Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η ομιλία–συζήτηση της Τομεακής Επιτροπής Αργολίδας του ΚΚΕ, με κεντρικό ομιλητή τον Κώστα Παρασκευά, μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής. Η εκδήλωση ήρθε μόλις μία εβδομάδα μετά τη δημοσίευση των Θέσεων της ΚΕ για το 22ο Συνέδριο του ΚΚΕ, και κατέγραψε εντυπωσιακή συμμετοχή από εργαζόμενους, νέους και μέλη του κόμματος, αποδεικνύοντας την αυξανόμενη δυναμική και το κύρος του ΚΚΕ στην Αργολίδα.
Ο Κώστας Παρασκευάς, στην εμπνευσμένη ομιλία του, ανέλυσε τα βασικά ζητήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, από την υπεράσπιση της δημόσιας Υγείας και Παιδείας έως την αντίσταση στις αντεργατικές πολιτικές και την εκμετάλλευση. Αναφέρθηκε στις κοινωνικές διεργασίες, στις προσπάθειες αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος και τόνισε ότι «πραγματική πολιτική αλλαγή μπορεί να υπάρξει μόνο με την αντικαπιταλιστική πάλη και τη συμπόρευση του λαού με το ΚΚΕ».
Οι Θέσεις του 22ου Συνεδρίου, που κυκλοφόρησαν σε πάνω από 92.000 αντίτυπα πανελλαδικά, έχουν ήδη προκαλέσει ευρεία ανταπόκριση και συζήτηση, ενώ στην Αργολίδα εξαντλήθηκαν όλα τα διαθέσιμα φύλλα, δείγμα του αυξημένου ενδιαφέροντος του κόσμου για τη δράση και τις προτάσεις του ΚΚΕ.
Τι λέει η Τ.Ε. Αργολίδας του ΚΚΕ
Αναλυτικά, στην ανακοίνωσή της η Τ.Ε. Αργολίδας του ΚΚΕ αναφέρει τα εξής:
“Με επιτυχία η Τ.Ε. Αργολίδας του Κ.Κ.Ε πραγματοποίησε ομιλία-συζήτηση με κεντρικό ομιλητή τον Κώστα Παρασκευά μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, μια εβδομάδα μετά τη δημοσίευση των θέσεων της ΚΕ για το 22ο συνέδριο του ΚΚΕ και μετά από μια επιτυχημένη διακίνηση των θέσεων τόσο σε πανελλαδικό επίπεδο που άγγιξαν τα 92.000 όσο και στην περιοχή μας που εξαντληθήκαν τα φύλλα που είχε η κομματική οργάνωση προμηθευτεί.
Η μεγάλη συμμετοχή του κόσμου στην ομιλία καθώς και η πλατιά διακίνηση των θέσεων επιβεβαιώνει το αυξημένο κύρος του Κόμματος, τα πολλά περισσότερα βλέμματα που είναι στραμμένα προς τις θέσεις και τη δράση του.
Επιβεβαιώνει το πολύ μεγάλο ενδιαφέρον των εργαζομένων να έρθουν σε επαφή με αυτά, ως συνέχεια των δεσμών που αναπτύχθηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα μέσα από τους αγώνες, για το έγκλημα στα Τέμπη, για την έκφραση αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό και την πάλη για την απεμπλοκή της χώρας από τον πόλεμο, την υπεράσπιση της δημόσιας Υγείας και Παιδείας, σε μάχες στους χώρους δουλειάς ενάντια στην επίθεση κυβέρνησης – εργοδοσίας, ενάντια στην τρομοκρατία και τις διώξεις, αλλά και το τελευταίο διάστημα ενάντια στο αντεργατικό έκτρωμα της 13ωρης δουλειάς.
Σε αυτά τα ζητήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα στάθηκε στην ομιλία του ο σ. Παρασκευάς. Αναφέρθηκε “στην πολιτική που μετατρέπει τον εργαζόμενο σε μηχανή, καταστρέφει τον ελεύθερο χρόνο του και βάζει σε κίνδυνο την υγεία και την ζωή του και στηλίτευσε την κυβέρνηση που προσαρμόζει τη ζωή των εργαζομένων στις ανάγκες της αγοράς, όπου εργάτες και εργοδότες δεν έχουν κοινά συμφέροντα, είναι αντίπαλοι.
Μέσα σε αυτό το αδιέξοδο σύστημα συγκρούονται δύο κόσμοι, της εργατικής τάξης και των καπιταλιστών, όπου δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνικός εταιρισμός, όπως ισχυρίζονται ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και τα άλλα αστικά κόμματα. Γιατί δεν υπάρχει διέξοδος συμβιβασμού παρά τις προσπάθειες που γίνονται για αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος.”
Στην ομιλία του αναφέρθηκε και για τις διεργασίες του τελευταίου διαστήματος, που επικεντρώνονται στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας και επιταχύνονται με στόχο τη διαμόρφωση κυβερνητικής εναλλακτικής, ώστε να απορροφάται η λαϊκή δυσαρέσκεια στη μία ή στην άλλη εκδοχή της αστικής διαχείρισης και να διασφαλίζεται η απρόσκοπτη κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής, στο έδαφος της στρατηγικής σύμπλευσης όλων των κομμάτων του κεφαλαίου, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Σημείωσε, “Η «ανάγκη» αυτή του συστήματος γίνεται ακόμα μεγαλύτερη μπροστά στους κλυδωνισμούς που προμηνύουν η πορεία της καπιταλιστικής οικονομίας προς μια νέα κρίση και η ένταση των ανταγωνισμών, των πολέμων και της ελληνικής εμπλοκής. Το ζήτημα της «σταθερότητας», μπροστά στο ενδεχόμενο ανόδου της λαϊκής κινητοποίησης, είναι πρώτη προτεραιότητα για την αστική τάξη, με όλες τις αντιθέσεις που υπάρχουν στο εσωτερικό της. Άλλωστε, για αυτές οι αντιθέσεις (π.χ. για τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης και της πολεμικής οικονομίας, ή για τους οικονομικούς στόχους της «επόμενης μέρας» κ.ά.) γίνονται καταλύτης στις διεργασίες αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος.”
Μέσα από την συζήτηση που ακολούθησε, τονίστηκε το ζήτημα ότι πραγματική πολιτική αλλαγή μπορούν να φέρουν μόνο ο απεγκλωβισμός του λαού από παλιούς και νέους σωτήρες, η χειραφέτηση από την αστική πολιτική σε όλες τις εκδοχές της, η ορμητική ανάπτυξη του κινήματος σε αντικαπιταλιστική – αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, καλώντας τον λαό σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, για να δυναμώσει η πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού.
Τέλος όπως χαρακτηριστικά τόνισε “αυτός ο αγώνας μπορεί να βάλει εμπόδια και σήμερα σε αντιλαϊκές διεργασίες, να κάψει τα σενάρια εγκλωβισμού της λαϊκής δυσαρέσκειας σε λύσεις που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στο να χαθεί πολύτιμος χρόνος στην οργάνωση της αντεπίθεσης, τελικά σε νέες ήττες και απογοητεύσεις. Αυτός ο δρόμος φωτίζει την πραγματική διέξοδο για τον λαό, τον δρόμο της ανατροπής του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, του αστικού κράτους που το υπηρετεί. Την κοινωνία που απαλλαγμένη από τον βραχνά του καπιταλιστικού κέρδους, με την εξουσία στα χέρια των πραγματικών παραγωγών του πλούτου, θα βάλει στο επίκεντρό της τις εργατικές – λαϊκές ανάγκες και την ικανοποίησή τους: Τον σοσιαλισμό.
Αυτό είναι το πραγματικά νέο, σύγχρονο και φιλολαϊκό, και γι’ αυτό αξίζει να κάνουν κάθε θυσία οι εργαζόμενοι και ο λαός.»“.
