Τελικά οι μόνοι που με θυμούνται είναι οι τράπεζες και η ασφάλεια. Μάλλον θα πρέπει να χαίρομαι. Κάτι καλό θα έχω κάνει που τους τρομάζει. Ναι, όχι τα κακά, τα καλά είναι εκείνα τα οποία τρομάζουν το σύστημα. Αν κάνεις κάτι κακό είσαι ελεγχόμενος από το σύστημα. Το περιμένουν κι αν είναι έξω από τις νόρμες τους σε συνετίζουν να μπορείς να διαπράτεις κακά, αλλά σύμφωνα με τους κανόνες τους. Είσαι από την ίδια πάστα με αυτούς, αλλά παρεξέκλινες της πορείας τους.
Τι γίνεται όμως αν κάνεις κάτι καλό; Αν πχ συμπαρασταθείς στον αγώνα ενός πατέρα που έχασε το παιδί του, επειδή κάποιοι της ίδιας πάστας με την εξουσίας παρεξέκλιναν των δικών τους κανόνων;
Κινδυνεύεις! Κινδυνεύεις γιατι αμφισβητείς την ορθότητα των κανών τους. Δεν είσαι κακός γιατί αδικείς. Είσαι κακός γιατι σπας τις νόρμες τους. Παίζεις με τους δικούς σου ηθικούς κανόνες κι όχι με τα πειραγμένα ζάρια τους. Εκείνα που αποφέρουν κέρδη σε όσους τους ακολουθούν και χάσιμο σε όσους επιθυμούν την ελευθερία τους.
Ελευθερία! Ωραία λέξη, δύσκολη όμως να την ζήσεις. Είσαι ένας αριθμός που ελέγχεται από έναν λογάριθμο.
Αλήθεια πόσοι ξέρουν τι είναι ένας λογάριθμος. Ίσως οι μαθηματικοί, αλλά κι αυτοί μόνο στο πλαίσιο των μαθηματικών πράξεων. Η ιδέα του λογαρίθμου είναι να αντιστραφεί η πράξη της ύψωσης σε δύναμη. Στα μαθηματικά ναι, στη ζωή θα πρέπει να το δούμε αλλιώς. Ειναι αυτό που μας εμποδίζει να υψωθούμε σε δύναμη. Να ενώσουμε τις φωνές μας, τις δυνάμεις μας.
Φανταστείτε τώρα ότι ένας λογάριθμος, σαν αυτόν που ψάχνει τι αναρτάτε στα κοινωνικά δίκτυα ότι ισούται με το άθροισμα των λογαρίθμων των παραγόντων του! Οκ, καταλαβαίνω, πονοκέφαλος τα μαθηματικά, αλλά η φιλοσοφία τους στα χέρια των κατεχόντων αποτελεί δεσμά για όσους θέλουμε να αποσείσουμε από πάνω μας τον ζυγό.
Τι τα θέλω και τα σκέπτομαι όλα αυτά και σας κουράζω. Παραμένω σχοινοβάτης της σκέψης και κινδυνεύω να πέσω με έναν αδέξιο συνειρμό μου στην άβυσσο της κοινωνικής αδιαφορίας.
Α, ναι από που ξεκίνησα την κουβέντα; Από αυτούς που με θυμούνται, τους γρασσαδόρους των δεσμών μου. Ας είναι καλά, μου απαλύνουν τις πληγές, που αφήνει η αυτόνομη σκέψη, με τα αγαθά του καταναλωτισμού που μου προσφέρουν.
Τελικά, όπου κι αν αντισταθείς, αμεσως χαρακτησίζεσαι εχθρός του συστήματος. Κι αυτό δεν είναι κακό. Κακό είναι πως αυτή την άποψη την επιβάλουν στο ελεγχόμενο πόπολο από την άκρα δεξιά έως τις παρυφες της άκρας αριστεράς. Όλοι επιβάλουν κανόνες και εσύ είσαι Αντι- Κανονικός. Έχω αρχίσει να το χαίρομαι να με χαρακτηρίζουν έτσι. Να προσπαθω αδογματιστα να δω με άλλο ματι τον κόσμο, αυτό που κάποιοι έντεχα ονομάζουν κράτος για να συγκαλύψουν την βία που ασκεί η εξουσία τους. Εξουσιάζουν τους υπηκόους τους και τους αποκαλούν ψευδεπίγραφα πολίτες.
Όλα πασπαλισμένα με ένα ψέμα. Από την λειτουργία της κοινωνίας, έως τις προσωπικές ανθρώπινες σχέσεις. Μην βιαστείτε να μιλήσετε για κατάθληψη που με έχει καταβάλει μιας κι ετσι σας εχουν μάθει να βγάζετε απαλλακτικά για τον πολιτισμό τους συμπεράσματα.
Άλλο αρνητικές σκέψεις κι άλλο κριτικές. Τι κάθομαι και γράφω αντί να αφήνω το αλκοόλ να σκοτώνει τα εγκεφαλικά μου κύτταρα και την ΤV να σκοτώνει τις σκέψεις.
Αν λοιπόν αναφωνούσα “όλα καλά” και θα φορούσα τον λογάριθμο στο πέττο μου, θα ήταν πράγματι όλα καλά για σας, γιατι θα είμασταν ίδιοι, αλλά δεν θα σας κάνω το χατήρι. Τίποτα δεν πάει καλά και δεν θα γίνουμε ποτέ ίδιοι, όσο αντέχω να αντιστέκομαι στην ασχήμια του τέρατος που υπηρετείτε.
Κράτα γερά Πάνο, κράτα γερά Μαρία. Μέχρι Τέλους. Δεν θα αφήσουμε το τέρας να μας αφομοιώσει.
