Τη διαφωνία της με το νέο στάτους στο Μπούρτζι εκφράζει η Λαϊκή Συσπείρωση Ναυπλίου. Όπως σημειώνει σε ανακοίνωσή της:
«Από τις 5 μέχρι τις 17 Αυγούστου επιτράπηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού ελεύθερη είσοδος στο κοινό να επισκεφτεί το ανακαινισμένο Μπούρτζι. Στη συνέχεια οι πολίτες θα πρέπει να πληρώνουν 5 ευρώ, χωρίς να υπολογίζεται το κόστος μεταφοράς με τα πλωτά μέσα.
Μετά την ανακαίνιση είναι υποχρέωση της πολιτείας να δώσει τη δυνατότητα στο λαό να το επισκεφτεί για να το γνωρίσει. Ο χρόνος των 10 ημερών που δίνεται είναι ελάχιστος και δεν επαρκεί.
Το Μπούρτζι ως μνημείο πολιτισμού ανήκει στο Υπουργείο Πολιτισμού και δεν πρέπει να έχει καμία σχέση με επιχειρηματική διαχείριση.
Το μνημόνιο συνεργασίας του Υπουργείου Πολιτισμού με την Εταιρία Ακινήτων Δημοσίου Α.Ε. μεταβιβάζει το μνημείο σε επιχειρηματικά συμφέροντα με συνέπεια να το αποξενώνει ως στοιχείο πολιτισμού του λαού.
Αυτή η επιχειρηματική διαχείριση περιλαμβάνει εντός του φρουρίου ένα αναψυκτήριο – εστιατόριο (θα δοθεί σε επιχείρηση) και στους προμαχώνες ένα πωλητήριο του Οργανισμού Διαχείρισης και Ανάπτυξης Πολιτιστικών Πόρων (ΟΔΑΠΠ) και έναν εκθεσιακό χώρο.
Η δημοτική αρχή που κομπάζει για την ολοκλήρωση της ανακαίνισης, στην ουσία ήταν απούσα.
Οι συνήθεις μεγαλοστομίες του δημάρχου δεν μπορούν να κρύψουν ότι ο πολιτισμός αντιμετωπίζεται ως τουριστικό προϊόν και ιεραρχείται ανάλογα με τα κέρδη που θα αποφέρει.
Το Μπούρτζι είναι ένα ιστορικό μνημείο και ως τέτοιο πρέπει να ιεραρχείται στις πολιτιστικές στρατηγικές της εκάστοτε κυβέρνησης. Χρέος της αυτοδιοίκησης είναι να διεκδικεί και να αναδεικνύει την πραγματική κοινωνική λειτουργία του πολιτισμού και όχι για να «φέρει τζίρο και χρήμα».
Ζητάμε ο Δήμος να διεκδικήσει την ελεύθερη είσοδο για τους δημότες του και ιδιαίτερα για τους μαθητές και τις μαθήτριες, όχι μόνο του τόπου μας αλλά και για όσα παιδιά έρχονται σε εκπαιδευτικές εκδρομές, για να τους δοθεί η δυνατότητα γνωριμίας με το μνημείο.
Ως Λαϊκή Συσπείρωση δεν αποδεχόμαστε η ιστορική μας μνήμη να συνυπάρχει με μεζεδάκια και τραπεζοκαθίσματα. Γιατί η μνήμη κάνει το μνημείο».
