Το Ναύπλιο, καμάρι για την ιστορία και την αρχιτεκτονική του, δυστυχώς μοιάζει το 2025 να κουράστηκε να φροντίζει τον εαυτό του. Στην πρώτη αυτοψία του «Αναγνώστη Πελοποννήσου» σε κεντρικά σημεία της πόλης, ο φακός κατέγραψε εικόνες εγκατάλειψης που δεν αφορούν μόνο τους τουρίστες – αλλά και τους ίδιους τους Ναυπλιώτες που ζουν καθημερινά ανάμεσα στα ξερά χόρτα και την παραμέληση.
Το πράσινο της πόλης, εκεί όπου υπάρχει ακόμη, αργοπεθαίνει χωρίς φροντίδα. Και εκεί όπου θα έπρεπε να υπάρχει – στις παιδικές χαρές, στα πάρκα, στα πεζοδρόμια και στα παρτέρια – έχει δώσει τη θέση του σε ξερά χόρτα, εικόνες που δεν τιμούν καμία γειτονιά.
Η καρδιά της πόλης… ξεραίνεται
«Δεν είναι μόνο θέμα αισθητικής. Το πράσινο φέρνει δροσιά, ζωή, ποιότητα. Αν δεν φροντίσουμε τέτοια σημεία, χάνουμε και τη σύνδεσή μας με το ίδιο μας το παρελθόν», τονίζει ηλικιωμένος δημότης που περπατά καθημερινά στην πόλη.
Στην Άρια, η οδός Ασκληπιού, από τις κύριες εισόδους του Ναυπλίου, παρουσιάζει σοβαρή εικόνα εγκατάλειψης. Στο κέντρο του δρόμου, τα διαχωριστικά παρτέρια φιλοξενούν ξερά χόρτα, λες και πρόκειται για αγροτικό μονοπάτι και όχι για την πρώτη ματιά ενός επισκέπτη – ή το καθημερινό πέρασμα χιλιάδων πολιτών που εργάζονται, μετακινούνται ή απλώς περπατούν στην πόλη τους.
Απέναντι από το κολυμβητήριο, το ίδιο σκηνικό: απεριποίητοι θάμνοι και γωνιές γεμάτες χόρτα, πρόχειρα καθαρισμένες – αν καθαρίζονται καν.
Απέναντι από το Μπούρτζι και την έκθεση σκαφών που πρόσφατα ολοκληρώθηκε, η αντίθεση είναι εκκωφαντική. Πολυτέλεια και τουριστική κίνηση από τη μία, εγκατάλειψη από την άλλη. Παρτέρια με φοίνικες έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους, με φυτά ξερά και γκαζόν που έχει εξαφανιστεί.
Στην οδό Μπουμπουλίνας, μπροστά από το Τελωνείο, απουσιάζει μεγάλο κομμάτι από το γκαζόν, χωρίς καμία πρόνοια αποκατάστασης.
Απέναντι από τον Αμφιτρύωνα, πάνω από την παραλία ο κήπος και η παλιά πισίνα αποτελούν μόνιμα μια πληγή για την πόλη. Αν και πρόκειται για ιδιωτική έκταση, όπως τονίζουν οι πολίτες, «ο δήμος θα μπορούσε να παρέμβει. Όταν επηρεάζεται η συνολική εικόνα της πόλης, δεν χωράνε δικαιολογίες».
Η τουριστική σεζόν έχει ξεκινήσει, και τα πρώτα κρουαζιερόπλοια έχουν φέρει χιλιάδες επισκέπτες. Η πρώτη εικόνα όμως που αντικρίζουν στο λιμάνι και στους δρόμους της πόλης μόνο φιλοξενία δεν αποπνέει. Όμως δεν είναι μόνο οι τουρίστες αυτοί που ενοχλούνται.
Οι ίδιοι οι Ναυπλιώτες βιώνουν καθημερινά την έλλειψη φροντίδας σε πάρκα, γειτονιές, χώρους περιπάτου και αναψυχής. Οι οικογένειες, οι ηλικιωμένοι, οι μαθητές που περνούν από τις ίδιες διαδρομές καθημερινά, βλέπουν μια πόλη που δεν είναι πια τόσο φιλόξενη για τους ίδιους τους ανθρώπους της.
Παιδική χαρά, ένα ξερό τοπίο
Στην παραλιακή παιδική χαρά, δίπλα στην πιο πολυσύχναστη παραλιακή διαδρομή, η εικόνα είναι αποκαρδιωτική. Παρτέρια γεμάτα με ξερά χόρτα, χώμα, χαλίκια και παρατημένα φυτά συνθέτουν ένα τοπίο που μόνο παιδικό δεν είναι. Μητέρες και παππούδες στέκονται σκιά στη σκιά, προσπαθώντας να επιβλέψουν τα παιδιά τους σε έναν χώρο που –όπως λένε– «έχει πάψει να είναι ασφαλής».
«Εδώ παίζουν τα παιδιά μας. Δεν είναι δυνατόν να το βλέπει ο δήμος και να το προσπερνά», μας λέει κάτοικος της περιοχής.
Μήνυμα προς τη δημοτική αρχή
Η φωνή των πολιτών είναι ξεκάθαρη. Ζητούν τα αυτονόητα: φροντίδα, καθαριότητα, σεβασμό στο δημόσιο χώρο.
«Δεν μας νοιάζει μόνο τι θα πουν οι τουρίστες. Μας νοιάζει πώς ζούμε εμείς, εδώ, κάθε μέρα. Και δεν θέλουμε να ντρεπόμαστε για την πόλη μας», μας λέει χαρακτηριστικά κάτοικος της παλιάς πόλης.
Η σιωπή ή οι καθυστερημένες παρεμβάσεις δεν είναι λύση. Η εικόνα που κατέγραψε πριν μερικές ημέρες ο φακός του “Αναγνώστη Πελοποννήσου” είναι η πραγματικότητα – και αυτή πρέπει να αλλάξει.
