμή είναι απαραίτητη η αύξηση του κατώτατου μισθού σε Ευρωπαϊκά επίπεδα (ίσος με το 60% του διάμεσου μισθού πλήρους απασχόλησης), η επαναφορά του θεσμικού πλαισίου της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και του συλλογικού εργατικού δικαίου, με καθολική ισχύ των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, σε όλους τους κλάδους της οικονομίας.
- Διεκδικούμε Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας ΠΑΝΤΟΥ και για ΟΛΟΥΣ!
- Θέλουμε πίσω τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας!!
- Απαιτούμε να μην παραβιάζονται τα δικαιώματά μας στην εργασία και να εργαζόμαστε σε χώρους που εγγυώνται την Υγεία και την Ασφάλεια στην εργασία!!!
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
1. Αύξηση των Μισθών σε όλους τους κλάδους της οικονομίας για να καλυφθεί η αύξηση του κόστους ζωής και να διασφαλιστεί ότι οι εργαζόμενοι λαμβάνουν δίκαιο μερίδιο από τα κέρδη.
2. Άμεση ενίσχυση των ευάλωτων κατηγοριών που αγωνίζονται να αντέξουν οικονομικά τους λογαριασμούς ενέργειας, να βάλουν φαγητό στο τραπέζι και να πληρώσουν το ενοίκιο. Το δικαίωμα στο φαγητό και σ΄ ένα ζεστό σπίτι είναι ανθρώπινα δικαιώματα και πρέπει να προστατεύονται.
3. Ανώτατα όρια τιμών ειδικά στο κόστος των λογαριασμών ενέργειας και αυστηρός φόρος στα υπερβολικά κέρδη των εταιρειών ενέργειας και άλλων εταιρειών για να διασφαλιστεί ότι δεν θα συνεχίσουν να κερδοσκοπούν σ’ αυτή την κρίση.
4. Μείωση του ΦΠΑ στα είδη βασικής διατροφής καθώς και στα υγρά καύσιμα (πετρέλαιο θέρμανσης, φυσικό αέριο).
5. Μεταρρύθμιση της λειτουργίας της Αγοράς Ενέργειας. Ν’ αναγνωριστεί ότι η ενέργεια είναι δημόσιο αγαθό και να υπάρξουν άμεσες επενδύσεις για την αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτιών της κρίσης, όπως η ανεπαρκής επένδυση στην πράσινη ενέργεια και οι συνέπειες των άκρατων ιδιωτικοποιήσεων.
6. Φθηνή στέγη για όλους με άμεσα μέτρα που θα στοχεύσουν στην αναχαίτιση του κόστους στέγασης, μέτρα που θα ελαφρύνουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό των οικογενειών που μισθώνουν την κύρια κατοικία τους, που πληρώνουν ενοίκιο για τους φοιτητές τους αλλά δεν δικαιούται το φοιτητικό επίδομα, στους νέους έως 39ετών που δεν εμπίπτουν στο πρόγραμμα των 150.000€, διότι τάχα έχουν υψηλότερες αποδοχές, που θέλουν να αγοράσουν σπίτι αλλά δεν διαθέτουν το ποσοστό της ιδίας συμμετοχής που ζητούν τα τραπεζικά ιδρύματα, τον 28χρονο του 2010 και πλέον 40χρονο που χάνει το όριο ηλικίας για ένα μόλις έτος. Μέτρα που θα διευρύνουν πραγματικά τους δικαιούχους και θα στοχεύουν στην ανάγκη του σήμερα.
Οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα επιβάλλεται να έχουν μια θέση στο τραπέζι του κοινωνικού διαλόγου, για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή μέτρων κατά της κρίσης. Αυτή είναι η δοκιμασμένη μέθοδος για την επιτυχή διαχείριση της κρίσης.
Οι κυβερνήσεις και η Ε.Ε δείχνουν να μην μπορούν να ξεπεράσουν αυτήν την κρίση. Το τίμημα της αδράνειας ή της υιοθέτησης λανθασμένων αντιδράσεων, όπως αυξήσεις επιτοκίων, πάγωμα μισθών ή επιστροφή στην αποτυχημένη ατζέντα λιτότητας, θα είναι καταστροφικό.
Το Συνδικαλιστικό κίνημα θα συνεχίσει να δίνει την μάχη, ώστε να μην ενταθούν οι συνθήκες εργασιακής ζούγκλας που ήδη υφίστανται οι εργαζόμενοι, οι οποίοι μετά τα βάρη των μνημονίων, τις οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας, τώρα σηκώνουν στην πλάτη τους και το κόστος της ακρίβειας η οποία σε πολλές περιπτώσεις εμπεριέχει έντονα τα χαρακτηριστικά της αισχροκέρδειας».
