Την θέση της Περιφέρειας Πελοποννήσου για ολοκληρωμένο δίκτυο διανομής φυσικού αερίου προς όλες τις μεγάλες πόλεις ασπάζεται και υιοθετεί το ΚΕΠΑ (Κέντρο Ενεργειακής Πολιτικής και Ανάπτυξης) του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, σε έγγραφό του προς το σύνολο των δημάρχων της Πελοποννήσου, το οποίο κοινοποιεί παράλληλα προς τις Περιφέρειες Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας.
“Η υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου δικτύου μεταφοράς φυσικού αερίου για την Πελοπόννησο σύμφωνα με τις προτάσεις της Περιφέρειας Πελοποννήσου και όχι η αποσπασματική τροφοδοσία αριθμού πόλεων, θα καθορίσει την ανθεκτικότητα των τοπικών οικονομιών στον ανταγωνισμό, στο άμεσο μέλλον.
Η ολοκληρωμένη ανάπτυξη και ενίσχυση των δικτύων μεταφορών (οδικών, σιδηροδρομικών, θαλάσσιων και αεροπορικών), αποτελεί την “sine qua non” προϋπόθεση για την υλοποίηση ενός δομημένου σχεδίου «ανθεκτικής βιώσιμης ανάκαμψης» της Πελοποννήσου μέχρι το 2026, το οποίο θα προκύψει από τις διαδικασίες του προτεινόμενου «δομημένου πολιτικού διαλόγου»” σημειώνει χαρακτηριστικά το ΚΕΠΑ.
“Την θέση μας αυτή στηρίζουν και τα πέντε Επιμελητήρια της Περιφέρειας, όπως επαναβεβαιώθηκε στην πρόσφατη συνάντηση που είχα με τους προέδρους τους” επισήμανε ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου Παναγιώτης Νίκας.
Από την πλευρά του το ΚΕΠΑ, στο εν λόγω έγγραφο που απέστειλε -στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την υλοποίηση του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (ΕΣΑΑ), με την κωδική ονομασία “Ελλάδα 2.0” μέχρι το 2026- εισηγείται “την εκπόνηση και επιδίωξη υλοποίησης ενός Ανθεκτικού Σχεδίου Βιώσιμης Ανάκαμψης για ολόκληρη την γεωγραφική ενότητα της Πελοποννήσου με κωδική ονομασία «Πελοπόννησος 2.0», με πρόσθετη επιδίωξη την αναβάθμισή της σε εξωστρεφή πυλώνα της ελληνικής οικονομίας προς τις αναδυόμενες οικονομίες της Αφρικής και ιδιαιτέρως της Αιγύπτου και της νοτιο-ανατολικής Μεσογείου”.
Προς τον σκοπό αυτό, το ΚΕΠΑ προτείνει την διεξαγωγή ενός “Δομημένου Πολιτικού Διαλόγου”, καθώς -όπως σημειώνει- “το «Ελλάδα 2.0» επιτρέπει, έστω εκ των υστέρων, την ανάπτυξη και υλοποίηση ενός φιλόδοξου «Πελοπόννησος 2.0», με την προϋπόθεση της συνεργασίας των Περιφερειών, των δήμων και των παραγωγικών φορέων στο βραχύ χρονικό διάστημα μέχρι το 2026”.
