Αρνήθηκαν να φάνε και με αναμμένα κεριά προσευχήθηκαν υπέρ των ψυχών των θυμάτων του Σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών. Ποιος είπε πως οι συνθήκες των φυλακών θα μπορούσαν να κάνουν τους κρατούμενους να χάσουν τον ανθρωπισμό τους; Οι κρατούμενοι των δικαστικών φυλακών Ναυπλίου, προτίμησαν να αρνηθούν την τροφή, την συμμετοχή στο σχολείο και επέλεξαν να προσευχηθούν με ένα αναμμένο κερί υπέρ των ψυχών των θυμάτων.
Η σκηνή θύμισε το τραγούδι «γράμματα από την Γερμανία» όπου ο θάνατος ενός μετανάστη ένωσε τις προσευχές του «παπά Σταύρου, του Μουεζίνη και του Ιμάμη», και εδώ ανεξάρτητα από τα πολιτικά και θρησκευτικά Πιστεύω τις προσευχές των κρατουμένων. Μια ακόμα απόδειξη ότι οι ψυχές των ανθρώπων δεν φυλακίζονται και μέσα από τα κάγκελα βγαίνουν φωνές ανθρωπιάς και αλληλεγγύης.
