Λιγότερο από δύο χρόνια μετά τις κάλπες, το Ναύπλιο βρίσκεται σε μία από τις πιο κρίσιμες πολιτικές καμπές της πρόσφατης ιστορίας του. Η παράταξη του Δημήτρη Ορφανού κινδυνεύει να χάσει την πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο μετά τις ανεξαρτητοποιήσεις των Σωκράτη Δωρή, Θανάση Πανουτσόπουλου και Γιάννη Μανώλη.
του Άκη Γκάτζιου
Το γεγονός δεν είναι απλώς μια εσωτερική ρήξη – είναι καμπανάκι για ολόκληρη τη θεσμική λειτουργία του δήμου Ναυπλιέων.
Η απώλεια της πλειοψηφίας σημαίνει ότι κάθε συνεδρίαση μπορεί να τιναχτεί στον αέρα και κάθε κρίσιμη απόφαση – από έργα υποδομής έως τον προϋπολογισμό – να καθυστερήσει επ’ αόριστον. Μπροστά σε αυτόν τον κίνδυνο, οι δημότες εύλογα ανησυχούν: θα χαθεί πολύτιμος χρόνος και μαζί του η δυνατότητα να προχωρήσουν αναπτυξιακές πρωτοβουλίες.
Πώς φτάσαμε εδώ
Η κρίση δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Εδώ και μήνες υπήρχαν προειδοποιητικά σημάδια: διαφωνίες για τη ΔΕΥΑΝ, παραιτήσεις από θέσεις ευθύνης, συγκρούσεις για προτεραιότητες έργων. Αντί να εξομαλυνθούν, οι εντάσεις συσσωρεύτηκαν, δείχνοντας ότι η πολιτική συνοχή της παράταξης δεν είχε γερά θεμέλια.
Η ανεξαρτητοποίηση Δωρή φαίνεται να σχετίζεται με τις αλλαγές στη διοίκηση της ΔΕΥΑΝ, ενώ η παραίτηση του Πανουτσόπουλου από τη θέση του αντιδημάρχου Αθλητισμού έδειξε ότι οι τριβές ήταν και προσωπικές. Ο Γιάννης Μανώλης είχε ήδη εκφράσει δημοσίως τη διαφωνία του με την κατεύθυνση της διοίκησης.
Το στοίχημα του Δημήτρη Ορφανού
Για τον δήμαρχο, αυτή η κρίση είναι το πρώτο πραγματικό τεστ ηγεσίας. Η πλειοψηφία δεν χάνεται αθόρυβα – και δεν ξανακερδίζεται εύκολα. Ο Δημήτρης Ορφανός πρέπει τώρα να αποφασίσει αν θα κινηθεί προς την κατεύθυνση της συνεννόησης, ανοίγοντας διαύλους επικοινωνίας με τους ανεξαρτητοποιημένους και επαναπροσδιορίζοντας τις προτεραιότητες της παράταξης, ή αν θα επιλέξει μια πορεία σύγκρουσης, ελπίζοντας ότι η κοινή γνώμη θα στραφεί εναντίον όσων μπλοκάρουν τη λειτουργία του συμβουλίου.
Η επιλογή της συνεργασίας είναι δύσκολη, απαιτεί πολιτική γενναιότητα, αλλά είναι ο μόνος τρόπος να αποκατασταθεί η κανονικότητα.
Η αντιπολίτευση σε ρόλο ρυθμιστή
Η αντιπολίτευση αποκτά κρίσιμο ρόλο στο νέο τοπίο. Καλείται να δείξει ωριμότητα ή υπευθυνότητα. Αν επιλέξει να συνεργαστεί κατά περίπτωση, μπορεί να διασφαλίσει ότι ο δήμος δεν θα παραλύσει. Αν όμως επιχειρήσει να εκμεταλλευθεί την κατάσταση για μικροπολιτικό όφελος, το μόνο που θα καταφέρει είναι να επιβαρύνει περαιτέρω την εικόνα του δημοτικού συμβουλίου και να προκαλέσει την οργή των πολιτών.
Οι δημότες θα παρακολουθήσουν στενά ποιος συμβάλλει σε λύσεις και ποιος τροφοδοτεί το αδιέξοδο.
Τα τρία σενάρια της επόμενης μέρας
1. Συμφιλίωση και νέα ισορροπία: Επαναπροσέγγιση των ανεξαρτητοποιημένων, ανακατανομή ρόλων, επαναφορά εμπιστοσύνης.
2. Πλειοψηφίες κατά περίπτωση: Συνεργασίες ad hoc για να περνούν κρίσιμες αποφάσεις – πρακτική λύση, αλλά με πολιτικό κόστος φθοράς.
3. Παρατεταμένο αδιέξοδο: Μπλοκαρισμένες συνεδριάσεις, καθυστερήσεις έργων, απώλεια χρηματοδοτήσεων – σενάριο που δεν αντέχει η πόλη.
Οι πολίτες του Ναυπλίου δεν ενδιαφέρονται για εσωτερικές κόντρες και προσωπικές διαμάχες. Θέλουν αποτελέσματα, σταθερότητα και διαφάνεια. Θέλουν να δουν ότι οι εκλεγμένοι τους εκπρόσωποι βάζουν πάνω από όλα τη λειτουργία του Δήμου.
Το μήνυμα είναι σαφές: Είτε δήμαρχος, ανεξαρτητοποιημένοι και αντιπολίτευση θα βρουν κοινό έδαφος για να λειτουργήσει ξανά το δημοτικό συμβούλιο, είτε θα χρεωθούν όλοι μαζί την εικόνα μιας πόλης που μένει ακυβέρνητη.
