Ημέρα Λαμπρής και η Πελοπόννησος ζει τον παλμό της πιο δυνατής γιορτής του χρόνου. Από τα παράλια της Αργολίδας μέχρι τα βουνά της Αρκαδίας και τα χωριά της Μάνης, η τσίκνα πλανιέται στον αέρα από νωρίς. Σούβλες, γέλια, τσουγκρίσματα και –σε κάποιες περιπτώσεις– και οι χαρακτηριστικές μπαλωθιές, δίνουν τον τόνο σε μια γιορτή γεμάτη χρώμα, ήχο και συναισθήματα.
Αργολίδα: Πασχαλινό τραπέζι κάτω από τις πορτοκαλιές
Στην Αργολίδα, από το Ναύπλιο και το Άργος μέχρι τα χωριά της Επιδαυρίας και τα ορεινά της Ερμιονίδας, οι αυλές γέμισαν οικογένειες, σούβλες και μουσικές. Το αρνί ψήνεται αργά, με την προσοχή να επικεντρώνεται στη σωστή φωτιά και το ψήσιμο, ενώ γύρω από τις σούβλες χορεύονται παραδοσιακοί σκοποί. Σε κάποιες γειτονιές δεν λείπουν ούτε οι μπαλωθιές στον αέρα, ειδικά στα πιο ορεινά χωριά – ένα έθιμο με ρίζες στο πανηγυρικό ξέσπασμα της χαράς.
Καπνός, γλέντι και μουσικές σε κάθε αυλή
Οι μυρωδιές από το ψημένο κρέας, τα μπαχαρικά και τα παραδοσιακά συνοδευτικά είναι διάχυτες στα χωριά. Οι αυλές έχουν γεμίσει ήχους: παιδικές φωνές, παραδοσιακά τραγούδια, αυθόρμητα χειροκροτήματα και γέλια. Το κρασί ρέει άφθονο, τα τραπέζια γεμίζουν με κόκκινα αυγά, πίτες, σαλάτες και μεζέδες.
Τοπικά γλέντια και πανηγύρια στην ύπαιθρο
Σε αρκετές περιοχές έχουν οργανωθεί λαϊκά γλέντια με ζωντανή μουσική, ενώ το έθιμο των μπαλωθιών διατηρείται ζωντανό – παρά τις προειδοποιήσεις για ασφάλεια – και συνδυάζεται με τον έντονο παλμό της περιοχής. Οι δρόμοι μετατρέπονται σε πίστες, και οι επισκέπτες γίνονται ένα με τους ντόπιους.
Περισσότερο από μια γιορτή: Μνήμη, ρίζες και κοινότητα
Το Πάσχα στην Πελοπόννησο δεν είναι απλά ένα έθιμο. Είναι μια γιορτή μνήμης και σύνδεσης με τις ρίζες. Οι ξενιτεμένοι επιστρέφουν στα πατρογονικά σπίτια, οι παλιές αυλές γεμίζουν και η αίσθηση της κοινότητας ξαναγεννιέται για λίγες, αλλά έντονες ώρες. Κάθε αυλή, κάθε χωριό είναι μια μικρή εστία πολιτισμού που κρατά την ελληνική παράδοση ζωντανή.
Πελοπόννησος: Εκεί που το Πάσχα έχει γεύση, ήχο και ψυχή
Το Πάσχα στα χωριά της Πελοποννήσου είναι εμπειρία που ξεπερνά την απλή γαστρονομία. Είναι ένα πάντρεμα αισθήσεων και συναισθημάτων. Είναι το κάρβουνο που σιγοκαίει, το αρνί που γυρίζει, το τραγούδι που ξεκινά ξαφνικά, η σφαίρα που σκίζει τον αέρα από χαρά – και όλα αυτά κάτω από τον ανοιξιάτικο ήλιο.
