Να σβήσουμε την ιστορική μνήμη;
Αυτό σημαίνει ότι καταπραΰνουμε την γειτονική Τουρκία;
Γίνονται ειρηνόφιλοι και «Ευρωπαίοι» όταν δεν τους θυμίζουμε το βάρβαρο παρελθόν τους;
Του Τόλη Κοΐνη
Βέβαια, υπάρχει και μεταξύ μας μια μειοψηφία η οποία οποιαδήποτε αναφορά στην ιστορική μνήμη την θεωρούν ακροδεξιά παρέκκλιση… Είναι η ίδια μειοψηφία που δικαιολογεί κάθε ξεπούλημα του εθνικού πλούτου…
Ας δούμε σήμερα μερικά δείγματα παραδοσιακού Τουρκικού πολιτισμού, που έχουν σχέση με την Αργολίδα.
1.) Η επιδρομή των Τούρκων επί Σουλτάνου Βαγιαζήτ του Α΄. Έχω την προσωπογραφία του στην ανάρτηση. Έγινε το 1395 (+/- 2 χρόνια, κατά άλλες οι εκτιμήσεις). Μάζεψε ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΤΟΥ ΑΡΓΟΥΣ και τους μετέφερες σκλάβους στην Προύσα της Μικράς Ασίας. Ο κάμπος έμεινε χωρίς κατοίκους. Εντελώς. Τα ακριβή νούμερα ποικίλουν στις διάφορες πηγές. Η μικρότερη εκτίμηση είναι για 15.000 κατοίκους του Άργους και των πεδινών χωριών!!! Η μεγαλύτερη φτάνει τις 45.000 !!!!
Έμμεσα αυτό αποδεικνύεται από την πρεμούρα των Βενετών και των Βυζαντινών του Μυστρά να εποικίσουν την Αργολίδα, για να ξανά-υπάρξει παραγωγή και να έχουν διάθεση αντίστασης οι κάτοικοι. Στην αρχή προσπάθησαν το κενό των Ελλήνων να το καλύψουν με Αθίγγανους. Μόλις κατάλαβαν ότι αυτοί δεν επρόκειτο να πολεμήσουν, στράφηκαν στους Αρβανίτες… Έτσι προέκυψαν τα Αρβανιτοχώρια της περιοχής μας που αντιστάθηκαν, στη συνέχεια, για 150 χρόνια στους Τούρκους.
Εννοείται πως τα παιδιά που πήραν μαζί τους… τα Τούρκεψαν δια της βίας… αλλά το Παιδομάζωμα (επί τρεις αιώνες) το ξεχνάμε.
2.) Σκεφθείτε το καλοκαίρι του 1715. Οι Τούρκοι ανακαταλαμβάνουν το Ναύπλιο από τους Βενετούς. Βγάζουν όλο τον πληθυσμό της πόλης έξω από τα τείχη (κάπου εκεί που είναι σήμερα η Τράπεζα Πειραιώς). Ο Σερασκέρης Τούρκος Πασάς έχει στήσει την σκηνή του στην Γλυκιά στους πρόποδες του Αγιο-Λια, εκεί που έχει πηγή το ποταμάκι. Όλη αυτή η έκταση που τώρα είναι πάρκινγκ, Γυμνάσια, Κολυμβητήριο, πολυκατοικίες ήταν βάλτος
Υποχρέωσαν τους Ναυπλιώτες να βγάλουν τα ρούχα τους και να τσαλαβουτήσουν μέσα στον βούρκο. Όσοι κατάφερναν να φτάσουν στην Γλυκιά, έμπαιναν σε διαλογή : Οι γεροί και οι όμορφες για δούλοι, Οι υπόλοιποι έχαναν το κεφάλι τους από το γιαταγάνι του δήμιου…
Αυτά έγιναν επί των ημερών του Σουλτάνου Αχμέτ του Γ΄. Ο οποίος τότε επισκέφθηκε την περιοχή μας και την μοίρασε ως τσιφλίκια στους Τούρκους αξιωματικούς. Μόλις έφυγε από εδώ, έστειλε κρυφούς δήμιους και εκτέλεσαν τον Σερασκέρη, που είχε οργανώσει την σφαγή των Αναπλιωτών. Είχε γίνει πάρα πολύ πλούσιος από τις λεηλασίες… και κάτι τέτοια οι Σουλτάνοι δεν τα γούσταραν.
3.) Στην τρίτη φωτογραφία έχω το σπίτι του Δ. Καλλέργη στο Άργος. (τώρα μέρος του Αρχαιολογικού Μουσείου). Εμείς γνωρίζουμε τον ιδιοκτήτη του μόνο από τη συμμετοχή του στην Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843. Όμως βρήκα σε ένα άρθρο της κ.ΡεγγίναςΚουακ-Μανουσάκη… τη διήγηση του ίδιου του Καλλέργη καταγραμμένη από έναν Πρώσο πρίγκιπα, το 1836, στην επίσκεψή του στο εικονιζόμενο σπίτι.
Ο Δημ. Καλλέργης πολέμησε το καλοκαίρι του 1827, ως νεαρός αξιωματικός με ένα σώμα Κρητικών, στην μάχη του Ανάλατου. Την πιο καταστροφική για τους Έλληνες. Είχαν αναθέσει την αρχηγία σε έναν Άγγλο τυχοδιώκτη, τον Κόχραν, ο οποίος τους έβαλε να προελάσουναπό το Φάληρο προς την Ακρόπολη, χωρίς ιππικό και πυροβολικό… (Τότε από το Φάληρο μέχρι την Ακρόπολη, δεν υπήρχαν πολυκατοικίες… αλλά ξεροχώραφα με το τοπωνύμιο Ανάλατος)
Ο Καλλέργης βρέθηκε αιχμάλωτος των Τούρκων. Τον είδαν με ωραία ρούχα και σκέφθηκαν πως μπορούν να εισπράξουν λύτρα από τους δικούς του. Είχαν αρχίσει κατά ομάδες να αποκεφαλίζουν τους αιχμαλώτους. Το βασανιστήριο ξεκίναγε από εκείνη τη στιγμή. Έβαζαν τους επόμενους να «γδέρνουν τα κομμένα κεφάλια» των προηγούμενων.
Τί ευγενικές ψυχές……
Ο Καλλέργης ναι μεν απελευθερώθηκε, αλλά και υποχρεώθηκε να γδάρει κομμένα κεφάλια και να του κόψουν το αυτί και να πληρώσει λύτρα.
Όλο το άρθρο της κ. Κουακ-Μανουσάκη μπορείτε να το διαβάσετε στην «Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη», αν και περιγράφει φρικιαστικές σκηνές… αλλά, αυτή ήταν η ιστορία και δεν μπορούμε να την αλλάξουμε.
