Αφορμή για το σημερινό δεν είναι η επέτειος της Απελευθέρωσης της Τρίπολης (23/9/1821).
Του Τόλη Κοΐνη
Αντίθετα είναι η όψιμη προπαγάνδα ότι «βασικά» σφάχτηκαν χιλιάδες Εβραίοι στην Τρίπολη.
Φαίνεται πως ορισμένοι σιωνιστές μπερδεύουν τις όποιες τωρινές σχέσεις με το κράτος του Ισραήλ, με την ιστορική πραγματικότητα στον Ελληνικό χώρο.
Κατ΄ αρχήν στην Τριπολιτσά όρμησαν χιλιάδες Έλληνες άτακτοι, που κατάφεραν να πάρουν τον έλεγχό τους στην «Πύλη του Αναπλιού» (τώρα δεν σώζεται), όρμησαν μέσα στην πολιτεία, σκοτώνοντας, κλέβοντας και λεηλατώντας.
Ο Κολοκοτρώνης δεν ήταν παρών. Βρισκόταν στο άλλο άκρο της Τρίπολης στην «Πύλη των Καλαβρύτων» και διαπραγματευόταν με τους Αλβανούς μισθοφόρους την αποστασία τους.
(Για να το πούμε πιο απλά. Οι Αλβανοί αυτοί είχαν έρθει τον Απρίλιο του 1821 για να πολεμήσουν στο πλευρό των Τούρκων, αλλά εγκατέλειψαν τον αρχηγό τους τον Κεχαγιάμπεη και με έναν άλλον αρχηγό, τον Ελμάζ, τα βρήκαν με τον Κολοκοτρώνη και την …κάνανε. Ο Γέρος του Μωριά για να επικυρώσει την συμφωνία τους έδωσε ομήρους γυιό και ανιψιό του).
Οι επικεφαλής του αγώνα (Κολοκοτρώνης, Πελοποννησιακή Γερουσία, Μαυρομιχάλης, Δ. Υψηλάντης) δεν ήθελαν αυτές τις σφαγές και περισσότερο τις λεηλασίες. Πίστευαν πως έπρεπε να γεμίσει το Δημόσιο Ταμείο με τις κινητές περιουσίες των Οθωμανών (λεφτά και κοσμήματα) και με λύτρα που θα μπορούσαν να εισπραχθούν.
Αυτός ο σχεδιασμός ήταν ψιλά γράμματα για τους απλούς αγωνιστές. Γιατί:
- Οι Οθωμανοί αυτοί νέμονταν όλες τις εύφορες πεδινές περιοχές και είχαν σπρώξει τους Έλληνες να κατοικούν στα κατσάβραχα.
- Οι Οθωμανοί αυτοί ήταν έποικοι που ήρθαν στην Τρίπολη σε δύο κύματα: α) Το 1715 με το διώξιμο των Βενετών και β) Το 1780 μετά την καταστολή της «Επανάστασης του Ορλώφ» και το διώξιμο των Τουρκαλβανών. (Ο εποικισμός και σήμερα ακόμα θεωρείται διεθνές έγκλημα).
- Οι Έλληνες υπέφεραν από τις τοκογλυφίες στις οποίες επιδίδονταν Εβραίοι – αλλά και Έλληνες- σαράφηδες της Τρίπολης. Αυτοί προαγόραζαν από Τούρκους γαιοκτήμονες σοδειές και την υποχρέωση απόδοσης φόρων, τα εισέπρατταν οι ίδιοι με μεγαλύτερο επιδιωκόμενο κέρδος, μεταχειριζόμενοι βάναυσες μεθόδους.
- Στη δεκαετία 1770-1780 κύριοι της Πελοποννήσου έγιναν ορδές Τουρκαλβανών μισθοφόρων μαζί με τους οποίους τότε εμφανίστηκαν και Εβραίοι σαράφηδες στην Τρίπολη και κυριολεκτικά «έγδαραν» τον πληθυσμό. Από αυτούς προήλθαν οι Εβραϊκές παροικίες της Τρίπολης και του Ναυπλίου.
- Οι Εβραίοι είχαν πολλές φορές περισσότερα προνόμια από Έλληνες π.χ. στο Ναύπλιο μέχρι το 1821, μπορούσε να ανοίξει Εβραίος μαγαζί στον «Αιγιαλό», όχι όμως Έλληνας.
Όπως καταλαβαίνετε καμία συμπάθεια δεν έτρεφαν για όλους αυτούς οι …πρόγονοί μας. Πέρα από την Εθνική και Θρησκευτική καταπίεση, υπήρχε και Ταξική (κοινωνική και οικονομική).
Πόσοι ήταν αυτοί;
Η Τρίπολη πρέπει να είχε το 1821 γύρω στις 12.000 πληθυσμό (Τούρκοι+ Έλληνες+ Εβραίοι + μαζί με την φρουρά).
Αυξήθηκαν, μόλις άρχισε η Επανάσταση, σε 15.000κατοίκους με την είσοδο προσφύγων από τα Μπαρδουνοχώρια της Λακωνίας και το Λεοντάρι της Μεγαλουπόλεως.
Τον Απρίλιο του 1821, προστέθηκαν και 3.500 Τουρκαλβανοί μισθοφόροι με τον Κεχαγιάμπεη.
Οι απώλειες όλων αυτών στις τρεις μεγάλες μάχες (Βαλτέτσι, Βέρβαινα- Δολιανά, Γράνα) ήταν γύρω στις 2.000.
Τους δυο τελευταίους μήνες της πολιορκίες είχε αρχίσει και να θερίζει ο τύφος. Δεν έχουμε ακριβή αριθμό πόσοι πέθαναν.
Άρα η περίεργη προπαγάνδα ότι σκοτώθηκαν 20.000 ή και 30.000 δεν βγαίνει από τους αριθμούς.
Ούτε και η αντίθετη προπαγάνδα (Απομνημονεύματα Παλαιών Πατρών Γερμανού, ότι δεν τους πειράξαμε, αλλά διασκορπίσθηκαν στην Πελοπόννησο!!!!) δηλώνει την αλήθεια.
Η εκτίμησή μου είναι ότι σφάχτηκαν περί τους 10.000 Τούρκοι, 300 Εβραίοι και 100 Έλληνες προδότες. (Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός αναφέρει για έναν Πατρινό, που διακρινόταν στα βασανιστήρια κατά των Ελλήνων και ο Φωτάκος για τον «προύχοντα» (τοκογλύφο) Κουγιά).
Γίνεται μια συστηματική προσπάθεια να παρουσιαστούν οι πρόγονοί μας σαν ένα κοπάδι αγριανθρώπων, που έσφαζαν και λεηλατούσαν… για να μας πουν στη συνέχεια ότι ευτυχώς που ήρθαν οι ξένοι και μας εκπολίτισαν (και πληρώνουμε από τότε μέχρι τώρα τα δάνεια…)
