Με ανοιχτή επιστολή προς τον Δήμαρχο Ναυπλιέων, Δημήτρη Ορφανό, ο Κοσμήτορας της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, κ. Γιάννης Λεοντάρης, θέτει επιτακτικά το ζήτημα της ασφάλειας των φοιτητών και φοιτητριών που φοιτούν στη Σχολή στην Άρια Ναυπλίου.
Ο κ. Λεοντάρης υπογραμμίζει ότι για τέταρτη συνεχόμενη ακαδημαϊκή χρονιά οι νέοι άνθρωποι που σπουδάζουν στο Ναύπλιο είναι αναγκασμένοι να μετακινούνται καθημερινά σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας χωρίς πεζοδρόμιο και χωρίς αστική συγκοινωνία, εκθέτοντας τη ζωή τους σε κίνδυνο. Όπως τονίζει, «η ασφάλεια των φοιτητών μας δεν αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης».
Ο Κοσμήτορας αναφέρεται σε υποσχέσεις και αποφάσεις που έχουν μείνει ανεκπλήρωτες:
- Η λειτουργία αστικού λεωφορείου από το κέντρο του Ναυπλίου προς τη Σχολή, με στάση στην οδό Ασκληπιού, δεν ξεκίνησε ποτέ.
- Η εξαγγελία για την κατασκευή πεζοδρομίου στην οδό Αγίας Μονής παραμένει χωρίς χρονοδιάγραμμα.
- Η δέσμευση για τη δημιουργία φοιτητικών εστιών στο πρώην στρατόπεδο δεν έχει προχωρήσει.
- Ακόμη και η τοποθέτηση απλών πινακίδων σήμανσης προς το Πανεπιστήμιο εκκρεμεί εδώ και δύο χρόνια.
«Σε λίγες μέρες, πάνω από 160 νέα παιδιά θα έρθουν να σπουδάσουν στο Ναύπλιο. Η πρώτη τους εμπειρία από την πόλη δεν μπορεί να είναι ο φόβος και η ταλαιπωρία», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ο κ. Λεοντάρης καλεί τον Δήμαρχο Ναυπλιέων να προχωρήσει άμεσα σε συγκεκριμένες ενέργειες, όπως η δρομολόγηση πέντε καθημερινών δρομολογίων αστικού λεωφορείου, η κατασκευή πεζοδρομίου και η επίσπευση της διαδικασίας για φοιτητική στέγαση.
«Δεν τολμώ να φανταστώ ότι η καθυστέρηση στην υλοποίηση αυτών των ενεργειών μπορεί να γίνει αιτία ενός τραγικού γεγονότος», σημειώνει, φέρνοντας στη μνήμη το δυστύχημα των Τεμπών και υπογραμμίζοντας ότι οι ευθύνες είναι πλέον βαριές.
Η ασφάλεια των φοιτητών/τριών μας δεν αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης
Αναλυτικά, η επιστολή αναφέρει τα εξής:
“Αξιότιμε κύριε Δήμαρχε,
Σας απευθύνω την παρούσα επιστολή όχι μόνο με την ιδιότητα του Κοσμήτορα της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, αλλά και με την ιδιότητα του γονέα. Γνωρίζω ότι και εσείς είστε πατέρας. Η διαφορά, ωστόσο, είναι ότι εγώ φέρω την ευθύνη για εκατοντάδες παιδιά, φοιτητές και φοιτήτριες που φοιτούν στη Σχολή μας, εκπροσωπώντας έναν Ανώτατο Εκπαιδευτικό Θεσμό. Και δεν μπορώ να σιωπώ όταν αυτοί οι νέοι άνθρωποι για τέταρτη συνεχή ακαδημαϊκή χρονιά διακινδυνεύουν καθημερινά τη ζωή τους στην πόλη που τους φιλοξενεί, με ευθύνη της τοπικής αυτοδιοίκησης. Πιστέψτε με, αυτό είναι ένας πολύ ισχυρός λόγος για να μην μπορώ να τους/τις κοιτάξω στα μάτια.
Κύριε Δήμαρχε, η κατάσταση δεν πάει άλλο.
Εδώ και τέσσερα χρόνια, τα όργανα διοίκησης της Σχολής μας, οι Πρόεδροι των Τμημάτων, ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και το σύνολο των εργαζομένων και των φοιτητών/τριών μας, έχουν απευθυνθεί κατ’ επανάληψη, εγγράφως και προφορικά, αλλά και με δημόσιες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, τόσο στην προηγούμενη όσο και στη σημερινή δημοτική αρχή, με ένα αυτονόητο αίτημα: την εξασφάλιση ασφαλούς μετακίνησης των φοιτητών/τριών από το κέντρο της πόλης του Ναυπλίου προς τα διδακτήρια στην Άρια.
Η προηγούμενη δημοτική αρχή αδιαφόρησε παντελώς και δεν προχώρησε ποτέ σε κάποια ουσιαστική ενέργεια. Ελπίσαμε βάσιμα πως με τη δική σας ανάληψη καθηκόντων, το χρόνιο αυτό πρόβλημα θα λυνόταν. Οφείλω να αναγνωρίσω ότι δείξατε ενδιαφέρον και προωθήσατε το ζήτημα στο Δημοτικό Συμβούλιο όπου εισηγηθήκατε θετικά για την επίλυση του. Είχαμε επανειλημμένες συναντήσεις – εσείς, ο Πρύτανης, εγώ, οι Πρόεδροι των Τμημάτων – στις οποίες διαβεβαιώσατε ότι η αστική συγκοινωνία προς τη Σχολή και η κατασκευή πεζοδρομίου στην οδό Αγίας Μονής θα ήταν από τις πρώτες προτεραιότητες της νέας δημοτικής αρχής. Ωστόσο σήμερα βρισκόμαστε στο ίδιο, και ίσως χειρότερο, σημείο. Το Ναύπλιο είναι η μοναδική πόλη στην Ελλάδα που φιλοξενεί πανεπιστημιακή Σχολή και δεν διαθέτει αστική συγκοινωνία από το κέντρο της πόλης προς τα διδακτήρια. Η διαπίστωση αυτή δεν είναι υπερβολή – είναι ντροπιαστική πραγματικότητα.
Παρά την θετική εξέλιξη της έκδοσης αποφάσεων, τόσο του Δημοτικού όσο και του Περιφερειακού Συμβουλίου την περασμένη χρονιά για τη δρομολόγηση αστικής συγκοινωνίας, οι αποφάσεις αυτές δεν υλοποιήθηκαν. Αντιθέτως, η καθημερινότητα των φοιτητών μας επιδεινώνεται. Το αστικό λεωφορείο δεν ξεκίνησε ποτέ. Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες εξακολουθούν να περπατούν ή να ποδηλατούν για χιλιόμετρα, κάτω από ήλιο, βροχή, καύσωνα ή σκοτάδι, σε έναν δρόμο ταχείας κυκλοφορίας χωρίς πεζοδρόμιο. Μόνοι/ες τους. Χωρίς προστασία. Χωρίς επιλογή.
Κύριε Δήμαρχε, οι ευθύνες δεν μπορούν πλέον να μετακυλίονται. Οι καθυστερήσεις, οι υπεκφυγές και οι ανεκπλήρωτες υποσχέσεις πλήττουν τη δημόσια εικόνα της πόλης, την αξιοπιστία του Δήμου, την αίσθηση εμπιστοσύνης των πολιτών προς τις τοπικές αρχές. Σε λίγες μέρες, πάνω από 160 νέα παιδιά έρχονται στο Ναύπλιο για να προστεθούν στο ήδη υπάρχον φοιτητικό δυναμικό και να ξεκινήσουν ένα από τα πιο σημαντικά κεφάλαια της ζωής τους: τις πανεπιστημιακές τους σπουδές. Και όμως, η πρώτη τους εμπειρία από την πόλη θα είναι ο φόβος και η ταλαιπωρία. Γιατί η πόλη δεν τους υποδέχεται με ασφάλεια, αλλά τους/τις εκθέτει καθημερινά σε κίνδυνο.
Το περασμένο καλοκαίρι σημειώθηκε τροχαίο ατύχημα με φοιτητή της Σχολής ο οποίος εκινείτο με ποδήλατο επί της οδού Αγίας Μονής. Χτυπήθηκε από διερχόμενο αυτοκίνητο και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Ευτυχώς τραυματίστηκε ελαφρά. Αλλά την επόμενη φορά; Θα είμαστε το ίδιο τυχεροί; Ως πότε θα μιλάμε για «ευτυχώς»; Ποιος θα πάρει την ευθύνη; Ποιος θα δώσει εξηγήσεις στους γονείς;
Αυτός ο φόβος μας διακατέχει όλους και όλες. Φοιτητές/τριες, διδάσκοντες/ουσες, διοικητικό και τεχνικό προσωπικό. Και, κυρίως, γονείς. Έχουμε λάβει πολλές επιστολές διαμαρτυρίας. Μία από αυτές, από πατέρα φοιτήτριας και εν ενεργεία δημοτικό σύμβουλο πρωτεύουσας άλλου νομού της χώρας, θέτει το ερώτημα που πλανάται πλέον στον αέρα: Υπάρχουν συμφέροντα που εμποδίζουν τη λειτουργία αστικού λεωφορείου; Αρνούμαι να το πιστέψω. Θα ήταν αδιανόητο οποιαδήποτε συμφέροντα να είναι ισχυρότερα από την πολιτική σας βούληση και την ασφάλεια των πολιτών. Και είμαι βέβαιος ότι ούτε εσείς θέλετε να σκιάζεται το όνομά σας από τέτοια σενάρια.
Αναγνωρίζουμε ότι τεχνικά δεν κατέστη δυνατό να εγκριθεί διαδρομή με στάση ακριβώς μπροστά από το πανεπιστήμιο λόγω στενότητας της οδού Αγίας Μονής. Η ρεαλιστική λύση, την οποία αποδεχτήκαμε, για στάση επί της οδού Ασκληπιού, μετά το Φουγάρο στο ύψος του Σκλαβενίτη, θα μείωνε σημαντικά την απόσταση που οι φοιτητές/τριες πρέπει να διανύσουν με τα πόδια και – κυρίως – τον κίνδυνο που διατρέχουν. Ακόμη και αυτή η απλή, εφαρμόσιμη λύση, παραμένει ανεκπλήρωτη. Όσο για την υπόσχεσή σας για την κατασκευή πεζοδρομίου στην οδό Αγίας Μονής, δυστυχώς, παραμένει μία εξαγγελία χωρίς χρονοδιάγραμμα. Πέρασαν δεκαοκτώ μήνες από τότε που μας δηλώσατε ότι θα ήταν ένα από τα πρώτα έργα που θα υλοποιούσε ο Δήμος. Στην πράξη όμως δεν έχει γίνει τίποτα. Απολύτως τίποτα.
Ταυτόχρονα, η κατάσταση στο θέμα της φοιτητικής στέγασης επιδεινώνεται. Η εκτόξευση των ενοικίων στα ύψη και η μετατροπή σχεδόν κάθε διαθέσιμου διαμερίσματος σε τουριστικό κατάλυμα, καθιστά την εγκατάσταση των φοιτητών στην πόλη οικονομικά αδύνατη. Υπενθυμίζω τη δέσμευση της δημοτικής αρχής για παραχώρηση κτηρίου του πρώην στρατοπέδου στο πανεπιστήμιο για δημιουργία φοιτητικών εστιών αλλά και την βούληση του πανεπιστημίου μας να καλύψει το οικονομικό κόστος της αναδιαμόρφωσης του κτηρίου σε φοιτητική εστία. Και σε αυτό το ζήτημα, ουδέν νεώτερον.
Αφήνω τελευταίο το τόσο απλό και εύλογο αίτημα μας για τοποθέτηση πινακίδων σήμανσης στους δρόμους, οι οποίες θα διευκολύνουν τον επισκέπτη της πόλης να κατευθυνθεί προς στο πανεπιστήμιο. Εδώ και δύο χρόνια έχουμε στείλει αιτήματα και τεχνικές προδιαγραφές και ακόμη περιμένουμε την τοποθέτηση τους από την Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου.
Κύριε Δήμαρχε, η Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου δεν είναι απλώς ένας ακαδημαϊκός θεσμός. Είναι πυλώνας πολιτισμού, εκπαίδευσης, καλλιτεχνικής έκφρασης και εξωστρέφειας. Με δύο πανεπιστημιακά Τμήματα, δύο εξαιρετικά επιτυχημένα μεταπτυχιακά προγράμματα, συμμετοχή σε ερευνητικά δίκτυα, οργάνωση διεθνών επιστημονικών συνεδρίων στην πόλη, θεατροπαιδαγωγικές δράσεις και παρεμβάσεις σε σχολεία, ευάλωτες ομάδες και κοινωνικές δομές, η Σχολή μας αναβαθμίζει την ποιότητα ζωής στην πόλη του Ναυπλίου. Έχουμε φιλοξενήσει προσωπικότητες παγκόσμιας ακτινοβολίας, όπως οι Eugenio Barba, Θεόδωρος Τερζόπουλος, Terry Eagleton και άλλους/ες οι οποίοι αναγορεύτηκαν επίτιμοι διδάκτορες. Το Ναύπλιο, μια από τις ιστορικότερες και πιο τουριστικές πόλεις της Ελλάδας, είναι η μόνη πρωτεύουσα νομού που δεν διαθέτει θέατρο. Άλλη μία αδιανόητη έλλειψη για την οποία φέρουν ευθύνη διαχρονικά όλες οι δημοτικές αρχές των τελευταίων πολλών ετών. Και όμως, από τη Σχολή μας, σε δημόσιους χώρους του Ναυπλίου παρουσιάζονται κάθε χρόνο θεατρικές παραστάσεις, επιτελεστικά δρώμενα και εγκαταστάσεις, εικαστικά και σκηνικά γεγονότα, που δίνουν ζωή σε μια πόλη χωρίς σταθερή καλλιτεχνική στέγη. Μην αφήσετε να σκιάζεται αυτή η συνεισφορά από την αδράνεια απέναντι σε ένα ζήτημα ανθρώπινο και θεμελιώδες όπως η ασφάλεια μετακίνησης των παιδιών μας.
Το Μνημόνιο Συνεργασίας μεταξύ του Δήμου Ναυπλιέων και της Σχολής Καλών Τεχνών που συνυπογράψαμε πρόσφατα αποτελεί, θεωρητικά, ένα συμβόλαιο συνυπευθυνότητας. Πρέπει να αποδείξουμε έμπρακτα ότι αυτό το Μνημόνιο δεν ήταν ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα ξεκινώντας από το αυτονόητο: την επίλυση των εκκρεμοτήτων που αφορούν στην ασφάλεια των φοιτητών και των φοιτητριών μας.
Σας καλώ να προχωρήσετε άμεσα:
- Στην έναρξη της λειτουργίας αστικής συγκοινωνίας από τις αρχές Οκτωβρίου, με πέντε καθημερινά δρομολόγια (09.00, 12.00, 15.00, 18.00 και 21.00) και στάση από και προς το κέντρο της πόλης στην οδό Ασκληπιού στο ύψος του Σκλαβενίτη.
- Στην άμεση εκκίνηση της διαδικασίας κατασκευής του πεζοδρομίου στην οδό Αγίας Μονής.
- Στην άμεση τοποθέτηση ενδεικτικών πινακίδων σήμανσης προς το πανεπιστήμιο στην οδό Ασκληπιού και στην οδό Αγίας Μονής.
- Στην επιτάχυνση των διαδικασιών παραχώρησης κτηρίου του πρώην στρατοπέδου για διαμόρφωσή του σε φοιτητική εστία.
Δεν τολμώ να φανταστώ ότι η καθυστέρηση στην υλοποίηση αυτών των ενεργειών μπορεί να γίνει αιτία ενός τραγικού γεγονότος. Το ανεπούλωτο τραύμα της αδιανόητης απώλειας της ζωής δεκάδων νέων ανθρώπων στα Τέμπη, αυξάνει με δραματικό τρόπο τις ευθύνες μας. Δεν μας επιτρέπεται, ούτε σε εμάς ως όργανα διοίκησης του πανεπιστημίου, ούτε σε εσάς ως Δήμαρχο, να λέμε στους φοιτητές και τις φοιτήτριες μας ότι δεν μπορούμε να εγγυηθούμε την ασφάλειά τους στην πόλη που τους φιλοξενεί. Η νέα ακαδημαϊκή χρονιά είναι προ των πυλών. Το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, η Σχολή Καλών Τεχνών και η ευρύτερη ακαδημαϊκή κοινότητα περιμένουν πράξεις.”
Με εκτίμηση,
Ο Κοσμήτορας της Σχολής Καλών Τεχνών
Γιάννης Λεοντάρης
Καθηγητής – Τμήμα Θεατρικών Σπουδών
