home design 1170x320 (banner)
home design 1170x320 (banner)
ΑργολίδαΡεπορτάζ

Απίστευτη άμπωτη στα Ίρια εξαφανίζει τη θάλασσα

Πρωτόγνωρες είναι οι εικόνες από τα Ίρια λόγω του φαινομένου της άμπωτης, που έκανε την εμφάνισή του και πάλι στην ευρύτερη περιοχή του Ναυπλίου. Στο ήσυχο παραθεριστικό χωριό του Δήμου Ναυπλιέων η θάλασσα εξαφανίζεται και η στεριά αποκαλύπτεται.

Όπως μπορείτε να δείτε στις παρακάτω φωτογραφίες, «άδειασε» η θάλασσα, με τη στάθμη του νερού να μειώνεται αισθητά, αποκαλύπτοντας σε διάφορα σημεία τον πυθμένα.

Το φαινόμενο είχε εμφανιστεί ταυτόχρονα σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας πριν από περίπου τρεις εβδομάδες και έγινε αντικείμενο έρευνας σε όλη τη Μεσόγειο, με το Ναύπλιο να μας χαρίζει ιδιαίτερες εικόνες. Οι καλές καιρικές συνθήκες κάνουν πιο αισθητή την εξέλιξή του.

Το φαινόμενο της άμπωτης

Η άμπωτη, το αντίθετο της πλημμυρίδας, χαρακτηρίζεται από την απομάκρυνση των νερών της θάλασσας. Το φαινόμενο αυτό που επαναλαμβάνεται δύο φορές το 24ώρο (ακριβέστερα 24 ώρες 50′ και 30″) οφείλεται στη βαρυτική έλξη της Σελήνης αλλά και του Ήλιου πάνω στη Γη καθώς και στη περιστροφή των ουρανίων σωμάτων αυτών. 24 ώρες και 50,5 λεπτά μεσολαβούν και μεταξύ δύο «διαβάσεων» της Σελήνης πάνω από ένα τόπο, δηλαδή δύο «άνω μεσουρανήσεων» όπως λέγονται.

Η αλλαγή στην εικόνα της θάλασσας και της ακτής κατά την άμπτωτη και την παλίρροια είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και εντυπωσιακή συνάμα.

Η παλίρροια

Η παλίρροια είναι ο όρος που χρησιμοποιούμε για την εναλλασσόμενη χρονικά άνοδο και πτώση της στάθμης της θάλασσας σε σχέση με τη γη. Δημιουργείται δε από τη βαρυτική έλξη της σελήνης και του ήλιου. Όμως, παλίρροιες μπορεί να συμβούν και σε μεγάλες λίμνες, την ατμόσφαιρα ή και στο εσωτερικό του στερεού φλοιού της Γης.

Πρόκειται για ένα από τα πιο μυστηριώδη και εντυπωσιακά φαινόμενα που παρατηρούμε στα νερά της Γης. Με την άνοδο της στάθμης των νερών περιοδικά στις λίμνες και στις θάλασσες έχουμε την πλημμυρίδα (flood) και με την πτώση τους έχουμε την άμπωτη (ebb ή low tides).

Στους ωκεανούς η άνοδος της στάθμης μπορεί να φτάσει μέχρι και το ένα μέτρο, ενώ σε στενούς κόλπους είναι ακόμα μεγαλύτερη. Η ένταση δηλαδή που εκδηλώνεται το φαινόμενο είναι διαφορετική στις διάφορες περιοχές της Γης, ενώ εξαρτάται και από τη διαμόρφωση των ακτών.

Η εξήγηση

Tην ερμηνεία του φαινομένου την οφείλουμε στο Νεύτωνα. Η βασική ιδέα η οποία εξηγεί το φαινόμενο της παλίρροιας είναι η εξής:

Η Σελήνη και ο Ήλιος έλκουν ισχυρότερα τους ωκεανούς που βρίσκονται πιο κοντά τους, λιγότερο ισχυρά το κέντρο της Γης και ακόμα λιγότερο τους ωκεανούς της απομακρυσμένης πλευράς. Με αυτόν τον τρόπο οι ωκεανοί τείνουν να διογκώνονται στην πλησιέστερη πλευρά, επειδή το νερό έλκεται περισσότερο και τείνει να απομακρυνθεί από τη Γη. Επίσης, εξογκώνονται και τα νερά που βρίσκονται στην απομακρυσμένη πλευρά της, διότι το κέντρο της Γης έλκεται ισχυρότερα από ότι, τα νερά αυτής της πλευράς, και τείνει έτσι να απομακρυνθεί από αυτά. Κάθε μέρα, βλέπουμε δύο ισχυρές πλημμυρίδες (όταν ανεβαίνουν πολύ τα νερά) και δύο ασθενικές (όταν τα νερά είναι χαμηλά). Ανάμεσα σε δύο ισχυρές παλίρροιες μεσολαβούν περίπου 12 ώρες και 25 λεπτά.

Η διαφορά στη δύναμη που ασκείται στις δυο αντιδιαμετρικές πλευρές ονομάζεται παλιρροϊκή δύναμη. Προσοχή λοιπόν, η παλίρροια οφείλεται στην διαφορά των δύο δυνάμεων κι όχι σε αυτή καθ’ αυτή την βαρυτική έλξη.

Η παλιρροϊκή δύναμη έχει σχέση με τις διάφορες θέσεις των τριών ουρανίων σωμάτων (Γη, Σελήνη και Ήλιος). Έτσι, η διαφορά των δύο δυνάμεων είναι μεγαλύτερη κατά την διάρκεια των συζυγιών, όταν δηλαδή προστίθεται η έλξη του Ηλίου και τα τρία ουράνια σώματα είναι σε ευθεία (συζυγική παλίρροια). Συζυγία έχουμε κατά την πανσέληνο και κατά την νέα Σελήνη. Μικρότερη δύναμη έχουμε την περίοδο των τετραγωνισμών, όταν δηλαδή Ήλιος-Γη-Σελήνη σχηματίζουν ορθή γωνία (παλίρροια τετραγωνισμού).

Όταν δηλαδή ο ήλιος και η σελήνη είναι σε ευθεία γραμμή, υπάρχουν εξαιρετικά ισχυρές δυνάμεις βαρύτητας, προκαλώντας έτσι πολύ μεγάλη παλίρροια η οποία ονομάζεται ισχυρή (spring) παλίρροια (το νερό ανεβαίνει και κατεβαίνει πάρα πολύ στους ωκεανούς). Όταν ο ήλιος και η σελήνη δεν είναι σε ευθεία γραμμή αλλά σε τετράγωνο, τότε οι βαρυτικές δυνάμεις αλληλοαναιρούνται και η παλίρροια δεν έχει τόσο μεγάλο ύψος ή βάθος. Τότε λέγεται χαμηλή (neap) παλίρροια.

Τα τρία όμως σώματα (Γη, Σελήνη και Ήλιος) επειδή το επίπεδο της τροχιάς της Γης γύρω από τον ήλιο (εκλειπτική) δεν συμπίπτει με το επίπεδο της τροχιάς της Σελήνης γύρω από τη Γη, δεν μπορούν να ευθυγραμμιστούν τελείως παρά μόνο τη στιγμή των ισημεριών (21 Μαρτίου και 21 Σεπτεμβρίου). Στα ηλιοστάσια σχηματίζουν μια μέγιστη γωνία (5° 8′), ενώ αυτή είναι μηδενική όπως είπαμε τη στιγμή των ισημεριών. Επομένως, μόνο τη στιγμή που ο Ήλιος, η Γη και η Σελήνη μπορούν να ευθυγραμμίζονται τέλεια, άρα τότε οι οφειλόμενες στον Ήλιο και στη Σελήνη παλιρροιακές δυνάμεις μπορούν να προστεθούν ακριβώς, έχουμε πολύ μεγάλες παλίρροιες. Αυτές λέγονται παλίρροιες των ισημεριών.

Φωτογραφίες: Γιάννης Χατζόπουλος

Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google News
Κάνε εγγραφή στο Newsletter

Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter

Οι τελευταίες Ειδήσεις του anagnostis.org από την Πελοπόννησο.
Τι συμβαίνει στην Αργολίδα. Τα νέα σε Άργος, Ναύπλιο, Επίδαυρο, Ερμιονίδα

4 Σχόλια

  1. Η ποιο λογική εξήγηση δεν είναι τα αστροφυσικά φαινόμενα (που δεν έχουν διάρκεια μεγαλύτερη των 12 ωρών) αλλά η θερμοδυναμική του νερού στη μεσόγειο. Η παλίρροια δε θα μείωνε συνολικά τη στάθμη της μεσογείου ως προς τον ατλαντικό.-

    Η παραμικρή διαφορά στη μέση θερμοκρασία του νερού επιφέρει μεταβολή του όγκου του (μάλιστα αν η μεταβολή γίνει κάτω από τους 4 βαθμούς Κελσίου η αύξηση της θερμοκρασίας επιφέρει μείωση του όγκου – η γνωστή ανωμαλία του νερού).

    Αν αυτό συμβαίνει, τότε κάτω από τη μεσόγειο θα μπορούσε να μετακινείται λάβα και μάλιστα με ετήσια περιοδική αυξομείωση της ταχύτητάς της. Αυτό μπορεί να μετρηθεί α) με τη μέση μεταβολή της θερμοκρασίας βάθους β) με τη μεταβολή των τοπικών μαγνητικών πεδίων.

  2. Η “πιο” λογική εξήγηση του φαινομένου είναι η εποχική άμπωτη, γνωστή από την αρχαιότητα, συνεπικουρούμενη από την ευθυγράμμιση ουράνιων σωμάτων και αύξηση της συσσωρευτικής βαρυτικής τους έλξης.
    Η διαφορά όγκου του νερού συμβαίνει με τη διαστολή λόγω κρυστάλλωσης που συμβαίνει μόνο στους μηδέν βαθμούς Κελσίου στο γλυκό καθαρό νερό, μερικούς βαθμούς κάτω από το μηδέν στο αλατισμένο θαλασσινό νερό. Αυτή τη στιγμή η θάλασσά μας βρίσκεται στους 17 βαθμούς Κελσίου και δεν έχει καμιά μεταβολή όγκου σε όλο το έτος. Καμιά σχέση με ζήτημα στάθμης.
    Τα ρεύματα λάβας αρκετά χιλιόμετρα κάτω από τον πυθμένα δεν σχετίζονται με ναυτιλιακά φαινόμενα ούτε τα μαγνητικά πεδία αφορούν τη στάθμη της θάλασσας.

  3. Ευάγγελε δε θα απαντούσα αν δεν είχες δίκαιο στην ορθογραφία του , διότι σε όλα τα άλλα έχεις πλήρη άγνοια π.χ. η θερμοκρασία στο βυθό μειώνεται (στη μεσόγειο στα 2000μ στους 4 βαθμούς) ή ότι το νερό έχει τη μεγαλύτερη πυκνότητα στους 4 βαθμούς κελσίου (άρα το μικρότερο όγκο ανά kg). Η μέση θερμοκρασία στη μεσόγειο είναι πολύ κάτω της επιφανειακής.

    Που ανέφερα ναυτιλιακά φαινόμενα ή ότι η στάθμη της θάλασσας εξαρτάται από τα μαγνητικά πεδία;

    Το μαγνητικό πεδίο δημιουργείται από την κίνηση του ρευστού πυρήνα της γης και αποτελεί ΕΝΔΕΙΞΗ ροής. Τοπικές μεταβολές του μαγνητικού πεδίου δηλώνουν τοπικές μεταβολές ροής στο υπέδαφος

  4. Ακριβώς, τα βαθιά νερά, κάτω από τα -80 μέτρα, έχουν σταθερή θερμοκρασία όλο το έτος και δεν έχουν διακυμάνσεις όγκου. Μόνο το επιφανειακό νερό αλλάζει θερμοκρασία. Οπότε δεν είναι λόγος αυτός για να δημιουργηθεί άμπωτη και παλίρροια.

Διαβάστε ακόμα

Back to top button