Η ανθρώπινη παρουσία που κρατά ζωντανά τα Κοντοβούνια

η πεζοπορική βιωματική ομάδα «Τα Γεράκια» επιχειρεί τα τελευταία χρόνια να αναδείξει αυτή τη μικρή αλλά υπαρκτή χαραμάδα ελπίδας
Κοντοβούνια

Τα χωριά των Κοντοβουνίων βρίσκονται σήμερα σε μια κρίσιμη καμπή. Ο πληθυσμός μειώνεται σταθερά, οι υποδομές δοκιμάζονται και πολλοί οικισμοί μοιάζουν να βαδίζουν προς μια αθόρυβη εγκατάλειψη. Κι όμως, μέσα σε αυτό το σκηνικό υποχώρησης, η ανθρώπινη παρουσία —όσο περιορισμένη κι αν είναι— εξακολουθεί να αποτελεί τον βασικό παράγοντα που συγκρατεί το νήμα της ζωής.

Οι λίγοι κάτοικοι που επιμένουν να μένουν στα χωριά, αλλά και όσοι επιστρέφουν έστω και εποχικά, λειτουργούν ως σταθερά σημεία αναφοράς. Με την καθημερινή τους δραστηριότητα, από έναν αναμμένο φούρνο μέχρι μια απλή καλημέρα στο δρόμο, δημιουργούν εικόνες που αποδεικνύουν ότι ο τόπος δεν έχει παραδοθεί στη λήθη. Η φιλοξενία τους, λιτή και αυθεντική, μεταφέρει ένα αίσθημα ζεστασιάς που αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής.

ΦΩΤΟ: Τα Γεράκια
ΦΩΤΟ: Τα Γεράκια

Η παρουσία αυτών των ανθρώπων κρατά ανοιχτούς δρόμους, σπίτια και μικρές εστίες ζωής. Κάθε επιστροφή ενός απόδημου, κάθε μικρή κίνηση αναβίωσης, κάθε δραστηριότητα σε κάποιο παλιό σχολείο ή καφενείο, ενισχύει την ιδέα ότι τα Κοντοβούνια μπορούν να ανακτήσουν μέρος της δυναμικής τους.

Σε αυτό το πλαίσιο, η πεζοπορική βιωματική ομάδα «Τα Γεράκια» επιχειρεί τα τελευταία χρόνια να αναδείξει αυτή τη μικρή αλλά υπαρκτή χαραμάδα ελπίδας. Με δράσεις στους ίδιους τους οικισμούς, με πεζοπορίες, καταγραφές, φωτογραφικό υλικό και σύντομα βίντεο, δίνει ξανά ορατότητα σε χωριά που κινδυνεύουν να σβήσουν από τον χάρτη.

ΦΩΤΟ: Τα Γεράκια

Παράλληλα, αξιοποιώντας ιστοσελίδες και ομάδες κοινωνικής δικτύωσης, «Τα Γεράκια» παρουσιάζουν αυτή την πραγματικότητα στο ευρύτερο κοινό: καλούν περιηγητές, φυσιολάτρες και φίλους των χωριών να επισκεφτούν ξανά τους τόπους, να γνωρίσουν τους ανθρώπους, να στηρίξουν τις τελευταίες ζωντανές εστίες.

Το μήνυμα είναι σαφές και πρακτικό: όσο υπάρχουν άνθρωποι —και όσο υπάρχουν ομάδες που στηρίζουν αυτές τις προσπάθειες— τα Κοντοβούνια δεν είναι χαμένα. Μπορούν να ξαναγίνουν τόποι επισκέψιμοι, αναγνωρίσιμοι και ζωντανοί. Είναι μια μικρή χαραμάδα φωτός, αλλά σε χώρια που αργοσβήνουν, αυτή η χαραμάδα μπορεί να γίνει η αρχή της αναγέννησης.

Σχόλια

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Exit mobile version