Χτισμένο στις πλαγιές του Παναχαϊκού, σε υψόμετρο 800 μέτρων, το Λεόντιο αποτυπώνει την ορεινή ομορφιά της ελληνικής φύσης. Αποτελεί ένα από τα πιο ιστορικά χωριά της Αχαΐας αφού η ύπαρξή του, συνδέεται με όλες τις προϊστορικές και ιστορικές περιόδους.
Πλησίον του χωριού υπάρχουν πολλές πηγές με κρυστάλλινα, πεντακάθαρα νερά καθώς και ένας παραπόταμος του Σελινούντα.
Το Λεόντιο δίνει την αίσθηση στον επισκέπτη ότι το μέρος αυτό έχει μία τάση να κοιτάει στον ουρανό, παρασύροντας τον καθένα να τριγυρνά στα λιθόστρωτα σοκάκια του, τα οποία μοιάζουν να θέλουν να φτάσουν τα πανύψηλα δέντρα που χαρίζουν την σκιά τους σε όλους.
Η ονομασία
Το σημερινό χωριό διατηρεί το όνομα της αρχαίας πόλης που σύμφωνα με ορισμένους ιστορικούς ερευνητές υπήρχε εκεί. Η πόλη όμως αυτή αποδείχτηκε ότι δεν βρισκόταν στην τοποθεσία του χωριού αυτού αλλά κοντά στην Κάτω Βλασία του Δήμου Καλαβρύτων.
Παλαιότερα το χωριό ονομαζόταν Γουρζούμισσα.
Ο Απόστολος Ανδρέας και η μάχη του Λεοντίου
Από το Λεόντιο πέρασε ο Απόστολος Ανδρέας, αφού περιπλανήθηκε κυνηγημένος από τους Ρωμαίους έφτασε στο χωριό, αλλά οι κάτοικοί του τον αντιμετώπισαν άσχημα μην ξέροντας ποιος είναι. Μάλιστα, στην θέση Πάτημα υπάρχουν δύο πλάκες που λέγεται ότι εκεί πάτησε ο Άγιος, στη μία αποτυπώθηκε το παπούτσι του και στην άλλη το δεξί του πόδι, αφού είχε χάσει το παπούτσι.
Στην κεντρική πλατεία του χωριού υπάρχει επίσης το μνημείο των πεσόντων από τη μάχη του Λεοντίου ανάμεσα σε ομάδα ανταρτών του ΕΛΑΣ και του 3ου συντάγματος «ειδικού πολέμου» της ιταλικής Μεραρχίας στις 14 Ιουλίου του 1943, σε μία μάχη που έπαιξε σημαντικό ρόλο, με πολλούς από τους κατοίκους να συμμετέχουν ενεργά τότε στον εφεδρικό ΕΛ.ΑΣ και στις οργανώσεις του ΕΑΜ.
