Μια δραματική αλλά και βαθιά ανθρώπινη ιστορία εκτυλίχθηκε πρόσφατα σε παιδική κατασκήνωση στον Ταΰγετο, όταν μια 26χρονη μητέρα, που εργαζόταν ως ομαδάρχισσα, υπέστη καρδιακή ανακοπή.
Η ζωή της σώθηκε χάρη στην έγκαιρη επέμβαση της Αντωνίας Δημητροπούλου, εθελόντριας του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, η οποία χωρίς την παραμικρή υποστήριξη ιατρικού εξοπλισμού, κατάφερε να την επαναφέρει στη ζωή.
«Αν δεν ήταν η Αντωνία, θα είχα πεθάνει»
Με λόγια συγκινητικά, η Χριστίνα Κλεφτόγιαννη περιγράφει την εμπειρία της:
«Θα πέθαινα εκείνη την ημέρα, αν δεν ήταν η Αντωνία εκεί. Σήμερα, αν ζω, ζω χάρη στην Αντωνία».
Η ίδια εξηγεί ότι δεν υπήρχε ούτε απινιδωτής ούτε οξυγόνο, ενώ ακόμα και οι φιάλες οξυγόνου ήταν άδειες.
Μόνη βοήθεια: η εμπειρία και η αποφασιστικότητα της Αντωνίας Δημητροπούλου.
20 λεπτά μάχη με τον θάνατο
Η εθελόντρια του Ερυθρού Σταυρού, περιγράφει τις κρίσιμες στιγμές που ακολούθησαν:
«Για περίπου 20 λεπτά έκανα συνεχόμενη ΚΑΡΠΑ. Δεν υπήρχε σφυγμός, δεν υπήρχε επικοινωνία. Ήμασταν σε υψόμετρο 1.200 μέτρων, μακριά από το κοντινότερο νοσοκομείο. Έκανα ό,τι μπορούσα με τα χέρια μου, χωρίς κανένα μέσο».
Παρά την καθυστέρηση του ΕΚΑΒ – σχεδόν 90 λεπτά για να φτάσει στην περιοχή – η Αντωνία κράτησε τη νεαρή γυναίκα στη ζωή, μέχρι να ανακτήσει τις αισθήσεις της.
Καταγγελίες για έλλειψη βασικού εξοπλισμού πρώτων βοηθειών
Η περίπτωση αναδεικνύει με τον πιο δραματικό τρόπο τις ελλείψεις σε υποδομές πρώτων βοηθειών σε παιδικές κατασκηνώσεις, ιδιαίτερα σε ορεινές και απομακρυσμένες περιοχές.
Η απουσία απινιδωτή, οξυγόνου και άμεσης πρόσβασης σε ιατρική φροντίδα θα μπορούσε να έχει οδηγήσει σε τραγωδία.
«Δεν θα την άφηνα να φύγει από τα χέρια μου»
Η Αντωνία Δημητροπούλου συγκλονίζει όταν περιγράφει τη στιγμή που η Χριστίνα συνήλθε:
«Όταν ήρθε το ασθενοφόρο, η κοπέλα είχε ήδη επανέλθει. Μου τηλεφώνησε και με ευχαρίστησε. Της είπα μόνο ένα πράγμα: Δεν υπήρχε περίπτωση να την αφήσω να φύγει από τα χέρια μου και να μείνει ένα παιδί ορφανό».
Η μέρα που γεννήθηκε ξανά – και ήταν και τα γενέθλιά της
Η 26χρονη μητέρα δεν ξεχνά τις στιγμές που έζησε.
«Όταν ξύπνησα, είδα την Αντωνία πάνω από το κεφάλι μου. Την ευχαριστώ δημόσια. Ήταν τα γενέθλιά μου εκείνη την ημέρα και ένιωσα σαν να ξαναγεννήθηκα».
Το περιστατικό στον Ταΰγετο στέλνει ισχυρό μήνυμα
Το συγκλονιστικό αυτό περιστατικό δεν αποτελεί μεμονωμένο γεγονός. Αναδεικνύει την απόλυτη ανάγκη για επαρκή εξοπλισμό πρώτων βοηθειών σε κατασκηνώσεις, ειδικά στις ορεινές περιοχές, και τη σημασία της εκπαίδευσης του προσωπικού σε βασικές τεχνικές όπως η ΚΑΡΠΑ.
Η ηρωική πράξη της Αντωνίας Δημητροπούλου μάς υπενθυμίζει ότι η ανθρώπινη ζωή συχνά εξαρτάται από την προετοιμασία, την εκπαίδευση και το θάρρος των ανθρώπων που βρίσκονται δίπλα μας. Μια πράξη αυταπάρνησης σε μια στιγμή κρίσης έκανε τη διαφορά ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο.
