Η πρόσφατη ανακοίνωση της Εταιρείας Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ) για την επανεκκίνηση και αξιοποίηση του δικτύου ιστορικών ξενοδοχείων «Ξενία» δημιούργησε προσδοκίες για μια νέα εποχή. Το σχέδιο προβλέπει αποκαταστάσεις, μακροχρόνιες μισθώσεις και ένταξη των ακινήτων σε σύγχρονα τουριστικά σχήματα.
Ωστόσο, δύο από τα πιο εμβληματικά και ιστορικά κτίρια του προγράμματος -το Ξενία Ναυπλίου και το Ξενία Επιδαύρου– συνεχίζουν να παραμένουν παροπλισμένα και εγκαταλελειμμένα, παρά τη διακηρυγμένη βούληση για αξιοποίηση.
Το «χρυσό» παρελθόν των Ξενία
Το πρόγραμμα «Ξενία» (1950–1974) αποτέλεσε εθνικό σχέδιο αναβάθμισης του τουρισμού. Με υπογραφή σημαντικών αρχιτεκτόνων και φιλοσοφία μοντερνισμού, τα κτίρια κατασκευάστηκαν σε προνομιακά σημεία, πλήρως ενταγμένα στο τοπίο.
Το Ναύπλιο και η Επίδαυρος φιλοξένησαν δύο από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα εκείνης της εποχής. Ήταν κομψά, λειτουργικά, και αποτελούσαν σημείο αναφοράς για τον τουρισμό της περιοχής – εικόνα πολύ διαφορετική από τη σημερινή.
Δύο εμβληματικά κτίρια στο περιθώριο
Ξενία Ναυπλίου
Παρά το αρχιτεκτονικό του ενδιαφέρον και την ιστορική του σημασία, το άλλοτε εμβληματικό ξενοδοχείο στο Ναύπλιο, παρουσιάζει εικόνα πλήρους εγκατάλειψης εδώ και δεκαετίες.
Έχει επισημανθεί επανειλημμένα από τοπικούς φορείς, πολίτες και ειδικούς ότι απαιτείται άμεση παρέμβαση – χωρίς όμως μέχρι σήμερα να έχει υπάρξει συγκεκριμένο σχέδιο.
Παρά το γεγονός πως το Ξενία Ναυπλίου είναι μισθωμένο σε ιδιώτη, δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα από τον ίδιο για την αποκατάστασή και την αξιοποίησή του.
Ξενία Επιδαύρου
Οι ιστορικοί ξενώνες του Άρη Κωνσταντινίδη στην Επίδαυρο, κτίρια – ορόσημα της μοντέρνας ελληνικής αρχιτεκτονικής, παραμένουν κλειστοί και ανεκμετάλλευτοι. Η μακροχρόνια αχρησία οδηγεί νομοτελειακά στη φθορά και την καταστροφή τους. Πρόκειται για εγκαταστάσεις που βρίσκονται σε ένα φυσικό περιβάλλον απαράμιλλου κάλλους και οι οποίες, υπό συνθήκες ορθολογικής διαχείρισης, θα αποτελούσαν «κόσμημα» για τον ελληνικό τουρισμό.
Το Ξενία Επιδαύρου θεωρείται «ελεύθερο» για επενδυτική αξιοποίηση, όπως αναφέρει η ΕΤΑΔ στα στοιχεία της. Παρ’ όλα αυτά, δεν υπάρχει καμία εξέλιξη με αυτό, σύμφωνα με όσα ανακοινώθηκαν πρόσφατα.
Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: δύο κτίρια σε κορυφαίους προορισμούς της Πελοποννήσου, με τεράστια δυναμική, μένουν καθηλωμένα στη φθορά και την αδράνεια.
Το πλάνο της ΕΤΑΔ – και το κρίσιμο ερώτημα για την Αργολίδα
Η ΕΤΑΔ, στο πλαίσιο της συνολικής στρατηγικής της, στοχεύει:
- σε μακροχρόνιες μισθώσεις,
- σε ανακατασκευές,
- στην αξιοποίηση των «Ξενία» ως σύγχρονων ξενοδοχειακών μονάδων ή πολιτιστικών/τουριστικών δομών.
Υπάρχει ήδη επενδυτικό ενδιαφέρον για άλλες περιοχές (όπως η πρόσφατη μίσθωση του Ξενία Ουρανούπολης).
Το ερώτημα, όμως, παραμένει:
Γιατί στην Αργολίδα δεν έχει γίνει ούτε ένα βήμα;
