Μοναδικές εικόνες μάς χάρισε ο δήμαρχος Σικυωνίων Σπύρος Σταματόπουλος από την πανέμορφη ορεινή Κορινθία και συγκεκριμένα το βουνό της Ζήρειας. Ο δήμαρχος με μία ανάρτησή του αναφέρθηκε στο μύθο των άγριων αλόγων του Φενεού και παρέθεσε και μια σειρά φωτογραφικών στιγμιοτύπων από το αδάμαστο κοπάδι, μοναδικής ομορφιάς.
«Σε μια εποχή μακρινή που ο μύθος και η ιστορία μπλέκονταν ακόμη σε ένα αξεδιάλυτο κουβάρι» γράφει ο Σπύρος Σταματόπουλος, «στο οροπέδιο του Φενεού εμφανίστηκε ένας άνδρας που κρατούσε στην πλάτη του ένα κουπί. Οι ντόπιοι που δεν είχαν ξαναδεί κουπί ποτέ στη ζωή τους, τον ρώτησαν για πού οδεύει με το «φτυάρι» στην πλάτη.
Τότε, ο πολυμήχανος άνδρας, ο δαιμόνιος Οδυσσέας, κατάλαβε ότι είχε έρθει η ώρα να ξεπληρώσει τον χρησμό που του είχαν δώσει οι Δελφοί για να εξευμενίσει τον θαλασσοκράτορα Ποσειδώνα: Να του χτίσει έναν ναό εκεί που οι άνθρωποι δεν θα γνώριζαν τι είναι το κουπί.
Ο πολύτροπος ήρωας όμως, βλέποντας τον εύφορο κάμπο και τις δροσερές πλαγιές της Ζήρειας γεμάτες φρέσκο καταπράσινο χορτάρι, αποφάσισε ότι τούτος ο τόπος ήταν ο καλύτερος για να θρέψει τα άλογά του, τις περίφημες φοράδες του.
Χτίζοντας λοιπόν το ναό, έφτιαξε και το ιπποφορβείο του. Άλογα γερά και δυνατά, με χαίτες ολόρθες στον άνεμο, να δρασκελίζουν τις πλαγιές του βουνού, ξαρματωμένα και λεύτερα.
Αφιέρωσε το ναό στον Ποσειδώνα, αλλά τον Ίππιο, ξεπληρώνοντας, μεν, το τάμα, αλλά ορίζοντάς τον προστάτη των αλόγων του, καταφέρνοντας με πονηριά για άλλη μια φορά να θέσει τους θεούς στην υπηρεσία των ανθρώπων!
Τι έμεινε από κείνη την εποχή του τετραπέρατου βασιλιά; Μια μακρινή ανάμνηση, μια σταγόνα σοφίας και περηφάνειας κρυμμένη στην ελληνική ψυχή και τα άλογά του που μέχρι σήμερα καλπάζουν στο οροπέδιο της Σκαφιδιάς, στις αγκάλες της Ζήρειας, περήφανα κι αδάμαστα να θυμίζουν στους αιώνες το όνομα του πολυμήχανου Οδυσσέα!», καταλήγει.
