κάποτε κέρδισα τη θάλασσα
βάδιζα γρήγορα θυμάμαι
μ’ ακολουθούσαν μαύρες γραμμές κυρτωμένες
με πήγαιναν στο σώμα τους και αρνιόμουν
το φόρεμά μου μακρύ
ανθισμένο στο στήθος
ανάσαινα βιαστικά τα πλοία που έρχονταν
σαν τη φωνή προσπαθούσα
δέντρα ανάλαφρα στο νερό αναβόσβηναν
οι δρόμοι ξανάρχονταν
οι δρόμοι που έφυγαν
κύματα
μαύρες γραμμές βάδιζαν πλάι μου
μαύρες γραμμές μου μιλούσαν
νιοβη
“πορτατίφ” εκδόσεις “Μανδραγόρας 2019