Η ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων αρχικά συνδέθηκε και με την ενοποίηση των ακάλυπτων χώρων μεταξύ των υφισταμένων κτιρίων. Ουσιαστικά οι εσωτερικές αυλές μετετρέποντο σε πάρκα και πεζοδρόμους μεταβάλλοντας τους αύλιους χώρους σε μίνι Οάσεις, προσβάσιμες σε όλους τους πολίτες. Το καταπληκτικό αυτό σχέδιο τέλη της 10ετίας του `80 τορπιλήθηκε από την τότε δημοτική αρχή, διαδίδοντας ότι “έρχονται οι κομμουνιστές να σας πάρουν τα σπίτια”.
Του Άκη Ντάνου
Μια δεκαετία αργότερα, αρχές 2000 ένα νέο σχέδιο ενοποίησης αρχιολογικών χώρων αναπτέρωσε το ενδιαφέρον της πόλης του Άργους.
Η ενοποίηση αυτή μακριά από ουτοπικούς σχεδιασμούς εμφανίστηκε ως ένα φιλόδοξο και σημαντικό έργο το οποίο παρ` όλα αυτά απαιτούσε προσεκτική σχεδίαση και συνεργασία μεταξύ διαφόρων φορέων. Σήμερα στο σημείο μηδέν θα πρέπει να ληφθουν ξανά υπ` όψη τα εξής:
1. Ανάπτυξη στρατηγικού σχεδίου: Χρειάζεται μια ολοκληρωμένη μελέτη για την αναγνώριση των χώρων που θα ενοποιηθούν, τον προσδιορισμό των απαιτήσεων και τη θέσπιση στόχων για τη διατήρηση και προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς.
2. Χρηματοδότηση: Εξασφάλιση κεφαλαίων από δημόσιους πόρους, ευρωπαϊκά προγράμματα ή ιδιωτικές χορηγίες.
3. Υποδομές: Δημιουργία προσβάσιμων διαδρομών και κοινών σημείων σύνδεσης μεταξύ των αρχαιολογικών χώρων, όπως πεζόδρομοι, πάρκα και σήμανση.
4. Προβολή και συμμετοχή του κοινού: Ενημέρωση και εμπλοκή των κατοίκων και επισκεπτών ώστε να υποστηριχθεί το έργο και να ενισχυθεί η αίσθηση της τοπικής πολιτιστικής ταυτότητας.
5. Συνεργασία φορέων: Συντονισμός μεταξύ των τοπικών αρχών, αρχαιολογικών υπηρεσιών, επιστημονικών οργανισμών και άλλων ενδιαφερόμενων.
Ειδικότερα η προς επικαιροποίηση μελέτη περιλαμβάνει:
1. Ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς: Η ανάγκη για προστασία και προβολή των αρχαιολογικών χώρων.
2. Βελτίωση της προσβασιμότητας: Δημιουργία διαδρομών και υποδομών που συνδέουν τους χώρους.
3. Οικονομική βιωσιμότητα: Εξετάζεται πώς το έργο μπορεί να ενισχύσει τον τουρισμό και την τοπική οικονομία.
4. Περιβαλλοντική προστασία: Διασφάλιση ότι οι επεμβάσεις δεν θα βλάψουν το φυσικό περιβάλλον.
Η οδός Φείδωνος και η οδός Καλέργη αποτελούν κομβικό σημείο για την ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων. Σύμφωνα με διάφορες μελέτες και προτάσεις, προβλέπεται η ανάπλαση και διαμόρφωση ειδικά της οδού Φείδωνος ώστε να λειτουργεί ως σύνδεσμος μεταξύ των αρχαιολογικών χώρων. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει:
1. Πεζοδρόμηση: Δημιουργία πεζοδρομημένων διαδρομών για την ασφαλή και άνετη μετακίνηση των επισκεπτών.
2. Αναβάθμιση υποδομών: Βελτίωση του φωτισμού, της σήμανσης και της αισθητικής της περιοχής.
3. Πράσινοι χώροι: Ενσωμάτωση φυτεύσεων και χώρων ανάπαυσης για τους επισκέπτες.
4. Πολιτιστική ανάδειξη: Τοποθέτηση ενημερωτικών πινακίδων και σημείων ενδιαφέροντος για την ιστορία και τη σημασία της περιοχής.
Ειδικότερα προβλέπονταν πεζοδρομίσεις καθέτων στην Φείδωνος οδών με κατεύθυνση την οδό Γούναρη στο ύψος της οδού που οδηγεί στο Κριτήριο.
Μια άλλη ενοποίηση, αυτή την φoρά των αρχαιολογικών χώρων Αρχ. Θεάτρου- Αρχ. Αγοράς με τον λόφο της Ασπίδος επιχειρήθηκε επί δημαρχίας Δ. Πλατή και η οποία έμεινε στο ξεκίνημα, αφου δεν κατάφερε να απομακρίνει ένα κοτέτσι και δυό στάνες από το Αδριάνειο υδραγωγείο το οποίο ακόμα και σήμερα θεωρούν ιδιοκτησία τους!
Ακόμα και η διαδρομή Κριτήριο έως το διάζομα του Αρχ. Θεάτρου εγκαταλείφθηκε στην τύχη της και με ευθύνη και της προηγούμενης δημοτικής αρχής, η οποία αντι να αξιοποιήσει τους υπάρχοντες αρχαιολογικούς χώρους ψαχνόταν στον κουρασμένο Ηρακλή, στα Τελεφερίκ και στα “μετακεινούμενα” από τις Μυκήνες στην Λέρνα πάρκα, όπως ο φούρνος του Χόντζα πάνω στο καρότσι με τους Μεγαλοεπενδυτές από εξωτικές χώρες.
Όσο όλα αυτά κι αν αποτελούν παρελθόν, τα τραυματικά σημάδια τους είναι εκόμα έντονα στο κορμί μιας πόλης που ψυχοραγεί κυρίως εξ αιτίας των λανθεμένων επιλογών προηγουμένων ετών και λιγότερο εξ αιτίας της οικονομικής κρίσης και του COVID που μετέτρεψαν σε κολυμβήθρα του Σιλωάμ για να ξεπλύνουν την ανικανότητά τους.
Η σημερινή δημοτική αρχή, οφείλει να καλύψει το χαμένο έδαφος και χωρίς δυσταγμό να προχωρήσει σε νέα κυκλοφοιακή μελέτη στην οποία να λαμβάνεται υπ` όψη της και η ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων στην οποία αναφέρθηκε και η υπουργός. Το Άργος χωρίς την ιστορία του είναι καταδικασμένο σε αφανισμό. Ας μην ακολουθήσει κι αυτή τον “θάνατο του εμποράκου”.
