Βρισκόμαστε στην Επίδαυρο, περιοχή της Αργολίδας, στη βορειοανατολική Πελοπόννησο το έτος 1968. Ο κινηματογραφιστής με την παρέα του είναι στην εθνική οδό Ισθμού – Αρχαίας Επιδαύρου, καθ’ οδόν για το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου.
Η κάμερα μας δείχνει από απόσταση το θέατρο, το οποίο οικοδομήθηκε στα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ και βρίσκεται στη δυτική πλευρά του Κυνόρτιου Όρους δίπλα στο ναό του Ασκληπιού, του θεού της ιατρικής.
Βλέπουμε ολόκληρο το θέατρο, έχει χωρητικότητα 14.000 θεατών και διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά ενός θεάτρου των ελληνιστικών χρόνων (323- 333 π.Χ), δηλαδή αποτελείται από το κοίλον, την ορχήστρα και το διώροφο σκηνικό οικοδόμημα.
Στη συνέχεια, μεταφερόμαστε πάνω στο κοίλον, στη κεντρική του κλίμακα και παρακολουθούμε πλάνα της ορχήστρας και του σκηνικού οικοδομήματος, όπου οι επισκέπτες του χώρου περιφέρονται παρατηρώντας το μνημειώδες θέατρο.
Παρατηρούμε τη κυκλική ορχήστρα , το δάπεδό της οποίας αποτελείται από πατημένο χώμα με χαλίκια αναμεμειγμένα με πηλό. Οριοθετείται από λίθινο πλαίσιο, ενώ στο κέντρο της υπάρχει μία πλάκα που χρησίμευε ως βάση για τον βωμό. Το σκηνικό οικοδόμημα, τα απομεινάρια του οποίου μας δείχνει ο κινηματογραφιστής, ήταν διώροφο και διέθετε προσκήνιο.
Ακολουθούν λήψεις από το κοίλον του αρχαίου θεάτρου, όπου ένας άνδρας ανεβαίνει τρέχοντας τη μεσαία κλίμακα. Μια νεαρή γυναίκα στέκεται στον χώρο της ορχήστρας και χαμογελά κοιτώντας τον φακό. Στη συνέχεια, μία παρέα επισκεπτών καλεί τον φωτογράφο με την παλιά ξύλινη φωτογραφική μηχανή, ώστε να τραβήξουν αναμνηστική φωτογραφία καθήμενοι στο κοίλον του θεάτρου.
Ακολουθούν πλάνα από τους επισκέπτες, στο βάθος μπορούμε να παρατηρήσουμε τη μία από τις δύο μνημειώδεις πύλες των παρόδων. Τέλος, η παρέα κατευθύνεται προς το πάρκινγκ και ετοιμάζονται για αναχώρηση.
