Με αφορμή και αφετηρία την επίσημη έναρξη λειτουργίας της δομής υποστήριξης ενηλίκων ατόμων που πάσχουν από αυτισμό, στην Μερόπη Μεσσηνίας (2/7/25), ο προβληματισμός για την επάρκεια της κοινωνικής πολιτικής στην πατρίδα μας, αλλά και την αποτελεσματικότητα της εθελοντικής δράσης, επιβάλλεται να απασχολούν κάθε ευσυνείδητο και υπεύθυνο πολίτη.
Παραξενευόμαστε, λοιπόν, εμείς οι παλαιότεροι, όταν στη 1Οετία του 70 παιδιά από χώρες της Ευρώπης που βρίσκονταν στο φάσμα του αυτισμού, μας επισκέπτονταν ομαδικά για εκπαιδευτικούς σκοπούς και με τους κατάλληλους συνοδούς ή όταν διαβάζαμε για τον μεγάλο αγώνα του διάσημου σκηνοθέτη Δημ. Κολλάτου, με στόχο τη στήριξη και την εξέλιξη του εγκλωβισμένου στο φάσμα του αυτισμού παιδιού του. Δεν γνωρίζαμε τότε πολλά για τη συγκεκριμένη πάθηση ή καλύτερα την πνευματική και ψυχική ιδιαιτερότητα, δεν υπήρχαν ειδικά σχολεία ούτε εξειδικευμένοι εκπαιδευτικοί ή ψυχολόγοι.
Βέβαια, η κατάσταση έχει βελτιωθεί στη σύγχρονη εποχή,στο επίπεδο της καταγραφής περιστατικών και της εκπαίδευσης, όπου διαπιστώνεται το μέγεθος, η σοβαρότητα και η μεγάλη κοινωνική διάσταση του προβλήματος.
Το ζήτημα αυτό σήμερα, μαζί με τη μεγάλη αγωνία και τον αγώνα των γονιών, αφορά στην ενήλικη ζωή των ατόμων που κινούνται στο φάσμα του αυτισμού. Κυριαρχεί ο μεγάλος φόβος για την πορεία και τη λειτουργία τους στη ζωή, όταν εκλείψουν οι γονείς, επομένως η προστασία και η στήριξή τους.
Η δομή στην Μερόπη υπηρετεί ακριβώς αυτήν την ανάγκη. Να αξιοποιηθεί η κάθε δυνατότητα από τους συμμετέχοντες στο πρόγραμμα, ώστε να αναδειχθούν δεξιότητες, να γίνουν βήματα κοινωνικής ένταξης, να υπάρξει βελτίωση της κοινωνικής λειτουργικότητας και να επιτευχθεί η κατά το δυνατόν αυτοδύναμη πορεία στη ζωή αυτών των ατόμων. Κι όλα αυτά μπορεί να γίνουν πράξη από το εξειδικευμένο προσωπικό, την επιστημονική επιτροπή, τη συμβοήθεια της κοινωνίας και κυρίως την έκφραση γνήσιας και ανεπιτήδευτης αγάπης, από όλους μας, πού τα πάντα ‘’μπορεί’’. Και αυτό το τελευταίο είναι το μεγάλο ζητούμενο.
Ο φορέας δημιουργίας της δομής στην Μερόπη είναι ο σύλλογος υποστήριξης ατόμων, που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού, με 5μελές Δ.Σ., με πρόεδρο και γενικό συντονιστή σήμερα το δάσκαλο κ. Κ. Σαραβελάκη και με σπουδαία εθελοντική προσφορά πάνω από 15 χρόνια. Η δομή στην Καλαμάτα λειτουργεί από το 2009, έχει βοηθήσει πάνω από 80 παιδιά στην ανάπτυξη δεξιοτήτων, στη βελτίωση της λειτουργικότητας και στην προώθηση της κοινωνικής τους ένταξης. Σπουδαία υπήρξε, επίσης, η συμβολή αυτής της εθελοντικής ομάδας στη στήριξη των οικογενειών και την ενημέρωση της κοινωνίας για το συγκεκριμένο και δύσκολο πρόβλημα.
Η κλειστή δομή, για άτομα που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού, λειτουργεί ήδη στο κτήριο του πρώην Γυμνασίου της Μερόπης, στελεχωμένη από το κατάλληλο προσωπικό, με συγκεκριμένο στόχο και όραμα και προφανώς με εχέγγυο την πολύχρονη, ευεργετική και αποτελεσματική δράση της εθελοντικής ομάδας. Αποτελεί δε τη μοναδική δομή στην Πελοπόννησο και για τούτο είναι παράδειγμα προς μίμηση.
Συμπερασματικά, στην εποχή της αδιαφορίας για τον ευάλωτο συνάνθρωπο και της ελλιπούς κοινωνικής προστασίας του από το κράτος, ο εθελοντισμός αποτελεί μεγάλη ανάγκη. Γι’ αυτό και αξίζουν οι πολλές ευχαριστίες και ο δημόσιος έπαινος στη συγκεκριμένη εθελοντική ομάδα, γιατί, πέρα από την αποδεδειγμένη προσφορά, αποτελεί το παράδειγμα για τη δημιουργία μιας κοινωνίας αλληλεγγύης και ανθρωπιάς.
