Σαν ξεχωριστά κρατίδια λειτουργούν οι δύο γειτονικές πόλεις, το Άργος και το Ναύπλιο, αφού φαίνεται ότι δεν υπάρχει σημείο συνεννόησης μεταξύ των δημάρχων των δύο δήμων, παρότι η πλειοψηφία των δημοτών δεν ακολουθεί, ούτε ασπάζεται αυτήν την τακτική.
Είναι αλήθεια ότι αρκετοί και στις δύο πόλεις είναι συγγενείς, άλλοι εργάζονται στη μία, αλλά κατοικούν στην άλλη και μετακινούνται καθημερινά, άλλοι βγαίνουν τις βόλτες τους χωρίς να είναι περιχαρακωμένοι από σύνορα, ενώ το …ανέκδοτο που κυκλοφορεί εδώ και χρόνια είναι να μπουν …σύνορα στο συνδετήριο δρόμο Ναυπλίου – Άργους.
Έγκυρες πηγές του anagnostis αναφέρουν ότι υπάλληλοι υπηρεσιών της Περιφέρειας και των υπουργείων, όταν πρόκειται να διαχειριστούν κοινά θέματα των δύο πόλεων μεσολαβούν και μιλούν ξεχωριστά με τον κάθε δήμαρχο, αφού Δημήτρης Καμπόσος και Δημήτρης Κωστούρος, δεν είναι εφικτό να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι. (Μακάρι να διαψευστούν αυτές οι πληροφορίες).
Όσο υπερβολικά κι αν είναι αυτά που μεταφέρονται, η πρόσφατη διαμάχη για το γνωστό θέμα του βιολογικού καθαρισμού – ανεξάρτητα ποιος έχει δίκιο και άδικο, που δεν αποτελεί αντικείμενο σχολιασμού του παρόντος άρθρου -, δείχνει ότι Κωστούρος και Καμπόσος (τυχαία η σειρά των ονομάτων) επικοινωνούν πλέον μόνο μέσω δημοσίων δηλώσεων και εφόσον είναι απολύτως απαραίτητο, ενώ είναι γνωστό παράλληλα ότι δεν υπάρχουν κοινές δράσεις του Ναυπλίου και του Άργους, ακόμα και στα πιο απλά και καθημερινά πράγματα, όπως στον πολιτισμό, που θα μπορούσαν να ωφεληθούν εκατέρωθεν.
Προφανώς και αυτή η τακτική, την ώρα που κοντεύουν ουσιαστικά να ενωθούν οι δύο πόλεις δεν ωφελεί κανέναν και αποτελεί φρένο στην ανάπτυξη εκατέρωθεν, παρότι αυτή η τακτική τυγχάνει της αποδοχής μικρής μειοψηφίας πολιτών και από τις δύο πλευρές.
