Στο βασίλειο του Ναυπλίου, τα μονοπάτια της χαράς – οι παιδικές χαρές – ήταν γεμάτα παιδικά γέλια και φωνές. Η καλή Νεράιδα της χαράς πήγαινε κάθε μέρα να τα μαζεύει σαν πολύτιμα πετράδια.
Μα μια μέρα, στην τετράγωνη τράπεζα του συμβουλίου, ένας άγουρος ιππότης σηκώθηκε και είπε:
«Αξιότιμοι άρχοντες, άκουσα πως οι παιδικές χαρές δεν έχουν όλα τα χαρτιά τους. Μήπως να τις κλείσουμε;».
Ο δράκος Φ. άνοιξε με επιδεικτική φωνή το μεγάλο βιβλίο των αποφάσεων, έβγαλε μια σφυρίχτρα και απάντησε:
«Ναι, φίλοι μου, όλα τα μονοπάτια της χαράς θα κλείσουν έως το καλοκαίρι του 2026. Και μάλιστα, θα αντικατασταθούν με κόστος… 1.000 γρόσια!»
Η αίθουσα γέμισε ψίθυρους, γέλια και σιωπή. Τα παιδιά έξω από την αίθουσα συνεδριάσεων των ιπποτών κοίταζαν με απορία. Η Νεράιδα της χαράς πάγωσε και αποφάσισε να παλέψει για αυτά.
Στην τετράγωνη τράπεζα, οι ιππότες κάθονταν πνιγμένοι στον καπνό που έβγαζε ο δράκος – καπνό όχι από φωτιά, αλλά από ατελείωτες δικαιολογίες. Ένας από τους ιππότες, ο πιο βλοσυρός, έριξε βαριά ματιά και σηκώθηκε και έφυγε από την αίθουσα. Άλλοι ιππότες, που δεν άντεχαν τον καπνό, άρχισαν να αποχωρούν μουρμουρίζοντας.
Τότε, σαν να έπεσε φως στην αίθουσα, σηκώθηκε ο Σοφός Σύμβουλος του Άρχοντα και ζήτησε να σταματήσει η συνεδρίαση. Έβαλε το χέρι του στην καρδιά του και απηύθυνε λόγο προς όλους, με φωνή που ακούστηκε σαν κρότος:
«Άρχοντες και ιππότες, ακούστε με καλά! Ο δράκος Φ. αποφάσισε να κλείσει τα μονοπάτια της χαράς ως το καλοκαίρι του 2026, και να απαιτήσει 1000 χρυσά γρόσια! Αυτό είναι θράσος και γελοιοποίηση της χαράς!»
Ο δράκος Φ. σφύριξε ειρωνικά, προσπαθώντας να διακόψει, αλλά ο Σοφός Σύμβουλος τον κοίταξε με βλέμμα που έκοβε σαν ξίφος και συνέχισε:
«Δράκε Φ., η δουλειά σου δεν είναι να τρομοκρατείς το βασίλειο με μακρόχρονα κλεισίματα, καπνούς και αριθμούς. Σήμερα, μπροστά σε όλους τους ιππότες και το λαό, σου λέω: Συνετίσου! Σταδιακό κλείσιμο, επισκευή και ξανάνοιγμα είναι η μόνη δίκαιη λύση όπως συνέβη στο γειτονικό βασίλειο της Πάτρας».
Η αίθουσα γέμισε χειροκροτήματα. Ο δράκος Φ. έμεινε να καπνίζει σε σιωπή, όπως δράκος που έχει χάσει το παραμύθι του. Οι ιππότες γύρισαν να τον κοιτάξουν, και ακόμη και ο άγουρος ιππότης σκύβει το κεφάλι.
Τα παιδιά έξω από την αίθουσα άκουσαν τις φωνές, τρέξανε και μπήκαν μέσα. Η Νεράιδα της χαράς άπλωσε τα χέρια της προς αυτά:
«Δείτε, παιδιά μου! Τα μονοπάτια της χαράς θα ανοίξουν ξανά. Η φωνή σας νίκησε!»
Κι έτσι, τα μονοπάτια γέμισαν ξανά παιδικές φωνές και γέλια. Η Νεράιδα της χαράς χαμογέλασε πλατιά, και ψιθύρισε: «Στον κόσμο, οι πιο δυνατοί ήρωες είναι τα παιδιά και όσοι μιλούν για τη χαρά τους».
Κι ο δράκος Φ. έμεινε πίσω, μόνος, να κοιτάζει τα μονοπάτια που γεμίζουν ξανά χαρά – χωρίς καπνό, χωρίς κλεισίματα, μόνο με φωνές παιδιών.
Κων/νος Τζιαμπάσης, πατέρας 8χρονης που ευχαριστιέται ακόμα να παίζει σε παιδική χαρά του δήμου που πρόκειται να κλείσει. Ένα παραμύθι ως μια απάντηση σε όσα ακούστηκαν στο δημοτικό συμβούλιο του Ναυπλίου την προηγούμενη Δευτέρα. Ας αναζητήσει ο καθένας από μας τους πρωταγωνιστές του παραμυθιού και ας αναλογιστεί τις ευθύνες μας ως πολίτες την ώρα των εκλογών.
