Ο Άρης, καθηγητής ξένων γλωσσών με φροντιστήριο στην Αθήνα, αποφασίζει να αφήσει για λίγο πίσω του το τσιμέντο και την αποπνικτική ρουτίνα της πόλης. Ένα επώδυνο διαζύγιο και η αίσθηση ότι κάτι λείπει από τη ζωή του τον ωθούν σε μια αυθόρμητη απόφαση: ένα καλοκαιρινό road trip στην Πελοπόννησο. Με το αυτοκίνητό του γεμάτο βιβλία και σκόρπια CDs, ξεκινά για το Ναύπλιο, τον πρώτο του σταθμό.
Το Ναύπλιο το ήξερε. Όχι όμως έτσι. Όχι μέσα από τη σιωπή που ήθελε να του επιβάλει τώρα ο εαυτός του.
Στη σκιά του Παλαμηδίου, ο Άρης θα γνωρίσει την Ελένη, μια ξεναγό που μετατρέπει την ιστορία σε αφήγηση πάθους. Εκείνη του δείχνει την πόλη με άλλα μάτια. Τα βράδια, στα σοκάκια της παλιάς πόλης, ανάμεσα σε δροσερά κρασιά και σιωπές που κρατούν περισσότερο απ’ ό,τι οι λέξεις, κάτι αρχίζει να ξυπνά.
Συναντήσεις στη Μάνη: Η σιωπή έχει ήχους
Ο επόμενος σταθμός του Άρη είναι η Μάνη, ένας τόπος αυστηρός και ατίθασος. Εκεί, στο Λιμένι, γνωρίζει την Αριάδνη, φωτογράφο άγριας φύσης. Μια γυναίκα μοναχική, με βλέμμα που διαπερνά. Εκείνη δε μιλά πολύ – τραβά. Τραβά εικόνες, στιγμές, ανθρώπους. Και τελικά, τραβά κι εκείνον.
Μαζί περπατούν στα καλντερίμια της Αρεόπολης και κάνουν μπάνιο γυμνοί στη Βοϊδοκοιλιά. Η Μάνη γίνεται σκηνικό για μια πιο ενστικτώδη, πρωτόγονη σχέση. Δεν ανταλλάσσουν υποσχέσεις, ούτε καν τηλέφωνα. Ανήκουν απλώς στη στιγμή.
Το κορμί της είχε την αλμύρα της θάλασσας και την τραχύτητα της πέτρας. Και ο Άρης, ξέροντας πως αυτό δεν θα το ζήσει ξανά, παραδόθηκε χωρίς άμυνες.
Καλαμάτα: Εκεί που η ερωτική ιστορία αποκτά μνήμη
Στην Καλαμάτα, ο Άρης συναντά την Μαργαρίτα, παλιά του μαθήτρια που τώρα διευθύνει ένα πολιτιστικό κέντρο. Εκείνη τον προσκαλεί να παραδώσει ένα σεμινάριο δημιουργικής γραφής. Ξεκινά σαν ακαδημαϊκή συνάντηση και καταλήγει σε κάτι πολύ πιο προσωπικό.
Η Μαργαρίτα του θυμίζει εκείνον όταν πίστευε ακόμα στη σταθερότητα. Αν και πιο μικρή, του μιλά με ωριμότητα. Η σχέση τους είναι διαφορετική: μια συνάντηση μυαλών και σωμάτων σε απόλυτη ισορροπία.
Η Μαργαρίτα ήταν η πρώτη που τον ρώτησε: «Θέλεις να μείνεις;» Κι ο Άρης, για μια στιγμή, το σκέφτηκε σοβαρά».
Η Μονεμβασιά: Το απρόβλεπτο φινάλε μιας ερωτικής περιπέτειας
Ο τελευταίος σταθμός είναι η Μονεμβασιά. Εκεί, ανάμεσα στα βυζαντινά τείχη και την αύρα του κάστρου, ο Άρης αναζητά λίγη ηρεμία. Μέχρι που γνωρίζει τη Χλόη, Γαλλίδα καθηγήτρια αρχιτεκτονικής, που αναστηλώνει μεσαιωνικά κτήρια. Κάτι στην κοσμοπολίτικη μελαγχολία της τον μαγνητίζει.
Η Χλόη δεν κάνει σχέσεις. Κάνει συνδέσεις. Είναι αισθησιακή, απελευθερωμένη, με χιούμορ και αυτογνωσία. Οι νύχτες τους γεμίζουν με κρασί, γέλια και λόγια για την τέχνη, την απώλεια, τον χρόνο. Και κάπου ανάμεσα στα μεταλλικά κρεβάτια και τα βότσαλα της Πορτέλο, ο Άρης νιώθει κάτι σαν αγάπη. Όχι την αγάπη που δεσμεύει – την αγάπη που σε μαθαίνει να χάνεσαι.
«Μη μ’ αγαπήσεις», του είπε. «Αν μπορείς, απλώς θυμήσου με». Και έτσι έκανε.
Ανατροπή: Μια ερωτική εξομολόγηση πριν το τέλος
Λίγο πριν φύγει, δέχεται ένα email από τη Νεφέλη – μια γυναίκα από το παρελθόν του, που είχε εξαφανιστεί ξαφνικά. Εκείνη τον καλεί να τη συναντήσει στο Γύθειο. Πηγαίνει. Όχι για να αναζωπυρώσει κάτι, αλλά για να καταλάβει τι τελείωσε. Η συνάντηση είναι τεταμένη, αλλά και λυτρωτική. Εκεί, μπροστά στο κύμα, μαθαίνει πως κάποτε έγινε πατέρας, χωρίς να το ξέρει.
Η κόρη του είναι 6 χρονών. Και δεν ξέρει καν το όνομά του.
Ο Άρης φεύγει από την Πελοπόννησο όχι πιο ελαφρύς, αλλά πιο πλήρης. Το φροντιστήριο θα τον περιμένει. Όμως ο ίδιος δεν είναι πια ο ίδιος. Ο Άρης της Αθήνας δεν υπάρχει – μόνο ο Άρης των καλοκαιρινών μυστικών.
Μυρτώ
