Ο Δήμαρχος Ερμιονίδας, Γιάννης Γεωργόπουλος στο πλαίσιο του εορτασμού των 200 ετών από το 1821, προσκαλεί στην τελετή των αποκαλυπτηρίων της προτομής του αγωνιστή του 1821, Ηλία Θερμησιώτη.
Η τελετή των αποκαλυπτηρίων θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 8 Αυγούστου στον αύλειο χώρο του Κοινοτικού Καταστήματος Θερμησίας στις 10:00 το πρωί.
Το πρόγραμμα της τελετής
10:00 Προσέλευση 10:10 Επιμνημόσυνη δέηση 10:15 Χαιρετισμοί – Ομιλίες 10:25 Αποκαλυπτήρια της προτομής από τον Δήμαρχο Ερμιονίδας κ. Γιάννη Γεωργόπουλο και την δωρήτρια της προτομής κα Μαρία Στρίγκου Κατσίνα 10:30 Κατάθεση στεφάνων 10:35 Ενός λεπτού σιγή – Εθνικός ‘Υμνος 10:40 Απονομή τιμητικής διάκρισης από τον Δήμαρχο Ερμιονίδας στην κα Μαρία Στρίγκου Κατσίνα για την εν γένει προσφορά της στο Δήμο Ερμιονίδας 10:45 Απονομή τιμητικής διάκρισης από τον Δήμαρχο Ερμιονίδας στον πρώην Πρόεδρο της Κοινότητας Θερμησίας κ. Δημήτριο Κοσμά Βογιατζή για την προσφορά του στην Κοινότητα Θερμησίας. 10:50 Προσφορά εδεσμάτων και αναψυκτικών
Η εκδήλωση πραγματοποιείται με τη συνεργασία τον Δήμου Ερμιονίδας, της Κοινότητας Θερμησίας και του Ιστορικού και Λαογραφικού Μουσείου Ερμιόνης.
Στο ακέραια θα τηρηθούν όλα τα μέτρα κατά της εξάπλωσης του Covid-19.
Ποιος ήταν ο Ηλίας Θερμησιώτης
Ο Ηλίας Θερμησιώτης (1788–1871) ήταν Έλληνας πλοιοκτήτης, αξιωματικός του Ναυτικού και μέλος της Φιλικής Εταιρείας κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.
Γεννήθηκε το 1788 στις Σπέτσες. Η οικογένεια του καταγόταν από τη Θερμησία της Ερμιονίδας, εξ ου και το επώνυμο τους. Από μικρή ηλικία γνώριζε τη ναυτική τέχνη και ασχολήθηκε με το εμπόριο και έγινε πλοίαρχος. Μετά από λίγα χρόνια απέκτησε το δικό του πλοίο, το βρίκιον Αχιλλεύς, το οποίο το μετέτρεψε σε πολεμικό για τις ανάγκες του επαναστατικού αγώνα. Συνεργάστηκε με την Μπουμπουλίνα, κατέχοντας από κοινού μαζί της δύο πλοία, ενώ τη βοήθησε και κληρονομικές διαφορές που είχε με προγόνους της, οι οποίες έφτασαν μέχρι το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως ελλείψει ελληνικών δικαστηρίων.
Το 1818 μυήθηκε στους κύκλους της Φιλικής Εταιρείας μαζί με τους Νικόλαο Μπόταση, Ρήγα Κρανιδιώτη και Γιώργο Πάνου. Στις 3 Απριλίου 1821 κήρυξε την επανάσταση στις Σπέτσες μαζί με άλλους προκρίτους του νησιού. Προσέφερε σημαντικά χρηματικά ποσά για τις ανάγκες της Επανάστασης. Υπήρξε εκ των πρωταγωνιστών στην πολιορκία και την κατάληψη του φρουρίου της Μονεμβασιάς, όπου στη συνέχεια ορίστηκε φρούραρχος και στρατιωτικός διοικητής της περιοχής από το Εκτελεστικό Σώμα. Χρησιμοποιώντας το πλοίο του συμμετείχε σε 18 ναυτικές επιχειρήσεις, μεταξύ των οποίων αυτές σε Ευβοϊκό, Άνδρο, Αιγαίο και Μεσολόγγι.
Στη μετεπαναστατική περίοδο, και πιο συγκεκριμένα στις εμφύλιες διαταραχές που ακολούθησαν συντάχθηκε με τον Γεώργιο Κουντουριώτη και στη συνέχεια με την αντικαποδιστριακή αντιπολίτευση.
Το γεγονός αυτό του στέρησε τη δυνατότητα να κατέχει δίπλωμα αξιωματικού σύμφωνο με την προσφορά του. Κατά την περίοδο της βασιλείας του Όθωνα έλαβε και πάλι τον βαθμό που κατείχε και υπήρξε επίσης μέλος της Επιτροπής Εκδουλεύσεων. Τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του τα πέρασε στις Σπέτσες όπου πέθανε στις 10 Ιουλίου 1871 και ο τάφος του βρίσκεται στο κοιμητήριο των Αγίων Πάντων.
