Στις 14 Ιουνίου 2023, ένα από τα πιο θανατηφόρα ναυάγια στη Μεσόγειο στο πρόσφατο παρελθόν στοίχισε τη ζωή σε έως και 650 πρόσφυγες και μετανάστες, όταν ένα αλιευτικό σκάφος ανατράπηκε στα ανοικτά των ακτών της Πύλου στην Πελοπόννησο. Δύο χρόνια μετά, εκατοντάδες άνθρωποι εξακολουθούν να αγνοούνται και οι οικογένειές τους περιμένουν απαντήσεις.
Όπως αναφέρουν σε Κοινή Δήλωσή τους η Ύπατη Αρμοστεία και ο ΔΟΜ:
«Αυτή η τραγωδία – και ο βαθύς πόνος που άφησε πίσω της – δεν πρέπει να ξεχαστεί.
Τις πρώτες πρωινές ώρες εκείνης της ημέρας, το σκάφος Adriana βυθίστηκε σε διεθνή ύδατα εντός της περιοχής έρευνας και διάσωσης της Ελλάδας. Από τους 750 περίπου ανθρώπους που βρίσκονταν στο πλοίο, μόνο 104 διασώθηκαν.
Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (ΔΟΜ) χαιρετίζουν την πρόοδο που έχει σημειωθεί στην εν εξελίξει έρευνα και επαναλαμβάνουν την ανάγκη να εξακριβωθούν τα πραγματικά περιστατικά, να ολοκληρωθεί εγκαίρως η δικαστική διαδικασία και να διασφαλιστεί ότι οι υπεύθυνοι θα λογοδοτήσουν.
Είναι πάρα πολλοί οι άνθρωποι που για να διαφύγουν από συγκρούσεις ή διωγμούς αισθάνονται αναγκασμένοι να ακολουθήσουν επικίνδυνες διαδρομές πάνω σε υπερπλήρη ή μη αξιόπλοα πλοιάρια ρισκάροντας περαιτέρω τη ζωή τους. Το ναυάγιο της Πύλου αποτελεί μια σκληρή υπενθύμιση του ανθρώπινου κόστους της αδράνειας.
Ενώ οι αφίξεις στην Ευρώπη έχουν μειωθεί από το 2024, ο αριθμός των ανθρώπινων ζωών που χάνονται στη θάλασσα παραμένει υψηλός. Πέρυσι υπήρξαν αναφορές για τουλάχιστον 3.500 νεκρούς ή αγνοούμενους στις θαλάσσιες διαδρομές προς την Ισπανία, την Ιταλία, τη Μάλτα, την Ελλάδα και την Κύπρο. Ο πραγματικός απολογισμός είναι πιθανότατα πολύ υψηλότερος. Πρόσφατα, τον Απρίλιο του 2025, ένα ναυάγιο στα βόρεια της Λέσβου στοίχισε τη ζωή σε οκτώ ανθρώπους, ανάμεσά τους τέσσερα παιδιά, ανανεώνοντας την έκκληση για επείγουσα και συντονισμένη δράση και ενίσχυση των ασφαλών εναλλακτικών οδών.
Καθώς οι συγκρούσεις επιμένουν, οι ανθρωπιστικές ανάγκες αυξάνονται και η παγκόσμια αλληλεγγύη μαζί με τη χρηματοδότηση της ανθρωπιστικής βοήθειας φθίνουν, πολλοί περισσότεροι άνθρωποι θα διακινδυνεύουν τη ζωή τους σε ριψοκίνδυνα ταξίδια. Μπροστά σε αυτές τις τραγωδίες, δεν πρέπει να μένουμε απαθείς».
