Η Παρασκευή 17 Οκτωβρίου ξημέρωσε βροχερή στο Ναύπλιο, όμως το ψιλόβροχο δεν στάθηκε εμπόδιο για τους δεκάδες επισκέπτες που συνέχισαν τις βόλτες τους στα σοκάκια της παλιάς πόλης. Ο φακός του Δημήτρη Μπέκα αποτύπωσε με εντυπωσιακό τρόπο τη μελωδική αυτή συνύπαρξη ανθρώπων, πέτρας και νερού, σε ένα σκηνικό που θυμίζει κινηματογραφική ταινία.
Στον Μεγάλο Δρόμο, οι πολύχρωμες ομπρέλες έσπασαν τη μονοτονία του ουρανού, ενώ οι τουρίστες περπατούσαν αργά, κοιτώντας τις βιτρίνες και τα νεοκλασικά μπαλκόνια που έσταζαν ρυθμικά. Μερικοί στάθηκαν κάτω από τις τέντες των καταστημάτων για να προφυλαχθούν από τη βροχή, άλλοι φωτογράφιζαν την ατμόσφαιρα της παλιάς πόλης, εκεί όπου κάθε γωνιά μοιάζει να αφηγείται ιστορίες αιώνων.
Από το άγαλμα του Καποδίστρια έως την πλατεία Συντάγματος, η πόλη έσφυζε από ζωή. Τα βήματα αντηχούσαν στα βρεγμένα πλακόστρωτα και το Ναύπλιο, με τη χαρακτηριστική του γαλήνη, έδειχνε πως ακόμα και κάτω από τη βροχή, παραμένει ένας από τους πιο μαγευτικούς προορισμούς της Ελλάδας.
Πιο ψηλά, από τα τείχη της Ακροναυπλίας, οι επισκέπτες απολάμβαναν την πανοραμική θέα της πόλης και του Μπούρτζι. Ο ουρανός γεμάτος σύννεφα καθρεφτιζόταν στα νερά του Αργολικού, δημιουργώντας μια σκηνή βγαλμένη από πίνακα ζωγραφικής.
Το φθινόπωρο στο Ναύπλιο έχει τη δική του μαγεία, μια αίσθηση νοσταλγίας και ηρεμίας, που κάνει κάθε βόλτα αξέχαστη, ακόμα κι αν χρειάζεται… μια ομπρέλα στο χέρι.
