Η Έλεν Κέλερ, μια από τις πλέον αξιοσημείωτες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, γεννήθηκε το 1880 στην Τοσκουμπία της Αλαμπάμα. Η ζωή της μετατράπηκε σε έναν ηρωικό αγώνα μόλις 19 μηνών, όταν μια σοβαρή ασθένεια την άφησε τυφλή και κωφή.
Της Ιωάννας Ιωαννίδη
Αρχικά, η οικογένειά της πάλευε να την βοηθήσει να επικοινωνήσει με τον κόσμο, ωστόσο οι προκλήσεις φάνταζαν ανυπέρβλητες. Παρά την υποστήριξη της μικρής από το οικογενειακό της περιβάλλον, η Έλεν ζούσε απομονωμένη, γεμάτη θυμό και αβεβαιότητα. Μέχρι που, όταν ήταν έξι ετών, συνάντησε την γυναίκα που έμελλε να αλλάξει τη ζωή της: την Άνι Σάλιβαν.
Η Άνι, μια νεαρή δασκάλα με εξαιρετικό ζήλο και μεθοδολογία, ανέλαβε να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ της Έλεν και του κόσμου. Ξεκίνησε να της διδάσκει τον «δακτυλικό συλλαβισμό», προσπαθώντας να της δείξει τη σύνδεση μεταξύ αντικειμένων και λέξεων. Η Έλεν, όμως, πάλευε να κατανοήσει αυτόν τον καινούριο κόσμο. Ήταν ένα δύσκολο ταξίδι, γεμάτο εντάσεις και αμφιβολίες. Κι όμως, όλα άλλαξαν μια μέρα στην αντλία νερού, όταν η Άνι έγραψε την λέξη «ΝΕΡΟ» στο χέρι της Έλεν, ενώ το νερό έρεε. Η στιγμή ήταν καταλυτική. Η Έλεν συνειδητοποίησε ότι κάθε τι είχε ένα όνομα, ένα νόημα! Μέσα σε μία μέρα, έμαθε 30 νέες λέξεις. Ο κόσμος της φωτίστηκε με την δύναμη της γλώσσας.
Αυτή η αποκάλυψη ήταν μόνο η αρχή. Η Έλεν ξεκίνησε να φοιτά σε σχολεία τυφλών, όπου εξελίχθηκε σε εξαιρετική μαθήτρια. Χρησιμοποιώντας τον δακτυλικό συλλαβισμό, το σύστημα Braille, ακόμα και την χειλεανάγνωση, κατάφερε να αποκτήσει βαθιά μόρφωση. Η επιμονή της την οδήγησε μέχρι το Κολέγιο Ράντκλιφ του Χάρβαρντ, όπου έγινε η πρώτη κωφάλαλη που αποφοίτησε από πανεπιστήμιο, κερδίζοντας τις υψηλότερες διακρίσεις. Κατά τη διάρκεια αυτής της πορείας, η Άνι Σάλιβαν παρέμενε δίπλα της, μεταφράζοντας τον κόσμο στην παλάμη της.
Μετά την αποφοίτησή της, η Έλεν επιχείρησε να αλλάξει τη ζωή και άλλων ανθρώπων με αναπηρίες. Έγραψε βιβλία, ανάμεσά τους και την αυτοβιογραφία της, «Η Ιστορία της Ζωής μου», που έγινε διεθνές σύμβολο θάρρους και ελπίδας. Τα ταξίδια της την οδήγησαν σε περισσότερες από 35 χώρες, όπου μιλούσε για την αναπηρία, την ισότητα και την ανάγκη για κατανόηση. Αργότερα, έγινε σύμβουλος του Αμερικανικού Ιδρύματος Τυφλών, όπου βοήθησε να συγκεντρωθούν σημαντικά κεφάλαια και να αυξηθεί η δημόσια συνείδηση γύρω από τις ειδικές ανάγκες.
Η ζωή της Έλεν Κέλερ δεν ήταν ποτέ εύκολη, αλλά ούτε και περιορισμένη από την αναπηρία της. Πέρα από την συγγραφή και τη δημόσια ομιλία, υπήρξε ενεργή πολιτική ακτιβίστρια, αγωνιζόμενη για τα δικαιώματα των γυναικών, τη φυλετική ισότητα και τον σοσιαλισμό. Μέχρι το τέλος της ζωής της, το 1968, η Έλεν είχε γίνει ένα παγκόσμιο σύμβολο ελπίδας και αποφασιστικότητας. Ακόμα και σήμερα, η ιστορία της εμπνέει ανθρώπους όλων των ηλικιών να ξεπεράσουν τις προκλήσεις τους και να διεκδικήσουν την προσωπική τους ανεξαρτησία.
