Φέτος, οι αριθμοί των τροχόσπιτων στην Αργολίδα δεν έχουν μειωθεί. Αντίθετα, συνεχίζουν να καταφτάνουν καθημερινά χιλιάδες τουρίστες με αυτοκινούμενα οχήματα. Ωστόσο, οι περισσότεροι συγκεντρώνονται πλέον σε έναν χώρο: την άπλα απέναντι από τον Άγιο Αναστάσιο, δίπλα στο πάρκινγκ του λιμανιού του Ναυπλίου.
Χωρίς εξαιρέσεις, τουρίστες από την Ελλάδα και το εξωτερικό παρκάρουν, αποφεύγοντας τέντες, τραπέζια ή καρέκλες που θα μαρτυρούσαν παραμονή.
Στο Ναύπλιο… με τα φρένα τραβηγμένα: «Δεν στήνουμε κάμπινγκ»
Οι τροχοσπιτάδες που παραμένουν στο Ναύπλιο, επιλέγουν «αόρατες» τακτικές. Αποφεύγουν οποιαδήποτε κίνηση που θα μπορούσε να θεωρηθεί προσωρινή εγκατάσταση. Όπως αναφέρουν οι ίδιοι στο anagnostis.org, η στάθμευση κοντά στο λιμάνι προσφέρει προσωρινή ασφάλεια, καθώς η περιοχή είναι πιο «ανεκτική» από άλλες.
Όμως κανείς δεν νιώθει σιγουριά. «Κανένας δεν ξέρει αν και πότε θα έρθει η Αστυνομία ή το Λιμενικό με εντολή για πρόστιμα», λέει χαρακτηριστικά ένας Γάλλος τουρίστας που επιστρέφει κάθε χρόνο στην Πελοπόννησο.
Το μήνυμα είναι κοινό σε κάθε παρέα με τροχόσπιτο: «Παρκάρουμε απλώς για λίγο – δεν στήνουμε κάμπινγκ».
Οι επιβάτες δηλώνουν ότι επιθυμούν να σεβαστούν πλήρως την “κρυφή” διάταξη που εντάχθηκε στο νόμο 5170/25 που απαγορεύει όχι μόνο την εγκατάσταση (η οποία ήδη απαγορευόταν), αλλά ακόμη και τη στάθμευση σε αρχαιολογικούς χώρους, αιγιαλούς, παραλίες, παρυφές δημοσίων δασών και εν γένει δημόσιους χώρους, με το πρόστιμο να παραμένει στα 300 ευρώ ανά όχημα.
Γιατί αποφεύγουν τις δημόσιες παραλίες
Παρά το γεγονός ότι η παραλία Καραθώνα και άλλες παραλίες ήταν δημοφιλές σημείο συνάντησης τροχοσπιτάδων, φέτος λίγοι πλησιάζουν. Ο λόγος: οι συνεχείς έλεγχοι και τα πρόστιμα σε άλλες περιοχές (Μεσσηνία, Εύβοια κ.ά.) έχουν μεταδώσει κλίμα φόβου.
Το ίδιο ισχύει και για τις θέσεις στο λιμάνι, δίπλα στη θάλασσα που στάθμευσαν προηγούμενες χρονιές.
Όπως περιγράφουν οδηγοί στον χώρο του λιμανιού του Ναυπλίου, «Προτιμάμε να είμαστε συγκεντρωμένοι εδώ, παρά να ρισκάρουμε πρόστιμο 300+ ευρώ σε κάποιο χωματόδρομο ή παραλία».
Έναρξη ελέγχων και πρόστιμα που… «ψαλιδίζουν» την ελευθερία
Από τα πρώτα ρεπορτάζ του anagnostis.org (11/05/2025) για τις συλλήψεις στη Μεσσηνία έως και άλλα δημοσιεύματα σε όλη τη χώρα, όλοι οι δείκτες δείχνουν σχετική μείωση στον αριθμό των τροχόσπιτων που έρχονται στην Πελοπόννησο και την αποφυγή τέντας και καθισμάτων, για να μην στηθεί «κάμπινγκ».
Ο νέος νόμος δίνει έμφαση στον σεβασμό του περιβάλλοντος και της δημόσιας χρήσης, όμως όπως σημειώνουν ειδικοί του τουριστικού κλάδου, η πλήρης απαγόρευση χωρίς εναλλακτικές λύσεις δημιουργεί άλλα προβλήματα από αυτά που λύνει.
Οι νόμιμοι χώροι υποδοχής τροχόσπιτων στην Ελλάδα, εκτός των υπαρχόντων κάμπινγκ παραμένουν ελάχιστοι, και η αδειοδότησή τους είναι περίπλοκη και δαπανηρή. Έτσι, ένα ολόκληρο κοινό που αναζητά αυθεντικές εμπειρίες και βιωματική επαφή με τη φύση, εκτοπίζεται ή ωθείται σε παράτυπες πρακτικές.
Οικονομική ανάσα… συγκεντρωμένη στο λιμάνι
Οι επαγγελματίες της περιοχής έχουν παρατηρήσει ότι, αν και οι εκδρομείς με τροχόσπιτα πλέον δεν περιφέρονται όσο παλαιότερα σε διάφορα σημεία, πολλοί καταναλώνουν υπηρεσίες και προϊόντα κοντά στο λιμάνι.
- Καύσιμα και ψώνια σε μίνι μάρκετ του κέντρου
- Αγορά αρτοσκευασμάτων σε φούρνους πλησίον λιμανιού
- Σύντομες επισκέψεις σε ταβέρνες και καφέ της παλιάς πόλης
Αυτή η συγκεντρωμένη κίνηση κρατά ζωντανή την τοπική αγορά, παρά τις ανησυχίες για γενικότερη πτώση εσόδων.
Αντίθετα, μικρές επιχειρήσεις, φούρνοι, μανάβικα, ταβέρνες και πρατήρια υγρών καυσίμων στις περιοχές όπου κινούνταν μέχρι πέρσι αυτοί οι ταξιδιώτες βλέπουν μείωση του τζίρου. Το ίδιο το μοντέλο του αυτοκινούμενου τουρισμού – που ενισχύει την περιφερειακή διασπορά τουριστικών εσόδων – τίθεται εν αμφιβόλω.
Μια πρόκληση για τις τοπικές αρχές
Η πρακτική «όλοι στο λιμάνι» λειτουργεί προσωρινά, αλλά δεν επιλύει οριστικά το ζήτημα:
- Δημιουργία νέου χώρου στάθμευσης σε σημείο που προορίζεται για άλλο σκοπό, ο οποίος όμως δεν έχει ποτέ υλοποιηθεί από την παρούσα και τις προηγούμενες δημοτικές αρχές.
- Απουσία οργανωμένων υποδομών για διανυκτέρευση τροχόσπιτων.
- Περαιτέρω επιβαρύνσεις σε δημοτικά τέλη και υπηρεσίες καθαριότητας.
Οι τοπικοί φορείς καλούνται να σχεδιάσουν στρατηγικά σημεία υποδοχής, όπου ο αυτοκινούμενος τουρισμός θα συνυπάρχει αρμονικά με την καθημερινότητα των κατοίκων.
Στο Ναύπλιο του 2025, ο αυτοκινούμενος τουρισμός επιβιώνει… σε “καραντίνα”. Οι αριθμοί παραμένουν υψηλοί, όμως το παιχνίδι της εμφανισιμότητας «παίζεται» αποκλειστικά στο λιμάνι.
Μια ισορροπημένη λύση, με εξαιρετικούς χώρους υποδοχής και σεβασμό στο δημόσιο χώρο, θα μπορούσε να διατηρήσει ζωντανό αυτό το δυναμικό κομμάτι του ελληνικού τουρισμού.
