Η περιοχή της Αλέας στην ορεινή Αργολίδα, όπου παλιά είχε την ονομασία Μπουγιάτι, απέχει 74 χιλιόμετρα δυτικά από το Άργος και κατά την αρχαιότητα ανήκε στην Αρκαδία. Τώρα υπάγεται στο Δήμο Άργους – Μυκηνών.
Είναι ορεινό χωριό της Αργολίδας, χτισμένη σε υψόμετρο 800 μέτρων στις πλαγιές του όρους Τραχύ και αποτελεί τον ορεινότερο οικισμό του νομού. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001 είχε 146 κατοίκους.
Η οχυρωμένη Ακρόπολη
Στην αρχαιότητα η Αλέα ήταν μία αρκαδική πόλη με οικιστή τον Άλεο γιο του Αφείδαντα. Η πολύ καλά οχυρωμένη ακρόπολη χτισμένη με ασβεστολιθικούς ογκόλιθους καταλαμβάνει το πλάτωμα του λόφου με την ονομασία Τάπια ή Γουλά.
Το συνολικό μήκος των σωζόμενων τειχών ανατολικό και δυτικό με 25 πύργους φτάνει τα 780 μέτρα και τα τείχη κατεβαίνουν σχεδόν κάθετα έως την κοιλάδα που απλώνεται στις υπώρειες του υψώματος. Το διατηρούμενο τμήμα της οχύρωσης ανήκει στους χρόνους των Μακεδόνων.
Οι θεότητες στην Αλέα
Το ολυμπιακό πάνθεο εκπροσωπείται στην Αλέα με γνωστές θεότητες. Τα ιερά της Αρτέμιδας υπό την προσωνυμία Εφεσία, της Αθηνάς Αλέας και ο ναός του Διονύσου προς τιμή του οποίου γινόταν γιορτή με την ονομασία Σκιέρεια δείχνουν την ευεργετική τους δύναμη στο φυσικό περιβάλλον και στα έργα των ανθρώπων.
Κατά τις μέρες του Παυσανία η πόλη της Αλέας ανήκε στην Στύμφαλο και μετείχε στην αργολική ομοσπονδία.
Τι αποκάλυψαν οι ανασκαφικές έρευνες
Το 1964 διεξήχθη από τον Έφορο Αργολίδας Κορινθίας Ν. Βερδελή ανασκαφική έρευνα μικρής έκτασης σε απόσταση 150 μέτρων περίπου Νοτιοανατολικά της εκκλησίας του Αγ. Γεωργίου όπου αποκαλύφθηκε δεξαμενή ρωμαϊκών χρόνων και μικρός αναλημματικός τοίχος.
Τα δεδομένα αυτά δείχνουν ενδιαφέρουσες μαρτυρίες προς την κατεύθυνση της αναζήτησης των οικιστικών λειψάνων της αρχαίας πόλης που εκτεινόταν στον ομαλό χώρο χαμηλά στους πρόποδες της ακρόπολης.
