Σε εξέλιξη βρίσκεται έρευνα για 300 πρόωρες αποφυλακίσεις καταδίκων για λόγους υγείας σύμφωνα με τις ευνοϊκές διατάξεις του Νόμου Παρασκευόπουλου από τον εισαγγελέα Εφετών με εντολή του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.
Το θέμα που φέρνει στο φως το protothema αναφέρει ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μεγάλης κλίμακας εντατική και επείγουσα έρευνα σε ολόκληρη τη χώρα και οπουδήποτε υπάρχουν φυλακές με στόχο την αποκάλυψη και την εξάρθρωση του κυκλώματος που πιστοποιεί ανύπαρκτη αναπηρία – και μάλιστα με το βαρύ ποσοστό του 70% – σε άτομα με αποδεδειγμένο εγκληματικό ιστορικό.
Στο Ναύπλιο
Σύμφωνα με το δημοσίευμα ερευνάται και ο φάκελος πρόωρης αποφυλάκισης για λόγους υγείας και κρατούμενου από τη φυλακή του Ναυπλίου.
Αναφέρει το δημοσίευμα: «Ο κρατούμενος – απόστρατος αστυνομικός οδηγήθηκε στις Φυλακές Ναυπλίου τον Οκτώβριο του 2012. Είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη 21 ετών ως ένοχος ανθρωποκτονίας από πρόθεση, για παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία. Για μια απλή κτηματική διαφορά είχε στήσει καραούλι θανάτου σε γείτονά του. Τον Οκτώβριο του 2016, μετά από μόλις 4 χρόνια στη φυλακή, ο εν λόγω κρατούμενος απολύθηκε δυνάμει βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ναυπλίου, το οποίο έκρινε ότι στην υπόθεση έπρεπε να εφαρμοστούν οι ευνοϊκές – για τον κατάδικο – διατάξεις του άρθρου 110Α του Ποινικού Κώδικα, όπως αυτές είχαν αναθεωρηθεί το 2015 με τη νομοθετική παρέμβαση του κ. Νίκου Παρασκευόπουλου, υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ.
Στο αποφυλακιστήριό του αναγράφεται ότι ο κρατούμενος απολύεται λόγω συνολικού ποσοστού αναπηρίας 70%, όπως αυτό προκύπτει από την απόφαση της Επιτροπής ΚΕΠΑ Τριπόλεως, αλλά και την απόφαση της Εισαγγελέως Πρωτοδικών Ναυπλίου και επόπτριας των τοπικών φυλακών.
Ύστερα από 2 χρόνια, τον Οκτώβριο του 2018, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Ναυπλίου ανακαλεί την απόλυσή του και τον στέλνει ξανά στη φυλακή ακυρώνοντας το βούλευμα της αποφυλάκισης. Στη σχετική απόφαση αναφέρεται ξεκάθαρα ότι δεν προκύπτει από πουθενά ότι ο δράστης είναι ανάπηρος, αδυνατεί να αυτοεξυπηρετηθεί, να προστατεύσει την υγεία του από τις κακουχίες της φυλακής κ.λπ. Επιπλέον, το τραγελαφικό είναι ότι ο υποτιθέμενος ανάπηρος είχε κάνει 607 ημερομίσθια ως τρόφιμος των Φυλακών Ναυπλίου, τα οποία, φυσικά, επικαλέστηκε για περαιτέρω μείωση της ποινής του.
Επιπλέον, στην απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών για την επαναφορά του στη φυλακή αναφέρεται ρητώς ότι η αναπηρία κατά 70% προκύπτει από τον συνδυασμό διαφόρων παθήσεων. Τελικά αποφυλακίστηκε επειδή κρίθηκε κατά 20% ψυχικά ασθενής και κατά το υπόλοιπο 50% ως πάσχων από αδενοκαρκίνωμα προστάτη, εκφυλιστική σπονδυλοπάθεια, ανεπάρκεια μιτροειδούς βαλβίδας, ακόμη και δερματοπάθεια λόγω μικρών εγκαυμάτων από… βεντούζες. Παρ’ όλα αυτά, στην ίδια απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών τονίζεται ότι «για τη χορήγηση της υπό όρους απόλυσης του ασθενούς με αναπηρία καταδίκου θα πρέπει το ποσοστό αναπηρίας του να μη συνιστά αποτέλεσμα περισσότερων της μιας παθήσεως, αλλά να οφείλεται σε μία ασθένεια, κατά κανόνα σωματική, που επιφέρει ως αυτονόητη συνέπεια την αδυναμία αυτοεξυπηρέτησης».
Με απλά λόγια, ο δράστης του φονικού παρουσίασε μια σούμα ασθενειών και, βοηθούσης της «κατανόησης» εκ μέρους των γιατρών που αξιολόγησαν την κατάστασή του, κατάφερε να αποφυλακιστεί. Αν και όχι οριστικά. Ο φονιάς επέστρεψε στο κελί του, αλλά για τη Δικαιοσύνη η υπόθεσή του παρέμεινε ανοιχτή.
Αποφυλακίστηκε πάλι το 2019 αφού το Πενταμελές Εφετείο Αναστολών έκανε δεκτό το αίτημα αναστολής της ποινής του μέχρι να εκδικαστεί η έφεσή του.
Ο Εισαγγελέας Τρίπολης στις 31 Αυγούστου του 2020 διέταξε νέα προκαταρκτική έρευνα στο πλαίσιο της εντολής του Εισαγγελέα Διαφθοράς να διερευνήσει ειδικά για τις συνθήκες πρόωρης αποφυλάκισης συγκεκριμένων καταδίκων, μεταξύ των οποίων και ο δράστης στον όποιο αναφερόμαστε.
Ο εισαγγελέας ζητά να του παραδοθούν οι αποφάσεις της υγειονομικής επιτροπής ΚΕΠΑ και να ενημερωθεί «εγγράφως και αιτιολογημένα» σχετικά με τις νόσους που επικαλέστηκε ο καταδικασθείς και ιδιαίτερα για τα ψυχικά νοσήματα, ποια είναι εξωτερικά χαρακτηριστικά εκάστης νόσου, πώς εκδηλώνεται, ποια η συμπεριφορά του νοσούντος κ.λπ. Ο εισαγγελέας όμως ζητά και κάτι άλλο: να εξεταστεί ενόρκως ο διευθυντής των φυλακών όπου κρατήθηκε ο καταδικασθείς και να καταθέσει ως προς τη συμπεριφορά όποιων πάσχουν από ψυχικές νόσους, επισυνάπτοντας αντίγραφο ιατρικού φακέλου από φυλακή.
Εκτός του διευθυντή, απαιτείται επιπλέον η ένορκη εξέταση του γιατρού και του κοινωνικού λειτουργού της φυλακής, «ιδίως για τη συμπεριφορά όσων πάσχουν από ψυχικές νόσους και εάν εμφάνιζαν τα στοιχεία συμπεριφοράς που αναφέρουν οι εμπειρογνώμονες όταν είχε διαπιστωθεί ψυχική νόσος». Και ο εισαγγελέας κλείνει την παραγγελία του για προκαταρκτική διερεύνηση ορίζοντας ότι «εφόσον προκύψουν ποινικές ευθύνες για μέλη υγειονομικών επιτροπών ΚΕΠΑ όπως αυτά εξεταστούν ανωμοτί».
Πριν από λίγο καιρό, τον Μάρτιο του 2021, ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Τρίπολης ζήτησε από τη Γραμματεία των ΚΕΠΑ στην Αθήνα να του γνωστοποιηθούν τα στοιχεία των γιατρών που συμμετείχαν στην τριμελή επιτροπή κρίσης του απόστρατου αστυνομικού. Παράλληλα, ο ίδιος εισαγγελέας είχε ζητήσει από δύο ανεξάρτητους πραγματογνώμονες, έναν καρδιολόγο και έναν ειδικό παθολόγο, να ελέγξουν τον ιατρικό φάκελό του. Αμφότεροι οι γιατροί εντόπισαν αποκλίσεις ανάμεσα στις διάφορες γνωματεύσεις, καθώς και παραλείψεις ουσιαστικών πληροφοριών. Μάλιστα, ειδικά για τη στένωση αορτικής βαλβίδας, η οποία έδωσε πόντους στον καταδικασθέντα υπέρ της αναπηρίας του, ο εμπειρογνώμονας αποφαίνεται κατηγορηματικά ότι «αυτή η πάθηση δεν υφίσταται».
Ο ειδικός παθολόγος από τη δική του σκοπιά, αφού επισημάνει ότι ο καρκίνος του προστάτη είναι ο δεύτερος πιο συνηθισμένος για τον παγκόσμιο ανδρικό πληθυσμό, αποφαίνεται ότι κατά την άποψή του και βάσει της έγκριτης ιατρικής βιβλιογραφίας «προκύπτει διαφοροποίηση από τις πιστοποιήσεις των ποσοστών αναπηρίας του ΚΕΠΑ που έχουν εκδοθεί».
Ο κ. Στάθης Μητσοκάλης, συνήγορος των γιατρών που κλήθηκαν την περασμένη εβδομάδα να καταθέσουν στο πλαίσιο της προκαταρκτικής έρευνας στην υπόθεση του φονιά αστυνομικού, σχολίασε στο protothema: «Η εντολή του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για εξέταση των γιατρών που εξέδωσαν πιστοποιητικά αναπηρίας βάσει των οποίων αποφυλακίσθηκαν κρατούμενοι είναι χρήσιμη αλλά λησμονεί κάτι: τους κρατούμενους δεν τους αποφυλάκισαν οι γιατροί αλλά δικαστές, οι οποίοι είχαν πάντα τη λειτουργική ευχέρεια να αρνηθούν αιτιολογημένα την απόλυση κάποιου κρατούμενου ή έστω -τουλάχιστον σε κάποιες σοβαρές περιπτώσεις- να ζητήσουν προηγουμένως την προσκόμιση επιπλέον στοιχείων. Αν όλοι οι δικαστές είχαν συναίσθηση ότι δεν είναι απλοί δημόσιοι υπάλληλοι που λειτουργούν διεκπεραιωτικά αλλά φορείς δημόσιας εξουσίας με ιδιαίτερο καθήκον και άρα και ευθύνη, φαινόμενα διαφθοράς θα μπορούσαν να είχαν προληφθεί αντί να διερευνώνται εκ των υστέρων».
