Ο κίνδυνος καθίζησης της τσιμεντένιας προβλήτας της Νέας Κίου ειναι κάτι περισσότερο από ορατός. Η θάλασσα έχει εισχωρήσει μέσα στον βασικό κορμό της τσιμεντένιας προβλήτας με αποτέλεσμα να δημιουργούνται κουφώματα τα οποία δεν φαίνονται εξωτερικά με κίνδυνο να σπάσουν οι πλάκες του τσιμέντου όπως έγινε στην δυτική πλευρά όπου αποκολλήθηκε ένα κομάτι τσιμέντου βυθίζοντας μαζί του και ένα παγκάκι. Ευτυχώς την ώρα εκείνη δεν κάθονταν άνθρωποι στο παγκάκι, όπως γίνεται συνήθως κυρίως κατά τους απογευματινούς περιπάτους των Κιωτών και των επισκεπτών.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι πέρα από πιτσιρικάδες με μηχανάκια, ορισμένοι ανεβαίνουν και με τα αυτοκίνητά τους πάνω στην τσιμεντένια εξέδρα, οπότε μπορεί κανείς να φανταστεί την επιβάρυνση που δέχονται οι πλάκες.
Αν πράγματι η διάβρωση έχει προχωρήσει κάτω από αυτές, αντιλαμβάνεται κανείς τον κίνδυνο που διατρέχουν όσοι βρίσκονται πάνω στην εξέδρα.
Το ιστορικό
Η τσιμέτντενια εξέδρα αντικατέστησε μια κομψή ξήλινη εξέδρα που αποτελούσε την “ατραξιόν” της Νέας Κίου. Η ξυλινη εξέδρα, έμεινε δυτυχώς ασυντήρητη, όπως συνηθίζεται στην Ελλάδα σε όλα τα δημόσια έργα, με αποτέλεσμα να αρχίσει να σαπίζει.
Την περίοδο του `90, όταν πρόεδρος της Κοινότητας της Νέας Κίου ήταν ο κ. Δημήτρης Κιουμουρτζόγλου, η δοτή τότε Περιφερειακή Διοίκηση σε συνεργασία με την δοτή Νομαρχιακή Διοίκηση και σε συνεργασία με την Κοινότητα της Νέας Κίου αποφάσισαν να αντικαταστήσουν την ξύλινη εξέδρα, όχι με άλλη ξύλινη αλλά με την σημερινή τσιμεντένια. Τα προβλήματα άρχισαν από τότε να κάνουν την εμφάνισή τους αφού τα ανοίγματα κάτω από την εξέδρα, ώστε να εποικοινωνεί το θαλασσινό νερό και με τις δύο πλευρές, ἀποδείχτηκαν πολύ μικρά με αποτέλεσμα να μπαζώνεται η ανατολική πλευρά προς την εκβολή του Χειμάρρου Ινάχου.
Το σημείο που βρίσκεται σήμερα ο χώρος τένις κάποτε ήταν θάλασσα, όπως θάλασσα ήταν και η παραλία εμπρός από το ξενοδοχείο Εγνατία.
Αντί να προβληματίσει την τότε κοινοτική αρχή καθώς και την Νομαρχιακή διοίκηση κάποιοι υπερηφανεύοντο πώς “κέρδισε η Νέα Κίος περισσότερη γή”!
Η δικαιολογία μας θυμίζει την αντίστοιχη υπόθεση στην Ερμιονίδα, όπου κάποιοι είχαν ισχυριστεί πως με το παράνομο λιμάνι τους “επεκτάθηκε η Ελληνική Επικράτεια”.
Το πρόβλημα βεβαίως δεν ήταν πως δεν υπήρχαν περιβαλλοντικές μελέτες (δεν ήταν προϋπόθεση εκείνη την περίοδο), αλλά από τεχνικής πλευράς πως εγκρίθηκε ένα έργο χωρίς σιδερένιο πλέγμα στο μπετό και σε τόσο μεγάλη έκταση. Παρατηρώντας τις φωτογραφίες στο σημείο που έσπασε το τσιμέντο δεν φαίνεται ίχνος οπλισμού. Την ευθύνη παρακολούθησης του έργου είχαν εκείνη την περίοδο οι τεχνικές υπηρεσίες της Νομαρχίας.
Τι γίνεται από δω και πέρα
Αν και όσα συνέβησαν στο περελθόν δεν θα πρέπει να θεωρηθούν “περασμένα ξεχασμένα”, η σημερινή κατάσταση τίνει να τινάξει στον αέρα όλα τα σχέδεια του λιμενικού ταμείου γύρο από την προβλήτα της Νέας Κίου και του αλιευτικού καταφυγίου της περιοχής. Αν η προβλήτα υποχωρήσει κι άλλο θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο το λιμανάκι αλλά και το αλιευτικό καταφύγιο. Αντί επομένως να ασχολούνται οι εμπλεκόμενοι φορείς με την πλωτή εξέδρα, την γλύστρα, το καταφύγιο κλπ, θα πρέπει να δώσουν λύση στην στατικότητα και την λητουργία του ανατολικού βραχίωνα, της τσιμεντένιας εξέδρας, αλλιώς θέτουν τα πάντα σε κίνδυνο και φυσικά θα πετάξουν τα χρήματα των αναπλάσεων στην κυριολεξία στην θάλασσα.
