«Μια ακόμη χρονιά ολοκληρώνεται, διανύουμε την τελευταία εβδομάδα του έτους και μας δίνεται μια μεγάλη ευκαιρία να αναζητήσουμε τους στόχους της επόμενης χρονιάς.
Πάντα ένα νέο ξεκίνημα,μια νέα χρονιά,μας δίνει νέες ελπίδες, νέες αναζητήσεις, διαμορφώνονται νέες προκλήσεις σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.
Διαχρονικά υφίσταται μια συνθήκη να είμαστε περισσότερο αισιόδοξοι στην αφετηρία της νέας χρονιάς, αυτό είναι πολύ λογικό και ερμηνεύεται ψυχολογικά και κοινωνιολογικά, αυτό είναι όχι μόνο απαραίτητο αλλά και αναγκαίο.
Με αισιοδοξία,με επιμονή και υπομονή καλούμαστε να οριοθετήσουμε τούς στόχους και τις προκλήσεις της νέας χρονιάς,να γίνουμε αποτελεσματικοί στην υλοποίηση των στόχων μας .
Θεωρώ ότι τρεις είναι οι μεγάλες προκλήσεις που σχετίζονται τόσο με την τοπική μας κοινωνία όσο ευρύτερα και με την ελληνική κοινωνία.
Πρώτη πρόκληση: είναι η ενεργοποίηση του ανθρώπινου παράγοντα ως μία μοναδική συνθήκη για τις αλλαγές που απαιτούνται σε όλους τους τομείς του δημοσίου βίου.Η ενεργή συμμετοχή των πολιτών στο κοινωνικό γίγνεσθαι αποτελεί την βάση των μεγάλων αλλαγών που χρειάζεται η ελληνική κοινωνία. Θεωρώ ότι ο παράγοντας ενεργός πολίτης, ευαισθητοποιημένος δημότης, υπεύθυνος εργαζόμενος θα διαμορφώσει μία νέα κοινωνική δυναμική,για να ξεφύγουμε από τον φαύλο κύκλο της απλής και κακής διαχείρισης των πραγμάτων.Για την ενεργοποίηση αυτή απαιτείται να διαμορφωθούν κίνητρα, ένα όραμα,μια μεγάλη ιδέα που θα κινητοποιήσει τούς ανθρώπους για αυτές τις μεγάλες ανατροπές .
Δεύτερη πρόκληση:Η δεύτερη πρόκληση είναι ένα σύγχρονο κοινωνικό τοπικό κράτος που θα διασφαλίζει μία νέα θεώρηση στον σχεδιασμό και στην υλοποίηση μιας σύγχρονης κοινωνικής πολιτικής και θα εφαρμόσει πολιτικές που θα διασφαλίζουν την συνοχή και την ενότητα της κοινωνίας.
Φτάνει πια η λογική των συνεχών απλών βοηθημάτων,της κακιάς ελεημοσύνης,της εκμετάλλευσης του ανθρώπινου πόνου,των συνεχών ενέσεων χωρίς να υπάρχει προοπτική αποθεραπείας .
Τις κοινωνικές ανισότητες, τις κοινωνικές αδικίες,τα τυχαία η μη κοινωνικά αδιέξοδα δεν τα επιλύεις με παυσίπονα, αλλά με σύγχρονη θεώρηση και εφαρμογή μιας κοινωνικής πολιτικής όπου σημαντικό ρόλο και έργο θα έχει η Τοπική Αυτοδιοίκηση που αντικειμενικά γνωρίζει από κοντά τους ανθρώπους- δημότες που αντιμετωπίζουν τα πραγματικά προβλήματα.
Αυτονόητο είναι πως για να πετύχει αυτή η αλλαγή απαιτούνται αυτόνομοι πόροι, αρμοδιότητες, κατάλληλο εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό, επαρκή στελέχωση αλλά και πολιτική βούληση ώστε να ανατραπούν τα αίτια που προκαλούν τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα πολλών συνανθρώπων μας. Μια μεγάλη πρόκληση για τον θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αλλά για την ελληνική πολιτεία που πρέπει να εξασφαλίσει ένα σύγχρονο μόνιμο μηχανισμό αντιμετώπισης των κοινωνικών προβλημάτων με χαρακτηριστικά αξιοπρέπειας, εχεμύθειας και σεβασμού τής ανθρώπινης προσωπικότητας.
Τρίτη πρόκληση: Η δίκαιη κατανομή των χρηματοδοτήσεων, των πόρων σε επίπεδο ελληνικής κοινωνίας.Η ισόρροπη ανάπτυξη μεταξύ των Περιφερειών είναι το ζητούμενο για την νέα χρονιά, για την νέα προγραμματική περίοδο.Τα μεγάλα έργα υποδομής και η σωστή εκτέλεσή τους δεν είναι υπόθεση ορισμένων περιοχών η Δήμων είναι το ζητούμενο του κάθε Δήμου,της κάθε περιοχής.
Η δίκαιη κατανομή θα γίνει πράξη εάν αυτό το διεκδικήσουμε με αποφασιστικότητα,με κατάλληλη προετοιμασία,με επιστημονική τεκμηρίωση αλλά και με ένα διεκδικητικό πλαίσιο δράσης. Θα παλέψουμε για αυτά που μας ανήκουν στην λογική της δίκαιης κατανομής των χρηματοδοτήσεων. Από μεγάλα λόγια χορτάσαμε, έργα << κατόπιν ενεργειών μου >>ανήκουν στο παρελθόν, αυτό που χρειάζεται είναι μια συλλογική δράση για μία δίκαιη,έγκαιρη και χρήσιμη κατανομή πόρων τόσο από τον Κρατικό προϋπολογισμό όσο και από την Ευρωπαϊκή Ένωση προς όφελος κάθε τοπικής κοινωνίας του κάθε Δήμου.
H μάχη των ιδεών συνεχίζεται, απαραίτητη στο δημόσιο διάλογο. Καλή χρονιά με υγειά και δημιουργική διάθεση».
