home design 1170x320 (banner)
home design 1170x320 (banner)
ΠελοπόννησοςΠολιτική

Τρώμε λεμόνια Νοτίου Αφρικής, Αργεντινής, Τουρκίας και της Πελοποννήσου μένουν αδιάθετα

Βουλευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α με ερώτηση που κατέθεσαν ζητούν να προστατευθεί η Ελληνική παραγωγή λεμονιών και η βιωσιμότητα των παραγωγών.

Απελπιστική είναι η κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει φέτος οι Έλληνες λεμονοπαραγωγοί, καθώς παραμένει αδιάθετη η παραγωγή τους, λόγω του ανταγωνισμού και της ανεξέλεγκτης εισαγωγής λεμονιών κυρίως από τρίτες χώρες (Νότια Αφρική, Αργεντινή και Τουρκία) στην ελληνική αγορά, με αποτέλεσμα έμποροι και συνεταιρισμοί να μην μπορούν ν’ απορροφήσουν τα εγχώρια λεμόνια.

Η Πολιτεία διαθέτει στην φαρέτρα της πολλαπλά «όπλα» για την άμεση αλλά και έμμεση στήριξη της εγχώριας παραγωγής πολλών προϊόντων όπως και των λεμονιών. Το θέμα είναι να υπάρχει η πρωτοβουλία και η πολιτική βούληση ώστε τα «όπλα» αυτά να λειτουργήσουν αποτελεσματικά και προς όφελος των Ελλήνων παραγωγών.

Μολονότι η ενεργοποίηση και η αυστηροποίηση των προβλεπόμενων ελέγχων ως προς την ασφάλεια του καταναλωτή αλλά και την προστασία του εισοδήματος των ελλήνων παραγωγών είναι επιβεβλημένη από τους ισχύοντες Κανονισμούς της Ε.Ε, η Πολιτεία και το αρμόδιο Υπουργείο ΑΑ&Τ έχουν άραγε αντιληφθεί και ενεργοποιήσει τους μηχανισμούς άμυνας για την προστασία της ντόπιας παραγωγής;

Ερώτηση σχετικά με το ζήτημα κατέθεσαν χθες, 6 Οκτωβρίου, ο Τομεάρχης Αγροτ. Ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ Στ. Αραχωβίτης και ο βουλευτής Αχαϊας Κ. Μάρκου, με τις υπογραφές 34 ακόμη βουλευτών του κόμματος, ζητώντας μάλιστα στοιχεία από τις εποπτευόμενες αρμόδιες υπηρεσίες που να καταδεικνύουν ότι υφίσταται όντως εντατικοποίηση και αυστηροποίηση των διενεργούμενων ελέγχων στην περίπτωση των εισαγόμενων λεμονιών.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της Ερώτησης:

Σύμφωνα με δημοσιεύματα καθώς και με δηλώσεις του Προέδρου του Ανεξάρτητου Αγροτικού Συλλόγου Αιγιαλείας, η ζήτηση γύρω από τα εγχώρια λεμόνια αλλά και της Αιγιάλειας είναι αυτό τον καιρό καθηλωμένη έως ανύπαρκτη. Η καθήλωση της ζήτησης λεμονιών από πολλές παραγωγικές περιοχές της χώρας μας αυτή την εποχή, αποδίδεται στον ανταγωνισμό από την ανεξέλεγκτη είσοδο λεμονιών από άλλες χώρες στην εγχώρια αγορά.

Ενώ λοιπόν οι λεμονοπαραγωγοί προσδοκούσαν σε ικανοποιητικό εισόδημα από την καλλιέργεια που φέτος είναι καλής ποιότητας αν και μειωμένης σχετικά παραγωγής, τα έως τώρα δεδομένα για τη διάθεση της εγχώριας παραγωγής είναι απογοητευτικά. Οι έμποροι έχουν σταματήσει να αγοράζουν το προϊόν και οι συνεταιρισμοί δεν έχουν πού να το διοχετεύσουν με αποτέλεσμα οι παραγωγοί να μην αποφασίζουν να προχωρήσουν στη συλλογή τους, διότι η αγορά είναι γεμάτη λεμόνια τρίτων χωρών όπως Νοτίου Αφρικής, Αργεντινής και Τουρκίας.

Η πολιτεία διαθέτει στην φαρέτρα της πολλαπλά όπλα για την άμεση αλλά και έμμεση στήριξη της εγχώριας παραγωγής πολλών προϊόντων όπως και των λεμονιών. Η ενεργοποίηση των προβλεπόμενων ελέγχων ως προς την ποιότητα και την ασφάλεια για τον καταναλωτή των εισαγόμενων από Τρίτες χώρες προϊόντων στη χώρα μας είναι επιβεβλημένη από τους ισχύοντες Κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αποτελεί πρωταρχικό καθήκον προς τον Έλληνα αλλά και Ευρωπαίο καταναλωτή.

Με τους ελέγχους αυτούς διασφαλίζεται η ποιότητα και η ασφάλεια των εισαγόμενων από Τρίτες Χώρες προϊόντων ενώ ταυτόχρονα διαφυλάττεται ο καταναλωτής από τα εισαγόμενα τρόφιμα που πιθανόν δεν πληρούν τους Ευρωπαϊκούς κανόνες ποιότητας και ασφάλειας. Παράλληλα, τις περιόδους αθρόων παρατηρούμενων εισαγωγών, η εντατικοποίηση αλλά και η αυστηροποίηση των διενεργούμενων ελέγχων, προστατεύει την εγχώρια παραγωγή έναντι του αθέμιτου ανταγωνισμού.

Επειδή οι Έλληνες παραγωγοί είναι υποχρεωμένοι να ακολουθούν τους αυστηρότερους παγκοσμίως Ευρωπαϊκούς Κανόνες παραγωγής που ανεβάζουν και το κόστος παραγωγής.

Επειδή οι μαζικές εισαγωγές λεμονιών την περίοδο της εγχώριας παραγωγής συμπιέζουν την τιμή του προϊόντος και εκμηδενίζουν το εισόδημα των παραγωγών.

Επειδή η πολιτεία οφείλει, μέσω της δυνατότητας που παρέχει το σύστημα Ευρωπαϊκών κανόνων περί ασφάλειας και ποιότητας των γεωργικών προϊόντων, να διασφαλίσει την ασφάλεια του Έλληνα και Ευρωπαίου καταναλωτή και εμμέσως να προστατεύσει την εγχώρια παραγωγή ελέγχοντας τις εισαγωγές που πιθανώς δεν τηρούν τους ίδιους κανόνες ασφαλείας και ποιότητας.

Επειδή οι κρατικές δομές διαθέτουν την τεχνογνωσία των ελέγχων και μπορούν να κάνουν άριστη δουλειά αν τους δοθεί η κατεύθυνση και τα υλικά και έμψυχα μέσα.

Ερωτάται ο αρμόδιος κ. Υπουργός:

  1. Προτίθεται να ενεργοποιήσει όλες τις δυνατότητες του Ευρωπαϊκού και Εθνικού Θεσμικού Πλαισίου στη κατεύθυνση της διασφάλισης της ποιότητας και ασφάλειας των εισαγόμενων αυτή τη περίοδο από Τρίτες Χώρες λεμονιών, στη κατεύθυνση προστασίας των καταναλωτών και ταυτόχρονα της εγχώριας παραγωγής και παραγωγών;
  2. Είναι στις προτεραιότητές του η εντατικοποίηση, η στόχευση και η αυστηροποίηση των διενεργούμενων ελέγχων του Ευρωπαϊκού και Εθνικού Θεσμικού Πλαισίου στα εισαγόμενα λεμόνια στη χώρα μας από Τρίτες Χώρες και αν ναι, πως τεκμηριώνεται;
  3. Ποια είναι τα στοιχεία από τις εποπτευόμενες αρμόδιες υπηρεσίες που καταδεικνύουν ότι υφίσταται τέτοια πολιτική εντατικοποίησης και αυστηροποίησης των διενεργούμενων ελέγχων στην περίπτωση των εισαγόμενων από Τρίτες Χώρες λεμονιών;

Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google News
Κάνε εγγραφή στο Newsletter

Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter

Οι τελευταίες Ειδήσεις του anagnostis.org από την Πελοπόννησο.
Τι συμβαίνει στην Αργολίδα. Τα νέα σε Άργος, Ναύπλιο, Επίδαυρο, Ερμιονίδα

Ένα σχόλιο

  1. Περίτρανη απόδειξη πως στον παγκόσμιο καταμερισμό της εργασίας δεν πρέπει η Ελλάδα να ανταγωνίζεται τις τριτοκοσμικές χώρες του αγροτικού τομέα αλλά να αναπτυχθεί στην καινοτομία, τεχνολογία, έρευνα, υψηλή εκπαίδευση και παραγωγικότητα με αντίστοιχη υπεραξία. Δηλαδή να ανήκει στις αναπτυγμένες οικονομίες του πρώτου κόσμου, να συγκλίνει με την Ευρώπη!
    Γνωρίζαμε όταν μπαίναμε στην Ευρώπη το 1980 πως έπρεπε να στραφεί η ελληνική οικονομία από το 27% του αγροτικού πληθυσμού σε μικρά αγροτεμάχια της φτώχειας, στο 2% αγροτικού πληθυσμού μετά 20 χρόνια, με μεγάλες εκτάσεις τεχνολογικών καλλιεργειών και υψηλή παραγωγικότητα. Γι’ αυτό τον σκοπό και συμφωνία άλλωστε και η Ελλάδα εισέπραξε πακτωλούς χρηματοδοτήσεων, δωρεάν βοήθεια, για το μετασχηματισμό κι εκμοντερνισμό της οικονομίας της από Βαλκάνια αγροτική χώρα σε βιομηχανική κι εξαγωγική τεχνολογίας. Κάτι που δεν κατάφερε στα 40 αυτά χρόνια, από έλλειψη πολιτικής επάρκειας των πολιτικών της και λόγω των πελατειακών σχέσεων με τους πολίτες, που μετέτρεψαν τις επενδυτικές χορηγίες σε πρόσκαιρες καταναλωτικές σπατάλες, μπουζούκια στα σκυλάδικα, αυτοκίνητα και σπίτια αντί για θερμοκήπια και εργοταξιακές κατασκευές, ταξίδια στις εξωτικές χώρες αντί για επαγγελματική εκπαίδευση σε χώρες βέλτιστων πρακτικών.
    Και σήμερα βρισκόμαστε να ανταγωνιζόμαστε το Μαρόκο, την Αλγερία, την Τυνησία, την Αίγυπτο στο λάδι, στα σύκα, στα λεμόνια, στα πεπόνια…
    Failed state κι εδώ δυστυχώς, όπως ουραγός σε όλες σχεδόν τις επιδόσεις του ελληνικού συστήματος στην Ευρωπαϊκή οικογένεια και κανείς δεν τολμά να μιλήσει καθαρά για τις ευθύνες ώστε να ξεκινήσει από κάποιο στοιχείο αυτογνωσίας η προσπάθεια ανάκαμψης!

    Ευάγγελος Αλεξανδρής
    Εκπαιδευτικός, Κοινωνιολόγος, Δημοσιογράφος.

    https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%80%CE%BF%CF%84%CF%85%CF%87%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B1_%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%B7

Διαβάστε ακόμα

Back to top button